خط ویژه| سوءاستفاده از کارگران برای تنفس مصنوعی به پروژه اغتشاشات/ «قاتلان امید» مشغول کارند!
متاسفانه جریان تندرو اصلاحطلب که بعضاً به اشرافیگری نیز آلوده است، به مسئله معیشت مردم تنها به عنوان یک طعمه سیاسی نگاه میکند. در این میان، جریان معاند و رسانههای دشمن نیز از این رویکرد حمایت کرده و به پمپاژ یأسآفرینی و ناامید کردن مردم اقدام میکنند.
فارس پلاس؛ خط ویژه – خط ویژه، رصدی است روزانه از لابهلای روزنامههای داخلی و عملیات رسانهای پایگاههای خبری رسانههای ضد انقلاب، در این رصد برآنیم که بتوانیم خطوط مشترک میان بعضی از رسانههای داخلی و ضد انقلاب را بررسی و تحلیل کنیم.
*******
سوءاستفاده از کارگران برای تنفس مصنوعی به پروژه اغتشاشات
یکی از سرفصل های جنگ ترکیبی در سال گذشته، تمرکز بر اصناف مختلف و به خصوص کارگران بوده است. هدف اصلی این بوده و هست که با راه انداختن اعتصاب در اصناف مختلف، به پروژه اغتشاش و آشوب، تنفس مصنوعی داده شده و این پروژه شکست خورده، احیا شود.
در جدیدترین نمونه، روزنامه اعتماد- به مدیرمسئولی الیاس حضرتی- در مطلبی با عنوان «تداوم اعتراضات صنفی کارگران» نوشته است:«طبق اخباری که طی 5 هفته اخیر در خبرگزاریهای کشور منتشر شده، تعداد زیادی از کارگران پیمانکاری و پروژهای که در بخش صنایع در 28 شهر کشور مشغول به کار بودهاند، با برگزاری تجمعات صنفی به صراحت اعلام کردهاند که به دلیل سبقت گرفتن نرخ تورم کالاهای اساسی از مزد دریافتی از اولین روزهای سال جدید، قادر به گذران زندگی و تامین معاش خانواده نیستند و در مقابل افزایش ماهانه اجارهبهای مسکن و گرانی روزانه قیمت کالاهای اساسی، کم آوردهاند.»
تجربه ثابت کرده است که مسئله معیشت اصناف مختلف و به خصوص کارگران، برای جریان معاند و طیف تندرو اصلاح طلب در داخل هیچ اهمیتی ندارد. به عنوان نمونه، روزنامه اعتماد در بزنگاه هایی از جمله فساد در کارخانه هفت تپه، فساد در کارخانه رشت الکتریک و موارد مشابه دیگر، هیچگاه جانب کارگران را نگرفته و از شخص و اشخاصی که مرتکب فساد مالی شده و حقوق کارگران را تضییع کرده اند، دفاع کرده است. این موضعگیری نیز ناشی از رفتار قبیله ای و حزبی است که متاسفانه طیف تندرو اصلاح طلب به شدت به آن مبتلا است.
به این نمونه نیز توجه کنید. شهرام جزایری، از مفسدان دانه درشت اقتصادی- 3 بهمن 1380- در بخشی از مصاحبه با ایسنا گفته بود:« مبلغی معادل 170 میلیون تومان به الیاس حضرتی پرداخت کردم که برخی شایعه کردند حقالمشاوره بوده، در حالی که شایعه است، بلکه به ایشان برای خرید مسکن به عنوان یک دوست طی معاملهای که با خدا داشتم، کمک کردم. همچنین بخش دیگری از کمکم را وقتی به دفتر او رفتم و با تقاضاهای میلیاردی تعداد کثیری از مردم از نماینده حوزه انتخابیه مذکور روبهرو شدم، به ایشان ارایه کردم. شاید حدود 20 تا 30 میلیون برای کمک به مردم حوزه ایشان و همچنین یک دستگاه موبایل به او پرداخت کردم.»
براساس ادعای شهرام جزایری، آقای الیاس حضرتی در سال ۱۳۸۰ و در مقطعی که قیمت سکه حدود ۶۰ هزارتومان بود، حدود ۲۰۰ میلیون تومان دریافت کرده است.
نکته دیگر اینکه در دولت سیزدهم رکورد احیای کارخانه ها و کارگاه های تولیدی شکسته شد. همان واحدهایی که در دولت روحانی با ادعای چرخیدن همزمان چرخ کارخانه ها و سانتریفیوژها، یا تعطیل شد و یا با افت شدید مواجه شد.
و نکته آخر اینکه، دشمن از شکست اغتشاشات در سال گذشته به شدت سرخورده و عصبانی است و در پی آن است تا با سوءاستفاده از اصناف مختلف، به اهداف شوم خود دست یابد. سوال اینجاست که چرا برخی رسانه های منتسب به جریان اصلاح طلب، در این پروژه ضدایرانی سهیم شده و به ایفای نقش می پردازند؟!
«قاتلان امید» مشغول کارند؛ اصرار حامیان اشرافیگری بر یأس آفرینی
سحام نیوز- ارگان رسانه ای اعضای فراری و متواری جریان فتنه- در مطلبی به نقل از روزنامه هم میهن- به مدیرمسئولی کرباسچی- نوشت:«مشاهدات میدانی نشان میدهد که خانوادههای زیادی در ترمینال آزادی زندگی میکنند؛ آنها برای ساخت یک زندگی جدید و درآمد بیشتر به تهران آمده بودند اما تمام تلاشهای شبانهروزی آنها در پایتخت حتی بهاندازه اجاره یک اتاق 12متری هم نشده و اکنون به ناچار هر روز، بیشتر کار کردن و خوابیدن در همین ترمینال را پذیرفتهاند. در این گزارش میدانی ما با خانوادههایی روبهرو هستیم که هیچگاه بیخانمان نبودهاند؛ آنها صاحب خانواده هستند و هر روز برای معاش خود تلاش میکنند، اما باز هم زور آنها به اجارههای سربهفلک کشیده این شهر نمیرسد. متوسط قیمت مسکن شهر تهران از ابتدای سال 1401، روندی صعودی را پیمود.»
قطعا مردم عزیز کشورمان با مشکلات مختلف و از جمله مشکلات معیشتی و اقتصادی دست به گریبان هستند و این مسئله به هیچ عنوان قابل انکار و کتمان نیست. در این میان قطعا یکی از موارد، مسئله مسکن و به ویژه اجاره بهای مسکن است.
اما نکته مهم اینجاست که آیا طیف تندرو اصلاح طلب و امثال آقای کرباسچی صلاحیت اظهارنظر درباره مشکلات معیشتی مردم را دارند؟ در خبر قبلی به مسئله کارخانه رشت الکتریک اشاره کردیم.
آقای کرباسچی و همقطاران وی در سالهای گذشته در شهرداری تهران و کارخانه رشت الکتریک پرونده های فساد اقتصادی دارند. در سال ۱۳۸۲، ۷۲ درصد از سهام یکی از بزرگترین کارخانههای تولیدی دولتی در رشت، باسابقه ۵۰ ساله و در وسعتی به میزان ۱۲ هکتار، به بهانه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی با مبلغی در حدود ۲ میلیارد تومان بهصورت اقساط ۱۳ ماهه، به خیرالنساء عسگریان (همسر غلامحسین کرباسچی) ، فاطمه صدیقیان(همسر عبدالله نوری) ، گیتا شاهنواز (همسر غلامرضا قبه، معاون کرباسچی در دوران شهرداری تهران و از متهمان اصلی پرونده فساد شهرداری در سال ۷۷) و سوده جبلی (دختر باجناق کرباسچی) واگذار شد.
این کارخانه طی سالهای متمادی، ۱۱۲ محصول الکتریکی را تولید و ضمن توزیع در سراسر کشور، به سایر کشورها نیز صادرات داشت و حدود ۲ هزار کارگر در آن اشتغال داشتند. این کارخانه یکی از تولید کنندههای اصلی محصولات الکترونیک در ایران بود، اما واگذاری مشکوک و مفسدهانگیز آن در سال ۸۲، آن را به مخروبه تبدیل کرد.
در دوران حضور کرباسچی در شهرداری تهران نیز فساد بزرگی رخ داد. پرونده این فساد با داشتن ۱۰۴ متهم و هزاران صفحه، بزرگ ترین فساد مورد رسیدگی در قوه قضاییه جمهوری اسلامی تا آن زمان بود. کرباسچی در پایان ۸ جلسه محاکمه که در اقدامی قابل تحسین و بی سابقه به صورت زنده از تلویزیون پخش می شد، از سوی قاضی دادگاه، غلامحسین محسنی اژه ای به ۳ سال حبس و ده سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شد و به زندان افتاد و البته با گذراندن کم تر از ۸ ماه حبس، با وساطت هاشمی رفسنجانی از زندان آزاد شد.
این روزنامه اصلاح طلب بهتر است به این سوال پاسخ دهد که چرا دولت مورد حمایت آنان در حدفاصل سالهای ۹۲ تا ۱۴۰۰ یعنی به مدت ۸ سال در مسئله مسکن دست روی دست گذاشت و گرانی سرسام آور را در این حوزه رقم زد. چرا جریان اصلاح طلب از کارنامه آقای آخوندی حمایت کرد؟! همان شخصی که صراحتا به خانه نساختن برای مردم افتخار کرد!
متاسفانه جریان تندرو اصلاح طلب که بعضا به اشرافیگری نیز آلوده است، به مسئله معیشت مردم تنها به عنوان یک طعمه سیاسی نگاه می کند. در این میان، جریان معاند و رسانه های دشمن نیز از این رویکرد حمایت کرده و به پمپاژ یأس آفرینی و ناامیدکردن مردم اقدام می کنند.
پایان پیام/.