حباب «من و تو»

حباب «من و تو»

گرچه «من‌وتو» به احتضار افتاده و پایان خود را نیز اعلام کرده است؛ اما بعید نیست این موضوع تاکتیکی برای احیای رسانه‌های ضدانقلاب یا حتی دریافت بودجه‌های کلان برای بقای خود باشد.

فارس پلاس؛ سارا هوشمندی در یادداشتی نوشت: شبکه بهایی «من‌وتو» اعلام کرد ژانویه سال ۲۰۲۴ میلادی (دی‌ماه امسال) تعطیل می‌شود. با عنایت به اینکه «ظاهرا» قرار است یک رسانه افراطی ضد دین، ضد انسانیت و درعین‌حال پیچیده که در دوران پلید ۱۳ساله‌اش، در پی تحریف واقعیت‌های تاریخی (تطهیر خاندان منحوس پهلوی و ادعای گذشته باشکوه ایران پیش از استقرار نظام اسلامی) با تهیه و پخش مستندهای انصافا خوش‌ساخت ولی سراسر کذب، ترویج همجنس‌بازی و افراط در مسائل ضداخلاقی، تلاش بی‌نظیر و سخت‌کوشانه برای فروپاشی خانواده ایرانی، ضدیت صریح با اسلام به‌ویژه تشیع، سفیدکردن نظام‌های سلطنتی منطقه غرب آسیا و سیاه‌نمایی ایران، بازی تعطیلی را راه بیندازد، نگاهی به عملکرد این شبکه دارم که با آنکه احتمالا به پایان می‌رسد؛ اما متأسفانه آثار منفی فراوانی نیز برجا گذاشت.

1: « من‌وتو» توسط بهاییان تأسیس شد و تا انتها نیز به‌عنوان کارفرمای معرفی‌شده، در اختیار آنها بود. در تأسیس و تداوم حیات این شبکه، فرح دیبا، همسر محمدرضا نقش مهمی داشت و با سرمایه مسروقه از ملت ایران در سال ۵۷، از «من‌وتو» حمایت مالی می‌کرد. انصافا «من‌وتو» هم برای وی سنگ تمام گذاشت و به تبلیغ‌ اقدامات فرح، رضا پهلوی و تحریف تاریخ ننگین رژیم ستمشاهی پرداخت و متأسفانه با توجه به گذشت چند نسل از انقلاب و کم‌کاری‌های وسیع دستگاه‌های فرهنگی در شناساندن چهره واقعی پهلوی‌ها به نوجوانان و جوانان، در تصویرسازی تحریف‌آمیز و اسطوره‌سازی از آن خاندان، توفیقاتی هم کسب کرد.

برخی نوجوانان و جوانان ناآگاه با ضمیر سفید، با این مستندهای غیرمستند و دروغ که با عنوان تونل زمان پخش می‌شد، تصور کردند واقعا ایران قبل از انقلاب، اصطلاحا جایی شبیه سوئیس بوده، هیچ حلبی‌آبادی در هیچ نقطه کشور نبوده و اصولا گرسنگی، فقر، بیکاری و بی‌سوادی، واژگانی بیگانه با ایرانیان بوده است! مستندهای «من‌وتو» می‌خواست آنها را به این نتیجه برساند که پدرانشان چه بد کردند انقلاب کردند و نسل‌های بعد را از موهبت سلطنت پهلوی محروم کرده‌اند!

2: برنامه دیگر «من‌وتو» تهاجم فرهنگی افراطی به نهاد خانواده با ترویج بی‌بندوباری، بی‌مبالاتی جنسی، عقب‌مانده نشان دادن افرادی که به اخلاق‌گرایی شهره‌ هستند و رواج بی‌توجهی به کانون خانواده بود. شوخی‌های سخیف جنسی مجریان با یکدیگر، تشویق جامعه به رو آوردن به روابط آزاد با سعی در جا انداختن اینکه دلیل توفیقات غرب، کنار گذاشتن اخلاق و دین است و برگزاری میزگردهای به اصطلاح روان‌شناسانه برای اثبات مزخرفات خود، از اقدامات «من‌وتو» برای نابودی حرث و نسل ایرانی بود.

3: اما نقطه اوج «من‌وتو» که شعارهای زیبای ضدیت با خشونت و حمایت از گفتمان آن را کاملا از بین برد، پاییز ۱۴۰۱ و ماجرای اغتشاشات بود. افراط در دروغ‌سازی و دروغ‌گویی، ادعای کشتن مهسا امینی، تهییج مردم به آشوب و گسترش خشونت، تلاش برای خاموش نشدن آتش اعتراضات، انتشار گسترده اخبار بی‌سند و کذب، کشته‌سازی و متهم کردن نظام و نیروهای وفادار به انقلاب به قتل معترضان و بدتر از همه دعوت از تروریست‌های نشان‌دار که برای تکه‌تکه کردن خاک پاک ایران از هیچ جنایتی فروگذار نکرده‌اند به برنامه‌های «من‌وتو» موجب شد حتی بخشی از مخاطبان ایرانی این شبکه که با نظام نیز زاویه دارند، این شبکه را تمسخر کنند.

4: «من‌وتو» در اوج شعارهای «زن» تشویق به حمله به بانوان محجبه می‌کرد و با ذوق، برگرفتن حجاب از سر زنان را به‌عنوان عملی متهورانه توصیه می‌کرد. در کنار دادن شعار «زندگی»، نه تنها از زنده بودن بسیجیان و مدافعان امنیت ناراضی بود، بلکه مردم عادی را به تهاجم به افراد همراه نظام، چهره‌هایی که مذهبی به نظر می‌رسند و هر که با معترضان نیست، فرا می‌خواند و به ترور آنها تشویق می‌کرد. با بیان شعار «آزادی» خانواده‌های متدین را آماج حملات تبلیغاتی خود قرار می‌داد و اقبال به دین را برنمی‌تافت. «من‌وتو» معتقد است این مواهب تنها باید به افرادی که علیه سیستم سیاسی ایران هستند، برسد و هر که با نظام است، حق زندگی و داشتن آزادی را ندارد.

درعین‌حال اینکه بازی «من‌وتو» به‌خاطر کاهش شدید بینندگان و سقوط آزاد در جذب مخاطب باشد، احتمالی قوی است. واقعیت آن است که دروغ‌پردازی‌های یک رسانه تا جایی ممکن است موجب فریب مخاطبان شود، ولی افراط در این کار، ابله فرض کردن بینندگان و عملکردی برخلاف حرفه‌ای‌گری رسانه‌ای موجب بی‌اعتباری و سرانجام بی‌آبرویی و حتی تعطیلی می‌شود. اعلام مؤسسان و مالکان ظاهری شبکه حاکی از پایان کار آن است؛ اما همگان می‌دانند پشت پرده «من‌وتو» علاوه بر بهاییان، رژیم صهیونیستی است و کارفرمای واقعی آن اسرائیلی است که مجریان «من‌وتو» در پی عملیات تاریخی طوفان الاقصی و هلاکت ۱۶۰۰ اشغالگر، لباس عزا به تن کردند.

مشکلات مالی تل‌آویو در پی عملیات طوفان – که بنا بر اعلام وزیر دارایی رژیم، روزی ۳۰۰ میلیون دلار هزینه تهاجم به غزه است – می‌تواند در تصمیم تعطیلی «من‌وتو» بی‌تأثیر نباشد؛ مانند شبکه تروریستی اینترنشنال که بلافاصله پس از بهبود روابط ایران و عربستان و از دست دادن حمایت مالی – تجهیزاتی سعودی‌ها، مجبور به انتقال از انگلیس به آمریکا شد. اگر چنین اعلامی مبنی بر تعطیلی تا دو ماه آینده «من‌وتو» واقعیت داشته باشد، بی‌ارتباط با جنگ غزه و تلاش رژیم اسرائیل برای صرفه‌جویی در هزینه‌هایش نیز نیست.

5: نکته پایانی آنکه گرچه «من‌وتو» به احتضار افتاده و پایان خود را نیز اعلام کرده است؛ اما بعید نیست این موضوع تاکتیکی برای احیای رسانه‌های ضدانقلاب یا حتی دریافت بودجه‌های کلان برای بقای خود باشد. اگر مورد اول درست باشد و قصد انحلال «من‌وتو» با توجه به بی‌آبرویی آن واقعی باشد، این احتمال می‌رود کارفرمایان اصلی و صهیونیست آن به دنبال شبکه‌ای جدید باشند تا در قالبی دیگر و نامی متفاوت به فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و اعتقادی ضدانسانی با استفاده از رسانه ادامه دهند. اگر هم مانند بسیاری از شبکه‌های سلطنت‌طلب، این اعلام برای جلب توجه اربابا‌نشان باشد که آخورشان را پر می‌کنند! درعین‌حال در بیانیه مالکان بهایی «من‌وتو» این ادعا بود که در این ۱۳ سال، شبکه هزینه خود و حقوق کارمندانش را تأمین می‌کرده؛ دروغی که صرفا برای این طرح شده که وانمود کنند مستقلند!

پایان پیام/غ

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *