ماه: مهر 1402

بوسه بر این نوجوانان عیب نیست! وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند محبت بسیاری از والدین به فرزندان‌شان، دلی می‌شود و از در آغوش گرفتن فرزند نوجوان و بوسیدن او پرهیز کرده و خیلی‌ها اسم این ملاحظه‌کاری را حیا می‌گذارند. اما سؤال این است: فرزندان نوجوان‌مان را مثل دوران کودکی ببوسیم و در آغوش بگیریم یا خیر؟!
گروه زندگی: یکی از زیباترین لذت‌های زندگی بوسیدن فرزند است. به خصوص در دوران نوزادی و کودکی که تب بوسه باران فرزندان خیلی بالاست. آن‌ها که فرزند کوچک دارند می‌دانند که در بوسیدن نوزادان آرامشی نصیب پدر و مادر می‌شود که قابلیت رفع خستگی یک روز کاری و از بین بردن استرس را دارد.
اما بوسه برای بسیاری از والدین منحصر است به دوران کودکی. بچه‌ها که کم کم بزرگ می‌شوند بوسه و ارتباط فیزیکی والدین با فرزند کم می‌شود و گاهی ممکن است از بین برود. پدر و مادرها با بچه‌ها رسمی‌تر برخورد می‌کنند. انگار به زعم خودشان محبت‌شان به فرزند، دلی می‌شود و از در آغوش گرفتن فرزند نوجوان و بوسیدن او که جزو دائمی‌ترین و همیشگی‌ترین محبت‌های دوران کودکی او بوده پرهیز کرده و خیلی‌ها اسم این ملاحظه کاری را حیا می‌گذارند.
..

از معدل رشد 0/6 درصد در دولت قبل تا رشد 7/9 درصدی بهار 1402 هادی حق‌شناس، استاندار دولت سابق، بدون ‌اشاره به توقف رشد اقتصادی در آن دولت، مدعی بی‌کیفیتی رشد اقتصادی 2 سال اخیر شد.
فارس‌پلاس؛ دیگر رسانه‌ها – کیهان نوشت: هادی حق‌شناس، در روزنامه آرمان با عنوان کارشناس اقتصادی تحلیل می‌نویسد و سابقه استانداری گلستان در دولت روحانی را کتمان می‌کند. او در یادداشتی می‌نویسد: «به گفته وزیر اقتصاد از تله رشد اقتصادی پایین و سرمایه‌گذاری صفر خارج شده‌ایم و لازم است روی عنصر جدید کیفیت رشد اقتصادی تمرکز کنیم.
برای اینکه ببینیم این رشد اقتصادی معمولی بوده یا فوق‌العاده باید با ادوار گذشته مقایسه کنیم. ما در سال 95 هم رشد اقتصادی دورقمی در اقتصاد ایران داشته‌ایم که نه سال‌های قبل از آن و نه سال‌های بعد از آن تکرار نشده است. نکته دوم اینکه دولت در مرداد 1400 استقرار پیدا کرد، زمانی که رشد اقتصادی سال قبل بیش از عدد میانگین بالای 4 درصد بوده و همچنین رشد اقتصادی بهار 1400 هم بیش از رشد اقتصادی بهار سال جاری بوده است. پس این رشد اقتصادی که اتفاق افتاده، یک رشد اقتصادی محیرالعقول نبوده است.
نکته د..

آرزوی این دختربچه‌ هیچوقت برآورده نمی‌شود وقتی رفتیم بیمارستان دیدم مادرم یک جیغ بلند کشید. اولش اصلا متوجه نشدم مامانم است یا زن دیگری. مادرم رفت آی‌سی‌یو. فکر کنم پدرم را دید از حال رفت. مادرم الان دیگر چیزی یادش نیست. من اما یادم هست.
خبرگزاری فارس – تهران، کلی سوال نوشته‌ام. در مورد کسی که یکسال است جایش توی خانه خالی است. توی مسیر، ذهنم درگیر این است که اصلا این سوال‌ها را می‌شود پرسید؟ مثلا می‌شود به یک دختر ۱۰ ساله گفت پدرت کجاست؟ اگر می‌شود باید با چه لحنی گفت؟ بعد اگر پرسیدیم و این سوال چفت ذهن دخترک شد و شب و روز به آن فکر کرد و تا ابد خوابش نبرد چه؟!
خانه‌ را پر از عکس بابا پوریا کرده ‌است. میزی روبه‌رویمان است. روی میز هم مثل دیوارهای خانه پر از عکس است. پر از عکس بابا پوریا. جعبه کوچک هدیه‌ای با طرح اسلیمی چشمم را می‌دزدد. ور کنجکاو ذهنم گاهی به سوی جعبه می‌کشانَدم و ور محافظه‌کار پسم می‌کشد. می‌نشینم. دخترک بلند می‌شود. می‌رود و بدون اینکه کسی به او گفته باشد با میوه و شیرینی برمی‎‌گردد. عین آدم بزرگ‌ها تعارفمان می‌کند.
هدیه آقا به هلما
سرم را پایین می‌اندازم و به سو..