مهدی نصیری؛ از ادعا تا واقعیت/ نگاه بسته و طالبانی آقای روزنامه‌نگار نسبت به زنان
براساس کتاب و نوشته‌های مدیر مسؤول سابق کیهان، او خود امروز مصداق بارز کسانی شده که تا دیروز در جمع مومنین بودند و امروز با کفار و ملحدان هم رای و هم صدا شده و مایه عبرت سایرین است.
فارس پلاس؛ روایت روز – مهدی نصیری چند وقتی است با چهره اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران ظاهر شده و خود را حامی آزادی زنان نشان می‌دهد. او در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱، یعنی پیش از شروع آشوب‌ها، اظهار داشت که «اکثریت جامعه ما حجاب الزامی را نمی‌خواستند.»
او در ۱۵ فروردین ۱۴۰۲ نیز اظهار داشت که «اصرار حاکمیت به حجاب، دلیل شرعی ندارد.»
یکی از بهترین منابع برای پی بردن به نظرات هر شخص، خواندن کتاب‌ها یا مقالات اوست. بر همین اساس، برای آنکه بدانیم مهدی نصیری در مسئله زنان چگونه می‌اندیشد، به یکی از مهمترین آثار او، یعنی کتاب «جایگاه اجتماعی زن از منظر اسلام»، خواهیم پرداخت.
نصیری در مقدمه کتاب خود گفته است «مهمترین معضل ما در ارتباط با مسائل زنان، حاکمیت انگاره‌های غربی بر ذهنیت جامعه و طیف وسیعی از متدینین و حتی برخی متفکران و علمای اسلامی است.» او نگران این بود که فضاسازی‌ها در موضوع زنان، منجر به دوری تدریجی از آموزه های قرآنی می‌شود و برخی دست به تفسیرهای نادرست از آیات و روایات در حوزه زنان بزنند؛ تا به انطباق آیات با مقتضیات زمان بپردازند.» به عبارتی دیگر، نصیری شدیدا مخالف تفسیر آیات قرآن به منظور همراهی با مقتضیات زمان و فضاسازی‌های غربی است. او اینگونه تفاسیر را نتیجه نفوذ غرب می‌دانست.
او برای اثبات مدعای خود، به آیات قرآن و روایات متوسل شده و آن‌ها را تفسیر کرده است و از آن جایی که این موضوع در حوزه تخصصی حدیث شناسی و علم رجال و درایه است؛ در ادامه این گزارش به آن ورود نکرده و صرفا افراط و تفریط و چرخش ۱۸۰ درجه‌ای نصیری را بررسی خواهیم کرد.
برتری مرد بر زن
نصیری در بخش اول کتاب خود با عنوان «تساوی یا تفاضل رتبه‌ای مرد بر زن»، معتقد است که نوع مرد بر زن برتر است. او برتری مردان بر زنان را نتیجه مشیت و حکمت خداوند دانسته و می‌گوید که نباید خلاف مشیت و مصلحت الهی، تمنا کرد.
لزوم پرده نشینی زنان
نصیری بخش دوم کتاب خود را با عنوان «پرده نشینی یا حضور گسترده اجتماعی زن» نگاشته است. از مجموع مباحث مهدی نصیری در این بخش، برمی‌آید که زنان باید به طور حداکثری پرده نشین باشند و از اختلاط، هم صحبتی و معاشرت با نامحرمان، خودداری کنند؛ حتی با حفظ حجاب و رعایت مسائل، بهتر است در خانه بمانند و به شوهرداری بپردازند و حتی برای نماز جماعت هم، از منزل خارج نشوند و در پستوی خانه، نماز بخوانند. او حتی نگاه متدینین که بر حضور اجتماعی زنان تاکید دارند را، مورد نقد قرار داده و معتقد بر پرده نشینی حداکثری است.
ولایت، قضاوت و مدیریت زنان
بخش سوم کتاب نصیری با عنوان «ولایت، قضاوت و مدیریت زنان»، نگاشته شده است. نصیری در این بخش، نظر کسانی که حضور زن در اجتماع را یک اصل و وظیفه می‌دانند، به وضوح رد می‌کند و جامعه و مردان را از حضورِ بدون مصلحت زنان در بیرون از خانه و سپردن امور به آن‌ها، برحذر می‌دارد. او در بخشی دیگر گفته است «تصدی مناصب و مشاغل و حضور گسترده اجتماعی زن، با توصیه مطلق آن‌ها به استقرار در خانه منافات دارد؛ جز موارد محدود و خاصی که شرع، خروج از خانه را برای زن مباح، مستحب یا واجب می‌داند.» به عبارت واضح‌تر، به عقیده نصیری، زنان تا به خاطر امری واجب مجبور نشده اند، نباید از خانه خارج شوند. جالب‌تر آنکه نصیری این قبیل ادعاها را به آیات و روایات نسبت می‌دهد.
چرخش ۱۸۰ درجه‌ای
نصیری در روزهای اخیر، در خصوص عدم لزوم داشتن حجاب گفته بود: «در صد سال اخیر، تجدد و مدرنیته بر شئون مختلف زندگی ما سیطره پیدا کرده و در پی غلبه مدرنیته، سبک زندگی و نگرش زن سنتی به نحوی تغییر یافته که باور به حجاب نیز تضعیف شده است. به همین خاطر التزام به حجاب میان زنان کاسته شده و می‌بایست در برابر این امر کوتاه آمد.» این ادعا دقیقا ۱۸۰ درجه با مطالبی که نصیری در کتاب خود نوشته، تفاوت دارد.
نصیری در آخر کتاب خود گفته است «تغییرات و دگرگونی های زمانه ما که تحت تاثیر تمدن غرب رخ داده است، ماهیتی جز انحطاط و تباهی ندارد و اگر ما بر این ماهیت وقوف پیدا نکنیم و در کار انطباق دین با شرایط برآییم، بدون شک از اسلام پس از مدتی جز اسمی باقی نخواهد ماند و پوستینی کاملا وارونه بر تن اسلام پوشانده خواهد شد.» به عبارتی دیگر، نصیری برخلاف نظر این روزهای خود، در کتابش مدعی شده که گسترش مدرنیته نباید منجر به تغییر احکام اسلامی شود.
او در بند پایانی کتاب خود گفته است: «نگارنده بر این باور است…که شرایط منحط کنونی امکان اجرا و عمل به احکام را به نحو تمام و کمال منتفی کرده است و ما تنها به طور نسبی و در حد وسع خود می‌توانیم به بخشی از این احکام جامه عمل بپوشانیم و برای اجرای کامل آن باید منتظر برهم خوردن نظم و شرایط کنونی حاکم بر اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع جهانی باشیم…و این سخن کاملا باطل و ارتداد آمیز است که شرایط امروز تکامل یافته است و آن احکام به درد این زمان نمی‌خورد و باید به اجتهادی نو و متناسب با زمان دست زد.»
نصیری گفت: «در مورد مسئله زنان هم دقیقا این مسئله وجود دارد… از زیر سوال بردن احکام نورانی اسلام و یا تفسیر به رای آن‌ها برای خوش آمد زمانه و یا به اصطلاح حل معضلات کنونی جدا بپرهیزیم…و از سرنوشت کسانی که تا دیروز در جمع مومنین بودند و امروز با کفار و ملحدان هم رای و هم صدا شده اند، عبرت بگیریم…بر حقاینت و مطلق و ثابت احکام…پا فشاریم و در برابر تنگناهای زمانه فارغ از هجوم غرب، ابتدا نهایت تلاش خود را برای فراهم کردن زمینه اجرای احکام اولیه اسلام به کار ببریم و در شرایط اضطراری به احکام حکومتی و ثانویه متوسل شویم.» به طور خلاصه و زبانی ساده، می‌توان گفت به عقیده مهدی نصیری، در موضوع زنان که حجاب یکی از مسائل آن است، احکام باید اجرا شود و نباید به خاطر نفوذ غرب و اینکه آن‌ها خوششان بیاید، احکام را تعطیل کنیم و کسانی که اینگونه نیستند؛ هم صدا با کفار و ملحدان، قلمداد می‌شوند.
براساس کتاب و نوشته‌های نصیری، او خود امروز مصداق بارز کسانی شده که تا دیروز در جمع مومنین بودند و امروز با کفار و ملحدان هم رای و هم صدا شده و مایه عبرت سایرین است.
نصیری در بخش جمع بندی کتاب خود، این موارد را نتیجه گرفته است: «الف: برتری مردان بر زنان. ب: پرده نشینی زنان. ج: مخالفت با مسئولیت سیاسی و اجتماعی زنان.»
پایان پیام/.