سانسور راهپیمایی 13 آبان در روزنامه‌های خاص
راهپیمایی 13 آبان، شنبه در سراسر کشور برگزار شد. این راهپیمایی علی رغم حضور گسترده و پرشور مردم، از سوی رسانه های جریان غربگرا داخل کشور و معاندین خارج کشور سانسور شد. این درحالی است که رسانه‌های این دو طیف ادعای «صدای اکثریت ملت ایران بودن» را دارند.
فارس پلاس؛ روایت روز – خط ویژه، رصدی است روزانه از لابه‌لای روزنامه‌های داخلی و عملیات رسانه‌ای پایگاه‌های خبری رسانه‌های ضد انقلاب، در این رصد برآنیم که بتوانیم خطوط مشترک میان بعضی از رسانه‌های داخلی و ضد انقلاب را بررسی و تحلیل کنیم.
*******
این دو گروه از راهپیمایی ۱۳ آبان عصبانی شدند؟!
روز شنبه راهپیمایی ۱۳ آبان در سراسر کشور برگزار شد. این راهپیمایی یک تفاوت ویژه با سالهای گذشته داشت و آن اهتزاز پرچم های فلسطین در کنار پرچم ایران و سردادن شعارهای ضد صهیونیستی بود. راهپیمایی سراسری ۱۳ آبان امسال ، با حضور پرشور مردم برگزار شد و میلیون ها نفر از هموطنانمان در آن حضور داشتند.
طیق معمول و مثل همیشه رسانه های فارسی زبان معاند از جمله بی بی سی فارسی، اینترنشنال، صدای آمریکا، رادیو فردا، رادیو زمانه، منوتو و…این رویداد بزرگ و مردمی را سانسور کردند. اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. برخی رسانه های داخلی که منتسب به جریان غربگرا هستند نیز این رویداد بزرگ را سانسور کردند.
در همین رابطه روزنامه های سازندگی- ارگان حزب کارگزاران-، هم میهن، شرق، اعتماد و آرمان در صفحه اول هیچ تصویری از این راهپیمایی سراسری و باشکوه منتشر نکردند.
این سانسور هماهنگ در حالی است که این دو طیف در ادعایی مضحک خود را صدای اکثریت ملت ایران جا می زنند. این چندمین بار است که رسانه های منتسب به جریان غربگرا و رسانه های معاند فارسی زبان، حضور باشکوه مردم را سانسور می کنند.
پیش از این نیز راهپیمایی سراسری ۲۲ بهمن، نماز باشکوه عید فطر، مراسم شب های قدر در ماه رمضان، راهپیمایی جشن غدیر و موارد مشابه دیگر همگی توسط این دو طیف سانسور شده است. لازم به ذکر است که همین دو طیف در سال ۸۸ مشارکت ۸۵ درصدی مردم در انتخابات را محکوم کرده و از اقلیت آشوبگر حمایت کردند.
دلواپسی «اینترنشنال» و جریان غربگرا برای تولید ملی
شبکه اینترنشنال با بازنشر مطلب تولید شده در روزنامه شرق، از انتشار این مطلب استقبال کرد.
روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «نفس تنگی تولید» نوشته است:«آنچه مسلم است در دو سال گذشته علاوه بر اینکه دگرگونی چندانی در توسعه زیرساخت‌های اقتصادی ایجاد نشد، میزان سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی نیز روند نزولی به خود گرفت. با‌این‌حال باید گفت رشد درآمدهای نفتی اخیرا به دلیل رشد قیمت حامل‌‌های انرژی رخ داده است و البته منابع بین‌المللی از چشم‌پوشی و سهل‌گیری دولت دموکرات آمریکا بر تحریم‌‌های نفتی ایران می‌گویند و ماحصل این وقایع تاحدودی رشد اقتصادی را برای ایران به همراه آورد اما به نظر می‌رسد رشد اقتصادی، حاصل از بهبود یک شاخص نمی‌تواند چندان امیدوارکننده باشد.»
این رسانه منتسب به جریان غربگرا در ادامه با تأکید بر کمبود نقدینگی و کمبود سرمایه در گردش واحدهای تولیدی، نوشت:«اگر قرار باشد سیاست تثبیت ادامه پیدا کند، پول به تعمیق بیشتر رکود دامن خواهد زد؛ به بیان دیگر، قطعات دومینووار به هم برخورد خواهند کرد، به این معنا که با کاهش تولید و عرضه مواجه خواهیم شد که این مسئله باعث برهم‌خوردن تعادل میان عرضه و تقاضا خواهد شد. عدم پوشش تقاضا، در‌نهایت رشد عجیب قیمت‌ها را به همراه خواهد آورد.»
درباره ادعاهای مطرح شده در این روزنامه منتسب به جریان غربگرا که ذوق زدگی رسانه های ضدایرانی را نیز در پی داشته است، باید گفت یکی از اقدامات بسیار مهم در دولت سیزدهم، احیای کارخانه ها و واحدهای تولیدی تعطیل و نیمه تعطیل بوده است. این اقدام نیز در حالی رخ داد که در دولت سیزدهم نه برجام احیا شد و نه تغییری در وضعیت ایران در FATF به وقوع پیوست. احیای کارخانه های ارج، آزمایش، فولاد ازنا، ذوب آهن اردبیل و…تحول در کارخانه هایی از جمله هفت تپه و هپکو و آذرآب تنها بخش کوچکی از تغییرات مثبت در این خصوص در طول فعالیت دولت سیزدهم است.
در حال حاضر سناتورهای آمریکایی، رئیس‌جمهور این کشور را به اهمال و آسان گیری در اعمال تحریم‌ها متهم می‌کنند؛ این در حالی است که بایدن همانند ترامپ و اوباما و بوش و کلینتون و… به‌شدت به‌دنبال اعمال تحریم‌ها در بالاترین سطح است، اما مسئله اینجاست که نظام اعمال تحریم‌ها این اجازه را به واشنگتن نمی‌دهد. این یعنی کاهش اثر تحریم یک واقعیت بدیهی و محصول نقص ذاتی تحریم است.
به همین خاطر بود که در سال ۱۳۹۸، حدود یک سال پس از خروج واشنگتن از برجام، آمریکا مطالعه برای بازطراحی تحریم‌ها را با عنوان پروژه «قوام دادن به سلاح تحریم» (Tempering Sanctions Weapons) به اندیشکده «مرکز امنیت نوین آمریکایی»(CNAS) متشکل از صاحب‌نظران خبره حوزه تحریم اعم از دموکرات و جمهوری‌خواه سپرد.
آمریکا تمام توان اقتصادی، سیاسی، رسانه‌ای، دیپلماتیک، امنیتی و اطلاعاتی خود را به کار بست و به خیال خام دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان و تروئیکای اروپا و حکام مرتجع در منطقه، قرار بود به‌واسطه تحریم‌ها، صادرات نفت ایران به صفر برسد و صادرات غیرنفتی نیز تعطیل شده و تعاملات بانکی و مالی نیز قفل شده و کشور فلج شود. اما هیچوقت چنین اتفاقی رخ نداد.
پایان پیام/.