پاداش بازی اوکراین در زمین آمریکا

پاداش بازی اوکراین در زمین آمریکا

در نشست اخیر سران ناتو در لیتوانی، نه مسیر عضویت رسمی اوکراین در ناتو هموار شد و نه حتی شراکت استراتژیک کی‌یف و اعضای پیمان آتلانتیک شمالی مورد تأیید اعضا قرار گرفت!

پاداش بازی اوکراین در زمین آمریکا

فارس پلاس؛ دیگر رسانه‌ها – جوان نوشت: برگزاری نشست اخیر سران ناتو در لیتوانی، نقطه آشکارساز نگاه ابزارگرایانه مطلق آتلانتیکی‌‌‌‌ها به زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین و همراهانش محسوب می‌شود. در این نشست، نه مسیر عضویت رسمی اوکراین در ناتو هموار شد و نه حتی شراکت استراتژیک کی‌یف و اعضای پیمان آتلانتیک شمالی مورد تأیید اعضا قرار گرفت! صرفاً مقرر شد مجرایی در قالب «‌شورای ناتو- اوکراین» جهت هماهنگی بیشتر میان طرفین ایجاد شود. به عبارت بهتر، اعضای ناتو رسماً اعلام کردند که اوکراین کشوری جدا از این منظومه امنیتی- نظامی است اما نقطه اوج ماجرا جایی بود که مقامات امریکایی حتی اعتراض زلنسکی به معامله ابزاری غرب با خود را نیز برنتافته و با لحنی هشدار‌‌آمیز از وی خواستند به اعتراضات خود در این خصوص پایان دهد! روزنامه امریکایی «واشنگتن‌پست‌» گزارش کرده هیئت امریکایی که در اجلاس سران ناتو در «ویلنیوس» پایتخت لیتوانی شرکت کرده، از توئیت «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین که در آن از بی‌میلی این ائتلاف نظامی برای ارائه نقشه‌راه مشخص درباره الحاق کی‌یف به ناتو انتقاد کرده، عصبانی است.

اصل ماجرا مربوط به زمانی است که زلنسکی در پیامی توئیتری تأکید کرد که در متن نهایی بیانیه این اجلاس جدول زمانی برای عضویت اوکراین در ناتو مشخص نشده است. او این موضوع را بی‌سابقه و پوچ خواند و افزود بلاتکلیفی در این خصوص نشانه ضعف در این ائتلاف است که تحت رهبری امریکا قرار دارد. رئیس‌جمهور اوکراین در این پیام افشا کرد که سران غربی قصد دارند با روسیه در خصوص«عدم عضویت اوکراین در ناتو» به عنوان یکی از راهکار‌‌‌‌ها و مؤلفه‌های صلح چانه‌زنی کنند. به عبارت بهتر، زلنسکی صراحتاً نسبت به عضویت کشورش در ناتو ابراز ناامیدی کرده است.

واقعیت این است که «‌عدم عضویت اوکراین در ناتو» و حتی «‌اعلام بی‌طرفی کی‌یف در بحران‌های بین المللی» پیش‌شرط اصلی انعقاد هرگونه صلح نهایی در جنگ اوکراین محسوب می‌شود. حتی استراتژیست‌‌‌‌هایی مانند هنری کیسینجر، وزیر خارجه اسبق ایالات متحده نیز بر این موضوع تأکید کرده‌اند. فراتر از آن، اعضای پیمان آتلانتیک شمالی دیگر حاضر نیستند بیش از این ریسک حمایت از اوکراین را بپذیرند. از این رو «‌عضویت اوکراین در ناتو» تبدیل به نوعی خط قرمز غیر اعلامی اما محسوس در میان اعضای پیمان آتلانتیک شمالی شده است. اما آنچه در این برهه جلب توجه می‌کند، ابراز عصبانیت و خشم مقامات امریکایی از ابراز نارضایتی زلنسکی به این روند است! گویا رئیس‌جمهور اوکراین حتی حق اعتراض به بدعهدی غرب را نیز در برهه کنونی ندارد و صرفاً باید تابعی از بازی دوسرباخت طراحی شده امریکا – اروپا علیه خود باشد! نوع برخورد و مواجهه هیئت امریکایی حاضر در نشست لیتوانی ( به رهبری جو بایدن) با زلنسکی درس بزرگی را به طرفداران بازی در زمین واشنگتن مخابره می‌کند! در این معادله، مهره‌های بازی غرب حتی نسبت به بدعهدی‌های مطلق امریکا و اروپا حق اعتراض نداشته و باید تابع سرنوشت شومی باشند که واشنگتن و متحدان آن درناتو برای‌شان طراحی کرده‌اند! در ماه‌های منتهی به جنگ اوکراین، مقامات امریکایی و اروپایی به زلنسکی وعده داده بودند در صورت بروز هرگونه منازعه‌ای، حمایت همه‌جانبه‌ای را در ابعاد سیاسی، امنیتی، نظامی از او و دولتش صورت خواهند داد و عضویت اوکراین در ناتو را تضمین خواهند کرد! اکنون با گذشت نزدیک به یک سال و نیم از جنگ اوکراین، خبری از آن تضمین‌‌‌‌ها نیست! کار به جایی رسیده که مقامات کاخ سفید خطاب به زلنسکی تأکید کرده‌اند در دوران جنگ اساساً امکان عضویت اوکراین در ناتو وجود ندارد. پس از جنگ نیز دقیقاً چنین قاعده‌ای صادق است‌؛ چنانکه رئیس‌جمهور اوکراین اعتراف کرده است، عدم عضویت در ناتو یکی از پیش‌‌شرط‌های صلح در جنگ اوکراین است! در چنین چرخه و معادله‌ای، اوکراینی‌‌‌‌ها اساساً جایی در ناتو نخواهند داشت! زلنسکی نیز حق اعتراض ندارد.

پایان پیام/غ

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *