رژه طلبکارانه فرانسه و آلمان روی اجساد مهاجرین غرق شده در مدیترانه!
معمولا فقط در بزنگاه‌ها و زمان وقوع تراژدی‌ها و فجایع انسانی، مقامات اروپایی از عزم راسخ خود برای مبارزه با قاچاقچیان سخن می‌گویند، همان قاچاقچیانی که اتفاقا تنفس مسموم آنها در آب‌های مدیترانه و دیگر مکان‌های انتقال غیر قانونی مهاجرین، معلول چشم‌پوشی ملموس نهادهای امنیتی غرب در قبال دستگیری یا مواجهه حداقلی با آنهاست.
فارس‌پلاس؛ دیگر رسانه‌ها- نورنیوز نوشت: در پی وقوع حادثه غم‌انگیز و تأسف‌بار اخیر در دریای مدیترانه که منجر به مرگ صدها مهاجر شد، مقامات اروپایی مانند همیشه در صدد لاپوشانی نقش خود در اصل وقوع ماجرا و ارائه آدرس‌ها و نشانه‌های دروغین نسبت به این تراژدی تمام عیار هستند.
در یکی از این موارد، وزرای کشور آلمان و فرانسه، به تونس سفر کردند تا با رئیس جمهوری این کشور و همتایان خود دیدار کنند و راهی به‌منظور کاهش حرکت مهاجرین به سمت اروپا بیابند.
در بیانیه دفتر وزیر کشور آلمان درباره سفر او و وزیر کشور فرانسه به تونس آمده: «می‌خواهیم مسیرهای مهاجرت قانونی ایجاد کنیم تا زمینه تجارت غیرانسانی قاچاقچیان را از بین ببریم. می‌خواهیم حقوق انسانی پناهجویان حفظ شود و مرگ‌های وحشتناک در دریای مدیترانه پایان یابد.»
رهبران اروپایی که اوایل ماه جاری از تونس بازدید کردند، وعده کمک مالی بیش از یک میلیارد یورویی به تونس دادند.
این مبلغ همچنین شامل ۱۰۰ میلیون یورو کمکی است که در سال جاری برای مدیریت مرزهای تونس و عملیات جست‌وجو، نجات و مبارزه با قاچاق به این کشور اختصاص یافت.
در این خصوص دو نکته اساسی وجود دارد که نمی‌توان نسبت به آنها غافل بود:
نخست اینکه؛ راه مواجهه با بحران مهاجرین توسط اروپا، تزریق پول به کشورهای مهاجرگریز نیست، بلکه عدم مداخله‌گرایی در امور داخلی آنها و عدم تزریق بحران‌های تروریستی، اقتصادی و امنیتی به این کشورهاست!
شمال آفریقا سال‌هاست به جولان‌گاه اروپا تبدیل شده و حتی رشد و نمو بسیاری از گروه‌های تروریستی در سرتاسر آفریقا مانند بوکوحرام، الشباب، داعش و… ناشی از همکاری‌های امنیتی پشت پرده واشینگتن با دستگاه‌های امنیتی سه کشور فرانسه، آلمان و انگلیس است.
بدیهی است که محصول و خروجی این روند، سخت‌تر شدن زندگی در کشورهای آفریقایی و تشدید موج مهاجرت غیرقانونی است.
قطعا اروپایی‌ها تمایلی نسبت به ریشه‌یابی تراژدی‌های انسانی در دریای مدیترانه ندارند زیرا در این صورت خود به متهم اصلی ماجرا تبدیل می‌شوند و پاسخی نیز برای افکار عمومی جهان در توجیه آنچه واقعا صورت می‌گیرد، ندارند.
نکته دیگر مربوط به ادعای دوباره مقامات آلمانی و فرانسوی در خصوص مبارزه با شبکه‌های قاچاق انسان در دریای مدیترانه و سراسر اروپاست.
بسیاری از تحلیل‌گران مسائل امنیتی و سیاسی در اروپا معتقدند که بسیاری از این شبکه‌ها با وجود شناسایی‌های صورت گرفته، به دور از هرگونه مانع و زحمتی مشغول پیش‌بُرد اقدامات غیر انسانی خود هستند و اساسا سیستم امنیتی و کنترلی اروپا نیز علاقه‌ای نسبت به مهار آنها ندارد!
شکل‌گیری هزاران مجموعه تبهکار در اروپا که با محوریت قاچاق انسان و خصوصا کودکان شکل گرفته، مرهون همین حقیقت تلخ است.
معمولا در بزنگاه‌ها و زمان وقوع تراژدی‌ها و فجایع انسانی، مقامات اروپایی از عزم راسخ خود برای مبارزه با قاچاقچیان سخن می‌گویند، همان قاچاقچیانی که اتفاقا تنفس مسموم آنها در آب‌های مدیترانه و دیگر مکان‌های انتقال غیر قانونی مهاجرین، معلول چشم‌پوشی ملموس نهادهای امنیتی غرب در قبال دستگیری یا مواجهه حداقلی با آنهاست.