جنایت اروپا علیه پناه‌جویان با اسم رمز دموکراسی!
ایجاد ارعاب، تهدید و خلق شرایط بحرانی با هدف مهاجرستیزی در کشورهای اروپایی، تبدیل به یک سیاست غیراعلامی از سوی دستگاه‌های امنیتی غربی شده است.
فارس پلاس؛ دیگر رسانه‌ها- نورنیوز نوشت: کشورهای اروپایی با محوریت آلمان اخیرا در صدد تصویب قوانین و راه‌کارهای مشترک در مواجهه با پناه‌جویانی برآمده‌اند که به استناد شواهد و مدارک بسیار، مقصر اصلی آواره‌گی آنها جنگ‌افروزی همین دولت‌های غربی است.
تاسف‌بارتر اینکه سازمان ملل متحد نیز مانند همیشه در این خصوص سکوت کرده تا اروپایی‌ها با خیالی راحت بتوانند با اسم رمز دموکراسیِ پارلمانی و دولتی، هر مواجهه‌ای را با پناه‌جویان و مهاجرین صورت دهند!
اما به راستی صورت مسئله چیست؟ این روزها مقامات اروپایی در حالی مدعی هستند مورد هجمه پناه‌جویان از نقاط مختلف دنیا قرار گرفته‌اند، که به نقش مخرب خود در خلق این بحران‌ها اشاره‌ای نمی‌کنند.
ملی‌گرایان افراطی و تروریست‌های تکفیری به دو ضلع ایجاد کننده بحران‌های امنیتی مستمر در اتحادیه اروپا تبدیل شده و کنش این دو طیف در غرب، وضعیت آشفته‌ای را در کشورهای اروپایی به وجود آورده است.
اما سوال اصلی اینجاست که نقش دولت‌ها و دستگاه‌های امنیتی کشورهای اروپایی در شکل‌دهی این دوگانه چه بوده است؟! چرا طی دو دهه اخیر، هر دو جریان افراطی، فعالیت‌های خطرناک و یارگیری اجتماعی گسترده خود را در اروپا صورت داده‌اند؟ آیا دستگاه‌های امنیتی و دولت‌های اروپایی در جریان فعالیت این دو گروه نبوده‌اند؟
پاسخ همه این سوالات اما کاملا روشن است؛ ایجاد ارعاب، تهدید و خلق شرایط بحرانی با هدف مهاجرستیزی در کشورهای اروپایی، تبدیل به یک سیاست غیراعلامی از سوی دستگاه‌های امنیتی غربی شده است.
با این‌حال باید متوجه این نکته بود که نتیجه این بازی، همواره آن چیزی نخواهد بود که بانیان آن تصور می‌کنند!
در هر حال، تصمیمات مقامات اروپا درباره رویه‌های تازه پذیرش پناه‌جو موجب نگرانی سازمان‌های حقوق بشری شده و آنها ابراز نگرانی می‌کنند که تغییراتی چون بررسی تقاضاها در کمپ‌های خارج مرزها روند اخراج پناه‌جویان را شتاب بخشد.
وزرای کشور اتحادیه اروپا در لوکزامبورگ درباره سیستم مشترک پذیرش پناهنده گفت‌وگو کردند. اصلاحات مربوط به این سازوکار سال‌هاست که بحث بر‌انگیز بوده و شامل گسترش کشورهای ثالث امن‌تر، کمپ‌های مرزی و حمایت‌ها و حفاظت‌های حقوقی شکننده‌تر از متقاضیان پناهندگی می‌شود.
یک جنبه مهم دیگر اصلاحات، اعمال تغییراتی در قانون دوبلین است. در این میان، برخی کشورهای اروپایی مانند بلغارستان، لهستان، ایتالیا و… معتقدند که در روند پذیرش پناه‌جویان بیش از دیگر کشورهای اروپایی مانند آلمان و فرانسه زیر فشار هستند، اما در عین حال پاریس و برلین ژست دموکراتیک پذیرش پناه‌جویان را به سود منافع داخلی خود اتخاذ می‌کنند!
در نهایت، مولفه‌ای به نام «ارزش‌های انسانی» کمترین نقش و جایگاهی در روند تصمیم‌سازی بازیگران اروپایی در خصوص پناه‌جویان و مهاجرین نداشته و آنچه در این میان موضوعیت و اصالت دارد، صرفا جنگ قدرت میان بازیگران اروپایی و خصوصا تبلور حس سلطه‌گری بازیگرانی مانند آلمان و فرانسه است که همواره مولد بحران‌های امنیتی مزمن در نظام بین‌الملل بوده‌اند.
پایان پیام/غ