بوسه بر این نوجوانان عیب نیست!

بوسه بر این نوجوانان عیب نیست!

وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند محبت بسیاری از والدین به فرزندان‌شان، دلی می‌شود و از در آغوش گرفتن فرزند نوجوان و بوسیدن او پرهیز کرده و خیلی‌ها اسم این ملاحظه‌کاری را حیا می‌گذارند. اما سؤال این است: فرزندان نوجوان‌مان را مثل دوران کودکی ببوسیم و در آغوش بگیریم یا خیر؟!

بوسه بر این نوجوانان عیب نیست!

گروه زندگی: یکی از زیباترین لذت‌های زندگی بوسیدن فرزند است. به خصوص در دوران نوزادی و کودکی که تب بوسه باران فرزندان خیلی بالاست. آن‌ها که فرزند کوچک دارند می‌دانند که در بوسیدن نوزادان آرامشی نصیب پدر و مادر می‌شود که قابلیت رفع خستگی یک روز کاری و از بین بردن استرس را دارد.

اما بوسه برای بسیاری از والدین منحصر است به دوران کودکی. بچه‌ها که کم کم بزرگ می‌شوند بوسه و ارتباط فیزیکی والدین با فرزند کم می‌شود و گاهی ممکن است از بین برود. پدر و مادرها با بچه‌ها رسمی‌تر برخورد می‌کنند. انگار به زعم خودشان محبت‌شان به فرزند، دلی می‌شود و از در آغوش گرفتن فرزند نوجوان و بوسیدن او که جزو دائمی‌ترین و همیشگی‌ترین محبت‌های دوران کودکی او بوده پرهیز کرده و خیلی‌ها اسم این ملاحظه کاری را حیا می‌گذارند.

*تاثیر بوسه بر فرزند در سنین نوجوانی

اما حالا جای طرح این سوال وجود دارد که بالاخره ما باید فرزندان نوجوان‌مان را مثل دوران کودکی ببوسیم و در آغوش بگیریم یا خیر! بارها دیده‌ایم که وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند، ارتباط پدرها با فرزندان‌شان خیلی سخت می‌شود.

این نبوسیدن یا در ظاهر ملاحظه کاری در حالی است که «حمید کثیری»؛ مشاور می‌گوید: «بوسه و آغوش پدر در کودکی اثر تربیتی دارد و اطمینان‌بخش است، اما در بزرگسالی علاوه بر اثر تربیتی، اثر راهبردی هم دارد و برای نوجوان آرامش‌بخش است. فرزندان نوجوان ما از بوسه و آغوش والدین حظ معنوی می‌برند و اصلا منتظر آغوش و بوسه پدر هستند و تا مدت‌ها از آن سرخوش‌اند. آرامشی که در این بوسیدن‌ها هست هیچ جا تجربه نمی‌شود.»

حضرت محمد(ص): فرزندان خود را بسیار ببوسید زیرا برای شما در هر بوسیدن درجه‌ای در بهشت است

* روایات از بوسیدن فرزند چه می‌گوید؟

این مشاور کودک ادامه می‌دهد: «اگر به سیره عملی معصومین (ع) توجه کنیم، بیشترین نوع ابراز محبت به فرزندان از طریق بوسیدن است. این روایت را از پیغمبر اکرم (ص) بخوانیم؛ اَکثِرُوا مِنْ قُبْلَةِ اَوْلادِکُمْ فَاِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً؛ فرزندان خود را بسیار ببوسید زیرا برای شما در هر بوسیدن درجه‌ای در بهشت است (وسائل الشیعه؛ ج ۱۵؛ ص ۲۰۲)

این حدیث تحلیل جالبی دارد و باید دید که بوسیدن فرزند چقدر مهم بوده که پیامبر برای هر بوسه درجه‌ای در بهشت را برای والدین وعده داده. این توصیه در بسیاری از کتاب‌ها و خیلی از کلاس‌های تربیتی پیدا نمی‌شود.

احادیثی هم در مذمت نبوسیدن فرزندان روایت شده است. از جمله در جلد ششم «کافی» حدیثی نقل شده که مردی به پیامبر گفت هرگز بچه‌ها را نبوسیده‌ام. زمانی که رفت، پیامبر فرمود؛نزد من این مرد اهل آتش است. در «مکارم الاخلاق» آمده پیامبر (ص) حسنین (ع) را بوسید. مردی که آنجا بود، گفت من ۱۰ اولاد دارم و تاکنون هیچ کدام آن‌ها را نبوسیده‌ام! پیامبر فرمود؛ تقصیر من نیست اگر خداوند رحمتش را از تو دریغ کند.»

*چطور به پسر نوجوانم محبت کنم؟

مشاوران کودک معتقدند که نیم نگاهی به سیره معصومین درباره بوسیدن فرزندان نشان می‌دهد که بزرگان دین ما بوسیدن فرزندان در سنین نوجوانی و بزرگسالی را نهی نکردند و تا مادامی که بچه‌هایمان بزرگ و حتی میانسال شوند بوسه برگونه و پیشانی و آغوش پدر و مادر می‌تواند برایشان معجزه کند.

البته در مورد نوجوانان راهکارهای تربیتی و به آرامش رساندن ذهن نوجوان فقط به بوسیدن او خلاصه نمی‌شود. روانشناسان معتقدند پدر و مادر باید با علایق و سرگرمی‌های فرزند نوجوان‌شان آشنا شوند. باید با نوجوان وقت بگذرانند نه اینکه فقط به دنبال کنترل کردن نوجوان و دیکته کردن بایدها و نبایدهای رفتاری به او باشند. محبت کردن به پسران در دوره بلوغ ظرافت‌های رفتاری و تربیتی خاصی را می‌طلبد. مثلا زمان دست دادن مادر و پدر با نوجوان می‌توان دست او را به مهر بیشتر فشرد و با یک جمله چقدر مرد شده‌ای پسرم! تاثیر عاطفی روی فرزند گذاشت.

پایان پیام/

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *