وقتی بوی حسین(ع) موکبی را بهشتی می‌کند
وقتی بوی حسین(ع) موکبی را بهشتی می‌کند گوشه بیابان، نه! گوشه‌ای از بهشت ساعت زندگی بازایستاده بود و خیره خیره حالی را سیر می‌کرد که تکرارش به سال و تنها یک دهه است. راستش نفس‌ها، ذکرها، توسل‌ها حتی خندیدن‌ها و به اشک افتادن‌ها کنج این بهشت رازگونه بود و ردی از چهار حرف عاشقی داشت.
خبرگزاری فارس -همدان، سولماز عنایتی: درست میان هول ولای دنیا، صدا و تصویر و کار خبری فراخوانده شدم؛ آری فراخوانده شدم تا قلم و قدمی بزنم میان وادی روزمرگی‌های ریز و درشت از برای عشق. به راه شدم و هنوز مابین همان دغدغه‌های دنیوی غرقه بودم و دم از این و آن می‌زدم تا شاید این درست شود و آن یکی افتتاح و دیگری اصلاح.
تمام مسیر نمی‌دانم چند دقیقه‌ای به گپ‌وگفت کارشناسانه و صدالبته خبرنگارانه گذشت تا مقصد با آغوشی باز پذیرایم شد، مقصدی که با تمام مقاصد خبری فرق داشت و توفیرش به اندازه یک قران و دوزار نبود.
مقصدی مزین به پرچم‌های برافراشته و اجاق‌های برافروخته و اراده به خدمت رسیده؛ حیران مقصد و آدم‌های مقصدِ چند صد متریِ بیابانی شدم. آری حیران شدم و هاج و واج آمد و شدها را به تماشا نشستم، آمدهایی که رفتنشان حال ..
