غزه مظلوم، اما مقتدر
ملت غزه مظلوم و مقتدر است، چون تا کنون با موشک‌هایی به جنگ رژیمی رفته است که با بمب‌های فسفری در لحظه می‌تواند جان صد‌ها تن را بگیرد.
فارس پلاس؛ حسن رشوند در یادداشتی نوشت: در ادبیات سیاسی همواره با دو واژه قدرت و اقتدار سر و کار داریم. تفاوت این دو بسیار است. قدرت هر چه عریان‌تر خود را نشان دهد، سلطه و مبانی انسانی و معرفتی را بیشتر زیر پا می‌گذارد. طبیعی است که با قدرت نمی‌توان تولید اقتدار کرد. شاید از همین منظر باشد که در ادبیات سیاسی، اقتدار را همراه با معنویت و قدرت صرف را فاقد معنویت می‌دانند. از همین رو است که جبهه طرفدار قدرت که عنصر و ویژگی برجسته آن مادی است تحمل هیچ شکستی را ندارد و برای جبران هر شکستی متوسل به کثیف‌ترین روش‌ها برای اعمال قدرت خود می‌شود، اما در نقطه مقابل، جبهه‌ای که پیرو اقتدار و به تبع آن مقاومت است، شکست موضوعیتی ندارد. چراکه در فرهنگ مقاومت برگرفته از اقتدار که معنویت عنصر شاخص آن است هر گونه مقاومتی پیروزی در پی دارد و شکست‌های ظاهری معنا ندارد.
قدرت عریان که امروز نمونه آن را رژیم صهیونیستی در غزه به تصویر کشیده است بی‌رحمانه، وحشیانه و جنایتکارانه است که سعی دارد اراده خود را بر مردم مقاوم غزه تحمیل کند. ذات قدرتی از جنس عمل صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی و غزه، خشونت و خونریزی است ولی در نقطه مقابل، جبهه مقاومت حماس و جهاد اسلامی در طول چند دهه فعالیت، به ویژه در سال‌های اخیر تلاش داشته‌اند با عملکرد تدریجی، متواضعانه و رفتار‌های مهربانه، تولید اقتدار کنند، چراکه در ذات مقاومت، معنویت، رفتار‌های انسانی و رضایت نهفته است و در ذات رژیم صهیونیستی جنایت و خشونت است. اینکه آن زن شهرک نشین اسرائیلی در ویدئویی وقتی شرح ورود جوانان مقاومت در عملیات طوفان الاقصی به منزلش را این گونه بیان می‌کند که آن‌ها بدون هیچ خشونتی با من و خانواده‌ام رفتار کردند و حتی ما را دعوت به آرامش و نترسیدن می‌کردند، نشان از همان آموزه‌ای دارد که از درون آن یک اقتدار همراه با معنویت بیرون آمده است. این را بگذارید در کنار توصیه قدیمی‌ترین سرباز صهیونیستی به سربازان جنگ غزه که می‌گوید: «این حیوانات دیگر نباید زندگی کنند. آن‌ها (اعراب) را تا آخرین نفر شکست دهید و تمام کنید. خانواده‌ها، مادران و فرزندانشان را نابود کنید. هر یهودی با سلاح باید بیرون برود و آن‌ها را بکشد. اگر همسایه عرب دارید، منتظر نباشید، به خانه او بروید و به او شلیک کنید…. بر روی آن‌ها [اعراب]بمب بریزند و آن‌ها را از روی زمین محو کنند.» نتیجه این توصیه‌ها و آن قدرت حیوانی این می‌شود که صهیونیست‌ها حتی بیمارستان‌ها را که بر اساس کنوانسیون‌های بین‌المللی باید از هر اقدام نظامی و تعرضی در امان باشند، از حمله وحشیانه خود بی‌نصیب نگذاشتند و تاکنون با ریختن بمب‌های امریکایی جان بیش از ۳ هزار تن را در حمله به غزه گرفته‌اند و ننگی بر ننگ‌های دیگرشان در پرونده جنایت ۷۳ ساله ثبت کرده‌اند.
رهبر معظم انقلاب در تیر ماه ۱۳۹۸ به دنبال رفتار غرب به جمهوری اسلامی و ظلمی که به جمهوری اسلامی از سوی دنیای غرب صورت می‌گرفت، فرمودند: «ما ملت مظلوم، ولی مقتدری هستیم که همچون کوه ایستاده‌ایم، به یکباره تمام گذشته این راهی که تاکنون طی کرده‌ایم مانند یک فیلم بلند از جلوی چشمان‌مان عبور می‌کند». امروز وقتی ظلم‌های روا داشته شده غرب در طول این ۴۵ سال به جمهوری اسلامی و ملت ایران را در ذهن مرور می‌کنیم بیشتر به این سخن حکیمانه رهبر انقلاب پی می‌بریم که ملت ایران در اوج مظلومیت، چگونه مقتدرانه در مقابل این همه دشمنی‌ها ایستاد. امروز جمهوری اسلامی ایران الگوی مناسبی برای گروه‌های مقاومت حماس و جهاد اسلامی، حزب‌الله و ملت مظلوم غزه و فلسطین است.
ملت غزه مظلوم و مقتدر است، چون تا کنون با موشک‌هایی به جنگ رژیمی رفته است که با بمب‌های فسفری در لحظه می‌تواند جان صد‌ها تن را بگیرد.
مظلوم و مقتدر است، چون با رژیم کودک کشی مواجه است که بی‌محابا و ترس از نهاد‌های به اصطلاح حقوق بشری با بمب‌های قوی و کشتار دسته جمعی به مردم بی‌دفاع غیر نظامی حمله می‌کند. مظلوم و مقتدر است، چون آب، برق و غذای او را قطع می‌کنند و در چنین وضعیتی، پدری که هفت نفر از اعضای خانواده خود را در این جنگ نابرابر از دست داده، فریاد بر می‌آورد که تا آخرین لحظه در مقابل رژیم صهیونیستی ایستاده است.
غزه مظلوم و مقتدر است، چون همه غرب پشت رژیم صهیونیستی برای نسل‌کشی آن‌ها ایستاده است و در این سو، هنوز هیچ خبری از برگزاری جلسه برای حمایت از ملت زیر آتش غزه در اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس نیست و آن‌ها فقط به یک بیانیه آن هم نه جمعی، بلکه توسط برخی از این کشور‌ها بسنده کرده اندو تازه وقتی می‌خواهند در شورای امنیت سازمان ملل جلسه تشکیل دهند امارات متحده عربی که عنوان عربی بودن را برای کشورش یدک می‌کشد، به بهانه اینکه با رایزنی‌ها مشکل را حل می‌کنیم، مانع تشکیل چنین جلسه‌ای می‌شود و پس از چند روز، نه به پیشنهاد کشور‌های عربی، بلکه با پیشنهاد روسیه و برزیل جلسه شورای امنیت تشکیل می‌شود ولی از سوی امریکا، انگلیس و فرانسه که حامیان اصلی نسل‌کشی مردم غزه هستند، محکومیت رژیم صهیونیستی وتو می‌شود.
امروز ملت غزه بیش از زمان دیگری مظلوم است. مظلوم است، چون جهانیان، مادری را می‌بینند که دو فرزند شهیدش را یکی بر روی تخت و دیگری را بر آغوش گرفته و با التماس از فرزندش می‌خواهد که برای شیر خوردن بلند شود و جهان گرفتار در مادیات و قدرت عریان فاقد عنصر اخلاق و انسانیت، از کنار این تصاویر می‌گذرد بی‌آنکه وجدان خفته‌اش بیدار شود.
پایان پیام/غ