عاشورا به مثابه میزان «همراهی با امام »
در اینکه نظام سلطه به رهبری آمریکا، شیطان بزرگ و طاغوت است، تردیدی نیست. امامی که در برابر این طاغوت ایستاده کیست و نسبت ما با این امام چگونه است؟ نسبت ما با امام خامنه‌ای چیست؟ آیا ما در زمره پیروان این امام قرار داریم -که محور مبارزه با نظام سلطه و طاغوت‌های این عصر و زمان هست- یا نه؟
فارس‌پلاس؛ حجت‌الاسلام نجف لک‌زایی در یادداشتی نوشت: یکی از محورهایی که می‌توان عاشورا را میزان قرار داد و با آن وضعیت خود را مورد سنجش قرار دهیم، موضوع «اسلام» است. چه نوع اسلامی داریم؟ در روز عاشورا دو اسلام در برابر هم صف‌آرایی کردند. یک اسلام، اسلام حسینی بود و یک اسلام، اسلام اموی و یزیدی بود.
این دو اسلام، عناصر مشترک زیادی با هم دارند؛ هر دو مدعی هستند که خدا را قبول دارند، قرآن را قبول دارند، نماز می‌خوانند، نماز جماعت را به پا می‌دارند. هر دو گروه به سمت یک قبله نماز می‌خوانند و برای هر دو گروه پیغمبر اکرم(ص)، پیامبر بود.
بنابراین کتاب، قبله، پیامبر و عبادت مشترک است. پس چه چیزی هست که این دو اسلام را از یکدیگر جدا می‌کند؟ قبل از اینکه پاسخ این سؤال را بدهیم لازم است به اهمیت این پرسش و اهمیت پاسخ آن توجه کنیم. امروز در دنیا جمعیت مسلمانان حدود دو میلیارد نفر است. اینها همگی قرآن را قبول دارند، پیغمبر را قبول دارند، خدا را قبول دارند، قبله را قبول دارند، نماز را قبول دارند، اما به لحاظ نگرش‌ها، گرایش‌ها و حتی هویت‌ها با یکدیگر تفاوت‌های جدی دارند.
گاهی همچون روز عاشورا در مقابل هم قرار می‌گیرند! پس فهم این تفاوت بسیار مهم است. چنین سؤالی مهم است، پاسخش از خود سؤال مهمتر است. وقتی ما با اسلام‌های مختلف روبرو می‌شویم، وقتی با مسلمانان متفاوت و بلکه متضاد روبرو می‌شویم، وقتی با مدعیان متنوع و متضاد روبرو می‌شویم که همه مدعی اسلام هستند، چگونه اسلام حقیقی را از اسلام‌های غیرحقیقی تشخیص دهیم؟
در اینجا می‌توان از میزان عاشورا استفاده کرد. وجه ممیزه عاشورا، بین این دو اسلام چیست؟ آن وجه ممیزه بحث «ولایت الله» است. اگر کسی مدعی ولایت الله هست، باید خود را در پیروی از امام عادل برحق عصر و زمان نشان دهد. امام برحق که بود؟ اگر از همه مسلمانان هم بپرسید، حتی از غیرمسلمان‌ها که با رویارویی اتفاق افتاده در عاشورا آشنا هستند، سؤال کنید، امام برحق چه کسی است؟ همه می‌گویند امام حسین(ع).
کسی نمی‌گوید یزید امام برحق بوده است. کسی نمی‌گوید عبیدالله بن زیاد حق داشته است.حتی در میان خود اهل سنت این مطلب رواج دارد که می‌گویند، یزید کار نادرستی کرده است. البته بعضی‌ها برای اینکه بگویند یزید کار اشتباهی نکرده، توجیه می‌کنند و می‌گویند، اصلا یزید مخالف این قصه بوده و این اتفاقات همه طرح و نقشه عبیدالله بن زیاد بوده است.
به بیان دیگر آنها هم نمی‌خواهند بگویند که کار، کار درستی بوده، آنها هم می‌گویند کار اشتباهی بوده، اما یزید خبر نداشته و دستور نداده است. البته این موضوع بحث ما در این یادداشت نیست. هر چند اسناد موجود می گوید، یزید خبر داشته و دستور قتال را هم وی صادر کرده است.
پس همه چیز مشترک غیر از امامت و رهبری حق مشترک است. رهبری حق امام حسین(ع) است کسی که در مقابل او هست باطل است. اما از این چگونه می توان به عنوان یک میزان برای خود، استفاده کنیم؟
امروز هم نباید عزاداری، نماز جماعت خواندن،نوحه خواندن و روضه خواندن ما را دچار اشتباه کند. امروز ما باید در مقیاس جهانی، منطقه‌ای و محلی بسنجیم، بررسی کنیم، ببینیم امام برحق کیست و طاغوت‌ها چه کسانی هستند.
در اینکه نظام سلطه به رهبری آمریکا، شیطان بزرگ و طاغوت است، تردیدی نیست. امامی که در برابر این طاغوت ایستاده کیست و نسبت ما با این امام چگونه است؟ نسبت ما با امام خامنه‌ای چیست؟ آیا ما در زمره پیروان این امام قرار داریم -که محور مبارزه با نظام سلطه و طاغوت‌های این عصر و زمان هست- یا نه، در جایگاهی ایستاده‌ایم که نمازمان را می‌خوانیم، روزه‌مان را می‌گیریم، نوحه‌مان را می‌خوانیم، عزاداری‌یمان را می‌کنیم، ولی اطاعت، وفاداری و پیروی‌مان همه به نفع نظام سلطه، طاغوت‌ها و یزیدیان زمان تمام می‌شود؟ پاسخ پرسش با خواننده این متن است.
هر کسی در رفتار خودش بخواهد، بیندیشد و تأمل کند و یا اگر بخواهدجریان‌شناسی دقیقی روی رفتار، کردار و اقدامات دیگران کند، باید این گونه صحنه را ببیند. آیا فلان رسانه بیگانه که شب و روز علیه جمهوری اسلامی کار می‌کند، وقتی نوحه، سخنرانی و عزاداری خاصی را مرتب بازتاب می‌دهد علامت آن نیست که آن جمع اشتباه رفته‌اند؟ علامت آن نیست که پشت سر امام حسین قرار ندارند؟ نشانه آن نیست که نماز جماعتشان را اشتباهی رفته اند، مجلس روضه‌شان را اشتباه رفته‌اند، منبرشان را اشتباهی رفته‌اند؟ این موضوع ملاک بسیار خوبی است اگر اهل تامل، تدبر و فکر کردن باشیم.
از خدای متعال می‌خواهیم که به همه ما توفیق عنایت فرماید با میزان‌های عاشورا بیشتر آشنا شویم. خدایا به ما توفیق همراهی با امام زمان برحقمان را بیش از پیش عنایت بفرما.
خدایا قلب امام زمان(ع) را از ما راضی و خشنود بگردان و به ما توفیق عنایت فرما، پیوسته رفتار،جبهه‌گیری،پیوستگی و همبستگی خود را با نایب برحق امام زمان داشته باشیم و بر این هم‌جبهه‌گی، هماهنگی، پیوستگی و اطاعت روز به روز باوفاتر و استواتر باشیم.
پایان پیام/ت