لباسی که شما را عاقبت بخیر می‌کند!
پیرهن سیاه محرم که در غم عزای سیدالشهدا به تن می‌کنیم فقط یک لباس در وصف ماتم نیست. نشان دوستی با امام شهید است و اعلام برائت از دشمنان وی.گرچه شاید تمام رسالت یک لباس، پوشیدگی باشد اما وقتی گره می‌خورد به امام حسین علیه السلام، هم خلعتی آخرت است و هم گره‌گشای زندگی!
گروه زندگی: ماتم زدگان، در غم فقدان عزیزان‌شان، جامه مشکی می‌پوشند و در و دیوار را سیاه می‌کنند اما پیرهن سیاه محرم که در غم عزای سیدالشهدا به تن می‌کنیم فقط یک لباس در وصف ماتم نیست. نشان دوستی و بستگی با امام شهید است و اعلام برائت از دشمنان وی. همانطور که خانواده و نزدیکان اباعبدالله تا سال‌ها لباس مشکی را از تن در نیاورند. علامه مجلسی در بحارالانوار از پسر امام سجاد«ع» نقل آورده که:«زمانی که امام حسین بن علی(علیهما السّلام) به شهادت رسید، زنان بنی هاشم لباس های سیاه و جامه های خشن پوشیدند و از گرما و سرما شکایت نمی‌کردند و پدرم، علی بن الحسین (علیهما السّلام) به علت (اشتغال آنان به) مراسم عزاداری، برایشان غذا درست می کرد.» شبهات فراوانی مطرح می‌شود درباره مکروه بودن پوشیدن لباس سیاه اما ارادت بزرگان و پایبندی‌شان به پوشیدنش به رسم اهل‌بیت نشان می‌دهد نه تنها لباس مشکی محرم مکروه نیست بلکه فضیلت‌ها دارد.گرچه شاید تمام رسالت یک لباس پوشیدگی باشد اما وقتی گره می‌خورد به امام حسین علیه السلام،هم خلعتی آخرت است و هم گره‌گشای زندگی!
نذر لباس سیاه برای اباعبدالله و گره گشایی!
یکی از نذرهای مجرب برای گره‌گشایی که از قدیم‌الایام بین مردم معروف بوده، نذر پوشیدن لباس عزای امام حسین علیه السلام است. هروقت گره در کار شیعیان می‌افتاد اولین دست آویزشان همین لباسی بود که با نیت و اعتقاد به تن می‌کردند و رنگ عزای امام حسین را به وجود می‌گرفتند. معمولا مادرها برای اینکه فرزند سالم و صالحی نصیب‌شان بشود، نذر می‌کردند تا چندسال، محرم‌ها که از راه رسید، پیرهن مشکی به تن فرزندان‌شان بکنند. این لباس عزا بارها با تکیه بر رحمت واسعه امام حسین علیه السلام و اذن خدا گره‌های کوری را باز کرده که باز شدنی نبودند. امسال نیت کنید و با توجه بیشتری پیرهن مشکی به تن کنید.
لباس سیاه نشان دوستی و بستگی با امام شهید است و اعلام برائت از دشمنان وی
من هرچه دارم از لباس عزا دارم
یکی از نمایندگان آیت الله ابوالقاسم خوئی رحمت الله علیه می‌گوید:«یک سالی در ایام محرم و صفر در نجف اشرف خدمت ایشان رسیدم ودر آن گرمای شدید ایشان را درحالی دیدم که از سرتاپایشان سیاه پوش بود، حتی جوراب‌های ایشان نیز سیاه بود. من درحالی که تعجب کرده بودم و نگران حال ایشان بودم از آقا سوال کردم:فکرنمی‌کنید با این وضعیت سرتاپا سیاه پوش در این هوا، ممکن است مریض و یا گرمازده شوید؟؟! گفتند: فلانی من هر چه دارم از سیاه پوشی سرتاپا برای حضرت سیدالشهداء علیه السلام دارم. پرسیدم: چطور؟
فرمود:بنشین تا برایت تعریف کنم. پدر من مرحوم حاج سیدعلی اکبر خوئی از وعاظ و منبری های معروف زمان خود بود.همسرش که مادر من باشد هرچه باردار می‌شد پس از دو، سه ماه بچه‌اش سقط می‌شد. روزی پس از آنکه پدرم از منبر پائین می‌آید، زنی به او می‌گوید آسیدعلی‌اکبر شما که به ما سفارش می‌کنید چرا خودتان متوسل نمی‌شوید تا بچه دار شوید؟ پدرم این حرف را به مادرم بازگو می‌کند، مادرم می‌گوید خب راست گفته، چرا خودت چیزی نذر امام حسین علیه السلام نمی‌کنی تا حضرت عنایتی فرموده و ما نیز بچه دار شویم؟ پدرم می‌گوید: ما که چیزی نداریم تا نذر کنیم؟مادرم در جواب می‌گوید حتما لازم نیست چیزی داشته باشیم تا نذر کنیم، اصلا شما نذر کن که امسال تمام 2 ماه محرم و صفر را برای امام حسین علیه السلام از سر تا پا، حتی جوراب و کفشتان هم سیاه باشد و سیاه بپوشید. در آن سال پدرم به این نذر عمل کرد و از اول محرم تا پایان ماه صفر سرتاپا سیاه پوش شد.در همان سال هم مادرم باردار می‌شود و 7ماه نیز از بارداری اش می‌گذرد و بچه اش سقط نمی‌شود.
آیت الله ابوالقاسم خوئی می‌گوید هرچه دارد از لباس سیاه محرم دارد.
یک شبی یکی از طلبه ها که از شاگردان پدرم بوده در آخرشب درب منزل ایشان می آید. وقتی پدرم درب را باز می‌کند پس از سلام و احوال پرسی عرض می‌کند که من یک سوال دارم. پدرم می‌گوید بپرس. طلبه می‌پرسد آیا همسرشما باردار است؟ ایشان با تعجب می‌گوید بله،تو از کجا می‌دانی؟ طلبه می‌گوید: آسیدعلی اکبر من الان خواب بودم، در خواب یکی از اهل بیت را زیارت کردم. حضرت فرمودند: برو و به آسیدعلی اکبرخوئی بگو که بخاطر آن نذری که برای فرزندم حسین کردی و 2 ماه از سرتاپا سیاه پوشیدی،این بچه ای که 7 ماه است همسرت در رحم دارد را ما حفظ می‌کنیم و او سالم می‌ماند و ما او را بزرگ می‌کنیم و او را فقیه و عالم در دین می‌گردانیم و به او شهرت می‌دهیم و او را به نام من ابوالقاسم نام بگذار… حالا فهمیدی که من هرچه دارم از سیاه پوشی سرتاپایی دارم؟….»
«حجت الاسلام شیخ حسین یوسفی» نیز در یکی از سخنرانی هایش در رابطه با این عنایت اباعبدالله به تولد آیت الله ابوالقاسم خوئی می‌گوید:« به برکت لباس عزا و نیت پدر و مادر آیت الله ابوالقاسم خوئی خدا کار نشدنی را که چندین سال از خدا فرزند می‌خواستند و روزی آنها نمی‌شد،برایشان رقم می‌زند و این چنین فرزندی را به او عطا می‌کند.»
ارزشمندترین توشه آخرت آیت الله مرعشی نجفی
البته لباس عزای ارباب همانطور که زندگی بخش است و گره گشا در دنیا، بهترین و ارزشمندترین خلعت آخرت هم است. آنقدر که بیشتر عالمان دین وقتی می‌خواستند از عمر گرانبهای‌شان همراهی برای آخرت با خود در قبر ببرند پیرهن مشکی‌شان را انتخاب می‌کردند.
آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی ماه های محرم و صفر هر سال را لباس سیاه می پوشیدند. ایشان در وصیت نامه خود نوشته اند:«لباس سیاهی که در ماه های محرم و صفر می پوشیدم جهت حزن و اندوه در مصیبت های آل رسول اکرم (ص) با من دفن شود تا وسیله شفاعت ایشان در روز قیامت باشد. سفارش می کنم دستمالی را که اشک های زیادی در رثای جدم حسین مظلوم و اهل بیت مکرم علیهم السلام بر روی او ریخته و صورت خود را با آن پاک می کردم بر روی سینه ام در کفنم بگذارند.»
حتی بسیاری از عاشقان و دلدادگان ارباب، آنها که خوب قدر این جامه را دانسته‌اند این خلعتی را حتی بعد از مرگ‌شان هم از خود جدا نکرده‌اند. شهید مدافع حرم محمدهادی ذوالفقاری اینطور در وصیت‌نامه‌اش ارزش عزای امام حسین(ع) و پیراهن مشکی را یادآور می‌شود«داخل قبر من مثل حسینیه شود و اگر شد جایی که سرم می‌خورد به سنگ لحد، یک اسم حضرت زهرا(س) بگذارند که اگر سرم خورد به آن سنگ آخ نگویم و بگویم یا زهرا(س). بالای سر من روضه و سینه‌زنی بگیرند و موقع دفن من پرچم بالای قبرم قرار بگیرد و در زیر پرچم من را دفن کنید. زیاد یاحسین(ع) بگویید و برای من مجلس عزا نگیرید، چون من به چیزی که می‌خواستم رسیدم. برای امام حسین(ع) و حضرت زهرا(س) مجلس بگیرید و گریه کنید. روی سنگ قبرم اسم من را نزنید و بنویسید که اینجا قبر یک آدم گناه کار است. یعنی العبد الحقیر المذنب و یا مثل این. پیراهن مشکی هم بگذارید داخل قبر.»
ارزشمندترین توشه آخرت آیت الله مرعشی نجفی
وقتی تمام عالم سیاه‌پوش اباعبدالله(ع) می‌شود
البته این سیاه‌پوشی فقط مختص به ما نیست. تمام عالم در عزای اباعبدالله علیه السلام لباس سیاه به تن می‌کنند. بعداز شهادت امام حسین(ع) فرشته ای از فرشتگان بهشتی بر دریاها فرود آمد و بالهای خود را بر فراز آن گسترد و سپس شیهه ای کشید و گفت: «ای اهل دریاها جامه عزا برتن کنید که فرزند رسول خدا (ص) را سر بریدند. «بحارالانوار»
وقتش رسیده لباس مشکی‌های اهل خانه را از کمد دربیاورید و اتو بزنید تا این ایام را به نشانه مودت و احترام به اهل‌بیت(ع) لباس سیاه بر تن داشته باشید. همان گونه که خانواده و اصحاب امام حسین علیه‌السلام پس از شهادت ایشان تا مدتی لباس سیاه بر تن می‌کردند. اگرچه بچه‌ها بیش از بزرگ‌ترها اشتیاق پوشیدن لباس مشکی در محرم را دارند اما چند‌جمله‌ای برایشان از دلیل پوشیدن این لباس بگویید و توضیح دهید این لباس را به دلیل احترام و علاقه‌ای که به امام حسین علیه السلام دارید در ایام شهادت ایشان به تن می‌کنید. خودتان هم با توجه و توسل بیشتری این خلعتی آخرت و گره گشای دنیا را به تن کنید.
پایان پیام/