ائتلاف‌های پوسیده با سرنوشت فروپاشی
آنچه از سرنوشت مدعیان اتحاد و همبستگی در لوای «زن زندگی آزادی» برمی‌آید، بیانگر حقیقت جاه‌طلبی‌ها، خودکامگی‌ها، قدرت طلبی‌ها و ذات تروریستی و تروریسم پروری بوده که از یک سو فروپاشی منشور همبستگی اعلام شد و از سوی دیگر منفعت‌طلبی‌های فردی آنها را آشکار کرد.
فارس پلاس؛ دیگر رسانه‌ها – نورنیوز نوشت: شبکه «السومریه نیوز» به‌نقل از یک مقام پیش‌مرگۀ اقلیم کردستان عراق از درگیری شدید مسلحانه میان ۲ گروهک تجزیه‌طلب کُرد مخالف ایران در روستایی نزدیک مرز ایران خبر داد که طی آن ۲ کشته و ۲ زخمی برجای گذاشت. این درگیری پس‌از آن رخ داد که ۲ گروهک تروریستی «زحمت‌کشان کردستان» و «زحمت‌کشان انقلابی کردستان» اعلام کردند پس‌از هفت ماه، به اتحاد میان خود پایان داده‌اند.
اخبار و گزارش‌های منتشره در باب درگیری میان تجزیه طلبان در حالی منتشر شده است که این جریان‌ها طی ماه‌های گذشته در لوای شعار«ژن، ژیان، آزادی» مدعی اتحاد علیه جمهوری اسلامی و در عمل تجزیه و چند پاره سازی ایران در لوای واژگانی همچون تکثر گرایی، جایگزینی یکپارچگی سرزمینی به جای تمامیت ارضی بوده‌اند.
فعالیت این گروهک‌ها در حالی موجب شده تا صدها نفر از ساکنان بومی این مناطق مجبور به ترک خانه و روستای خود شوند و مشکلات بسیاری را برای عراق ایجاد کرده‌اند که همزمان با حوادث پاییز سال گذشته این جریان‌ها نیز فعالیت‌های تروریستی، خربکارانه، تجزیه طلبانه خود را با محوریت اغتشاش و ترور و به زعم خویش ناامن سازی مناطق مختلف ایران به‌ویژه مناطق کرد نشین تشدید کردند.
در همین حال سرکرده‌های این گروهک‌های تجزیه طلب و تروریستی همچون مهتدی، ادعای پیوند و نزدیکی با سایر جریان‌های تجزیه طلب و ضد انقلاب و مردم ایران همچون منافقین، سلطنت طلبان، اپوزیسیون خارج نشین و… را مطرح کرده‌اند.
با توجه به ذات و خمیرمایه جاه طلب، خودبرتر پندار هر کدام از این گروه‌ها که نه تنها صرفاً در اهداف شخصی و در قبال یکدیگر که حتی در داخل هر کدام از این گروه‌ها و دسته جان جریان داشته در کنار وابستگی‌هایی که هر کدام از آنها به یکی از سرویس‌های کشورها و رژیم‌های معاند ایران با اهداف متفاوت داشته‌اند، اختلافات و تقابل‌های درونی میان آنها از سطح هواداران سریعاً در میان خود سرکرده‌هایشان نیز نمودار شد.
دو ماه از منشور همبستگی ادعایی نمی‌گذشت که پهلوی با صدور بیانیه‌ای و متهم سازی دیگران به دیکتاتوری و بی توجهی به نظرات دیگران از منشور کناره گیری کرد. چند روز پس از آن نیز حامد اسماعیلیون نیز با افشاگری رسانه‌ای در قبال پهلوی و دیکتاتور و غیر انسانی دانستن رفتارهای پهلوی از منشور کنار کشید. نازنین بنیادی و سایر اعضای منشور از جمله مهتدی نیز در نهایت کناره‌گیری از منشور و فروپاشی آن را مطرح کردند.
گروهک تروریستی منافقین نیز که با ترور و کشتار در حوادث پاییز ساز گذشته به دنبال نمایش خود به عنوان جایگزین جمهوری اسلامی برای کشورهای معاند ایران بود، در نهایت نقاب ماهیت تروریستی‌اش بر همگان آشکار شد به‌گونه‌ای که حتی کشورهایی همچون فرانسه و آلبانی که سال‌ها بود به پناه‌گاه امنی برای آنها مبدل شده بودند، برای حفظ امنیت خویش، اقدام علیه آنها را ضروری دانستند.
این افشای ماهیت از یک سو موجب شد تا فرانسه ممنوعیت برگزاری نشست این گروهک را به خاطر مسائل امنیتی اعلام کند و از سوی دیگر وزارت کشور آبانی رسماً با معرفی این گروهک به عنوان گروهی تروریستی که رفتارهای خرابکاران و تروریستی داشته است به مقر آنها حمله کرده که در نتیجه رفتارهای تروریستی و مسلحانه اعضای این گروهک، درگیری پلیس با آنها شدت گرفته که در نتیجه آن نیز تعدادی زخمی و تعدادی نیز بازداشت شدند.
در جدیدترین رسوایی برای امضا کنندگان به اصطلاح منشور همبستگی جرج تاوان و تجزیه طلبانی که در لوای شعار «ژن، ژیان، آزادی» به دنبال کاسب کاری‌های شخصی و تجزیه طلبانه بوده‌اند، سرانجام جریان‌های کومله نیز مانند همتایان خود در منشور همبستگی و اپوزیسیون خارج نشین به جان هم افتاده که نتیجه آن نیز درگیری‌های خونین میان ۲ گروهک تروریستی «زحمت‌کشان کردستان» و «زحمت‌کشان انقلابی کردستان» بوده است.
درگیری‌‌هایی که پرده از ماهیت و نیات درونی این جریان‌ها که همانا منفعت طلبی و جاه طلبی‌های تجزیه طلبانه برای رسیدن به انحصار قدرت بوده است را آشکار ساخت چنانکه حتی ادعای اتحادشان نیز چند ماهی بیشتر دوام نمی‌آورد و به ذات انحصار طلب تروریستی خود باز می‌گردند.
به هر تقدیر آنچه از سرنوشت مدعیان اتحاد و همبستگی در لوای «زن زندگی آزادی» (ژن، ژیان، آزادی) بر می‌آید، بیانگر حقیقتی به نام جاه طلبی‌ها، خودکامگی‌ها، قدرت طلبی‌ها، وابستگی به اربابان و دستگاه‌های اطلاعاتی کشورهای معاند با اهداف متفاوت، ذات تروریستی و تروریسم پروری، است به‌گونه‌ای که هیچ کدام از آنها حتی چشم دیدن یکدیگر را نیز ندارند و سرانجام نیز از یک سو فروپاشی منشور همبستگیشان اعلام شد و از سوی دیگر منفعت طلبی فردی هر کدام از آنها آشکار گردید.
این در حالی است که این بی وطنان بی هویت نه تنها در میان مردم ایران و جهان بلکه حتی در میان کشورهای معاند جمهوری اسلامی ایران نیز دیگر جایگاهی نداشته که سرنوشت منافقین در آبانی و فرانسه و نیز رویکرد کشورهای معاند نظیر فرانسه که نقشی مهم در اغتشاشات پاییز گذشته داشته‌اند، به گسترش روابط با جمهوری اسلامی و کنار نهادن وعده‌های داده شده به اپوزیسیون مبنی بر رد هرگونه مذاکره با تهران، نمودی از این حقیقت بوده است.