پروانه معصومی به روایت پروانه معصومی+فیلم
«مطمئن باشید که هیچ وقت من کاری نمی‌کنم که حیثیت شما را زیر سوال ببرم».این قولی بود که مرحومه پروانه معصومی زمانی که می‌خواست وارد حرفه بازیگری شود به پدرش داد.
به گزارش خبرنگار هنر خبرگزاری فارس، پروانه معصومی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون کشورمان پس از چند روز بستری بودن در بیمارستان عصر روز دوشنبه 6 آذر به دلیل بیماری در سن 79 سالگی درگذشت و پیکر او در آرمگاه خانوادگی‌اش امزاده ابوطالب به خاک سپرده می‌شود.
وی در بخشی از این ویدیو با اشاره به ورود خود به عرصه بازیگری می‌گوید: هیچ جوری دوست نداشتم که بازیگر بشوم، چون سینمای آن زمان طوری بود که فامیل من اجازه نمیداد. من در یک خانواده مذهبی بزرگ شدم و اولین فیلمی هم که بازی کردم باعث اختلاف شد. پدرم گفته بود که به ما ربطی ندارد.
او در خصوص قولی که به پدرش هنگام ورود به عرصه سینما داده نیز گفت: قولی که به پدرم دادم این بود که گفتم شما مطمئن باشید که هیچ وقت من کاری نمی‌کنم که حیثیت شما را زیر سوال ببرم. آبروی شما را حفظ خواهم کرد و مسلم بدانید که هیچوقت اذیتتان نخواهم کرد و فکر می‌کنم سر قولم ماندم.
این بازیگر فقید سینما و تلویزیون مردادماه سال 1397 در برنامه «خارج از کادر» شبکه آی‌فیلم، از فراز و نشیب‌های دوران حرفه‌ای خود سخن گفته است. گفت‌وگویی که می‌توانید با تماشای آن پروانه معصومی را به روایت خودش بهتر بشناسید.
در ادامه نسخه کامل این گفت‌وگو را مشاهده می‌کنید:
پروانه معصومی سال ۱۳۲۳ در یکی از محله‌های قدیمی تهران به نام محله دانشگاه تهران متولد شد و تحصیلاتش را در زمینه زبان های خارجی به سرانجام رساند.
وی بازیگری را از دوران پیش از انقلاب و حدود سال ۱۳۵۰ آغاز کرد و در این دوران در فیلم‌هایی چون بی تا، رگبار، شهر قصه، غریبه و مه و کلاغ ایفای نقش کرد و بعد از آن چند سال هیچ نقشی را بازی نکرد و بعد از انقلاب دوباره به دنیای بازیگری بازگشت. اولین تجربه جدی پروانه معصومی بعد از انقلاب مربوط به سال ۶۳ و بازی در فیلم «گلهای داوودی» ساخته رسول صدرعاملی است.
مرحومه معصومی برای بازی در فیلم «گلهای داوودی» از سومین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۶۳ و برای بازی «جهیزیه‌ای برای رباب» از ششمین جشنواره فیلم فجر در ۱۳۶۶ برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن شده است.
پایان پیام/