حمله یمن به آینده رژیم صهیونیستی+ نقشه و فیلم
تحلیلی وجود دارد که کشتار بی‌سابقه ارتش رژیم صهیونیستی در نوار غزه به دلیل احیای یک ایده قدیمی است. ایده‌ای که از آن به عنوان کانال بن گوریون یاد می‌شود.
فارس پلاس؛ روایت روز – انصارالله یمن به دلیل نسل کشی ارتش رژیم صهیونیستی در نوار غزه، با وجود فاصله بیش از ۱۶۰۰ کیلومتری خاک یمن تا اولین نقطه از اراضی اشغالی، تاکنون هشت حمله موشکی و پهپادی به «ایلات» انجام داده است. این هشت حمله در روزهای ۵ آبان، ۹ آبان، ۱۰ آبان، ۱۱ آبان، ۱۶ آبان، ۱۸ آبان، ۲۲ آبان و ۲۳ آبان انجام شده است.
اما دلیل تمرکز نیروهای انصارالله یمن به ایلات چیست؟
نام ایلات تا پیش از تشکیل رژیم صهیونیستی، ام الرشراش بود. این منطقه جنوبی‌ترین نقطه فلسطین اشغالی و دورترین نقطه به اضلاع محور مقاومت در جبهه شمالی (حزب الله لبنان)، دو منطقه فلسطینی‌نشین غزه و کرانه باختری (حماس و جهاد اسلامی)، عراق، سوریه و ایضاً یمن است.
همین ویژگی باعث شده است که ایلات امن‌ترین نقطه سکونت صهیونیست‌ها باشد. اما این همه ماجرا نیست.ایلات دروازه اسرائیل به خلیج عقبه و سپس دریای سرخ است که وابستگی رژیم صهیونیستی به کانال سوئز را به صفر می‌رساند و ناوگان دریایی تل آویو می‌تواند مستقیماً وارد دریای سرخ شود. بندر ایلات تنها نقطه اتصال رژیم صهیونیستی به این دریاست.
رژیم صهیونیستی از بندر ایلات، خط لوله و خط ریلی به بندرهای مدیترانه‌ای خود کشیده است تا به نوعی نقش واسط را در تجارت بین قاره‌ای ایفا کند. با استناد به آمار شبکه العربی، کاربری بندر ایلات در سال ۲۰۲۱ پس از سازش امارات با رژیم صهیونیستی شکل تصاعدی به خود گرفت و حجم ورودی آن پس از احیای خط لوله ایلات – عسقلان (بندر مدیترانه‌ای) ۵ برابر شده بود.
کشتی‌های اماراتی محموله خود را در بندر ایلات تخلیه و سپس از طریق بنادر مدیترانه‌ای واقع در فلسطین اشغالی، به کشورهای اروپایی صادر می‌کنند. این خط لوله پس از بحران سوئز در سال ۱۹۵۶ میلادی ساخته شد. بحرانی که به جنگ اسرائیل، انگلیس و فرانسه با مصر انجامید. محور اسرائیل پیروز شد ولی پس از اولتیماتوم شوروی و ایضاً آمریکا کانال سوئز به مصر بازگردانده شد.
نکته جالب توجه اینجاست که نیمی از سرمایه ساخت خط لوله ایلات – عسقلان از سوی رژیم پهلوی تامین شده بود که اکنون امارات از آن استفاده می‌کند.[1]
یک تحلیل بر این است حجم بالای توحش ارتش رژیم صهیونیستی برای نسل کشی در نوار غزه و کنترل کامل این منطقه به دلیل احیای یک ایده قدیمی به نام کانال بن گوریون است. این کانال می‌تواند جانشین کانال سوئز مصری شود که سالانه برای قاهره آماری بالغ بر ۱۰ میلیارد دلار آورده مالی دارد. اتصال دریای مدیترانه و دریای سرخ به نوعی اتصال شبکه حمل و نقل دریایی نیمکره غربی و شرقی جهان است.
چندین دهه پیش آمریکایی‌های پیشنهاد داده بودند برای ایجاد کانال بن گوریون، از ۵۹۰ بمب اتمی(!) جهت ایجاد شکافی میان دریای مدیترانه و دریای سرخ در صحرای نقب فلسطین اشغالی استفاده شود.[2] [3] هزینه ساخت این کانال حدوداً ۳۰۰ کیلومتری کیلومتری بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود. [4]
کانال «بن گورین» در مقابل «کانال سوئز»
بندر «ایلات» نقطه ورودی و خروجی این کانال ادعایی است
رژیم اسرائیل بر این باور است که حذف کامل نوار غزه و کوچاندن جمعیت آن به مصر می‌تواند چالش امنیتی کانال مذکور را برطرف می‌کند. سندی که ویکی لیکس در روز نهم آبان منتشر کرد، نشان می‌دهد که هدف از هجوم ارتش صهیونیستی به غزه نه صرفاً حماس، بلکه پاکسازی غزه از فلسطینیان و در ادامه، اسکان آن‌ها در شهرهای چادری در صحرای سینای مصر است. [5]
اصل سندی که ویکی لیکس فاش کرده است
سند مربوط به وزارت اطلاعات اسرائیل است
در این سند مراحل اخراج فلسطینیان از غزه به شمال سینا در مصر را تشریح شده است
موازی با کانال بن‌گورین، کریدور هند- خاورمیانه- اروپا در دستور کار محور متحدین اسرائیل بود که دو هدف را دنبال می‌کرد. اول؛ اتصال سرزمینی میان رژیم صهیونیستی با کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در چارچوب پیمان ابراهیم. دوم؛ تبدیل اسرائیل به هاب زمینی انتقال کالا از مبدا هند به عنوان کشوری که در آینده دومین قدرت اقتصادی جهان خواهد شد.
ایجاد کانال بن‌گورین و عبور کریدور هند-اروپا در بخش‌های جنوبی فلسطین اشغالی، رژیم صهیونیستی را به نقطه کانونی تبادلات تجاری میان قاره‌ای تبدیل خواهد کرد. اما با ورود انصارالله یمن به کارزار مبارزه با صهیونیست، زیرساخت اصلی اقتصادی این منطقه یعنی امنیت از میان خواهد رفت.
«توماس فریدمن» متخصص مباحث سیاست خارجی در نیویورک تایمز نوشته بود که پس از سفر به اراضی اشغالی نوشت، اسرائیل در معرض خطری قرار دارد که در تاریخ تشکیل این رژیم سابقه نداشته است. این نویسنده آمریکا سه دلیل برای شکل‌گیری این خطر ذکر کرد که یکی از آن‌ها، اضلاع محور مقاومت در منطقه نظیر انصارالله یمن هستند. اضلاعی که هرکدام به نوبه خود، دارای یک ارتش مدرن شده‌اند.
فریدمن مدعی است که این اضلاع ضداسرائیلی مدت‌هاست که برای چنین روزی برنامه‌ریزی کرده‌اند و اکنون اسرائیل را از همه طرف تهدید می‌کنند. هدف نهایی نیز از بین بردن اعتماد صهیونیست‌ها به نهادهای دفاعی و اطلاعاتی رژیم است. تثبیت این بی‌اعتمادی منجر به این می‌شود که اسرائیلی‌ها ابتدا از مناطق مرزی و سپس به طور کامل از فلسطین اشغالی خارج شوند.[6]
اکنون شهرهای جنوبی اراضی اشغالی پس نسل کشی ارتش صهیونیستی در غزه، در فهرست بانک اهداف انصارالله قرار گرفته است. اکنون این انگاره تثبیت شده است که یمن به عنوان تنها دولت و ملت عربی – اسلامی در میان ۲ میلیارد مسلمان جهان به نبرد با رژیم صهیونیستی برخواسته و به صورت علنی اراضی تحت اشغال این رژیم و کشتی‌های تجاری وابسته به آن را (به دلیل نسل‌کشی مسلمان) هدف قرار می‌دهد. هیچ تاجر و کشوری سرمایه خود را جایی نمی‌برد که زیر سایه پهپادهای انتحاری باشد.
[1]:foreignpolicy.com/2020/09/04/uae-israel-iran-oil/
[2]:indianexpress.com/article/explained/explained-global/ben-gurion-canal-suez-israel-9021520
[3]:daljir.com/the-ben-gurion-canal-project-the-economic-aspect-of-the-destruction-of-gaza/
[4]:civilsdaily.com/news/ben-gurion-canal-project-joining-red-sea-with-mediterranean
[5]:twitter.com/wikileaks/status/1719005698300813488?s=20
[6]:https://www.nytimes.com/2023/11/14/opinion/israel-war-biden.html
پایان پیام/.