چرا علینژاد از مقامات اروپایی عصبانی است؟

چرا علینژاد از مقامات اروپایی عصبانی است؟

عدم برگزاری جلسه یک مقام آلمانی با مصی علینژاد حاکی از آن است که غرب شکست کامل تحرکات یکسال گذشته ضدانقلاب در قالب شعار« زن زندگی آزادی» را پذیرفته است.

چرا علینژاد از مقامات اروپایی عصبانی است؟

فارس پلاس؛ روایت روز – مصی علینژاد از جمله اعضای ضدانقلاب است که سعی می‌کند ضمن تبلیغات رسانه‌ای با مقامات مختلف غربی و اروپایی دیدار کرده و یا با همراه بردن یک فرد خصوصا از زنان به اصطلاح به عنوان آسیب دیدگان سیاست ایران دست به شوآف‌های سیاسی بزند. اما آخرین پروژه وی برای این خودنمایی سیاسی با دست رد مقامات آلمانی روبرو شد تا وی با عصبانیت محل دیدار با کمیسر حقوق بشر آلمان را ترک کند.

یکی از پروژه‌هایی که وی رقم زد اما امروز صحبتی از آن به میان نمی‌آید و در فضای ضدانقلاب بسیار مورد تمسخر قرار می‌گیرد ماجرای «شاپرک شجری‌زاده» بود که به اسم دختران انقلاب به خارج از کشور رفت و پایش به پارلمان کانادا رسید و درخواست تحریم مردم ایران را را کرد. این بار نیز پروژه علینژاد یک زن دیگر بود که آلمان‌ها حتی اجازه برگزاری علنی جلسه را ندادند و علینژاد که این طرح خود را شکست خورده می‌دید، اقدام به ترک محل جلسه کرده است.

جالب اینجاست که پیشترها نیز از این نوع تنش‌ها میان مقامات خصوصا زن اروپایی و مصی علینژاد وجود داشته است. علینژاد همواره سیاستمداران اروپایی را به دورویی سیاسی در حمایت از کشف حجاب متهم کرده است؛ مقامات زن اتحادیه اروپا همواره در دیدار با مقامات کشورهای مسلمان از جمله ایران با حجاب حضور یافته‌اند و این موضوع موجب عصبانیت علینژاد شده است.

نکته حائز اهمیت اینجاست که علینژاد از این رفتار «لوئیز آمتسبرگ»، کمیسر حقوق بشر دولت آلمان نیز سعی کرده برای خود یک شوآف تبلیغاتی بسازد و از این رو در بوق و کرنا کرده است که آلمان‌ها در ابتدا عنوان کرده اند که این جلسه بدون حضور رسانه‌ها برگزار شود و از سوی دیگر در جلسه نیز به وی گفته‌اند که جزئیات آن محرمانه است و نباید پس از جلسه در شبکه های اجتماعی و صفحه شخصی از این جلسه سخنی خبری درز کند.

علینژاد در مصاحبه با شبکه ایران اینترنشنال درباره نوع برخورد مقامات اروپایی با وی می گوید که آن‌ها وی را به عنوان یک عنصر تندرو و رادیکال می شناسند. وی مطرح می کند که مقامات اروپایی با مقامات ایرانی با لبخند عکس می اندازند و دیدار می‌کنند اما با ما به سبب اینکه رابطه آنان ممکن است با جمهوری اسلامی بهم بخورد، عکس نمی‌اندازند.

وی در پایان این مصاحبه بازهم به تحریم ایران خصوصا ورزش حرفه ای کشورمان تاکید می‌کند که به نظر می رسد که با همفکری «شیرین عبادی» این موضوع توسط حلقه فمنیست‌های معاندین کلید خورده است که مشخص است چرا کمیسر حقوق بشر آلمان با این مواضع نگران درز چنین اطلاعاتی در رسانه‌ها بوده است.

در همین رابطه روزنامه آلمانی «دی زایت» درباره علت عدم علنی کردن دیدار مقامات آلمان با علینژاد به طور غیر مستقیم اشاره می کند که در حقیقت دیدار علنی با مسیح علینژاد برای دولت آلمان هزینه دارد و اظهارات این عنصر ضدانقلاب به قدری علیه ایران تند است که آلمان‌ها نسبت به این تندروی‌ها و برچسب‌زنی‌های غیر واقع علیه کشورمان نگران هستند.

این روزنامه در حوزه رفتار تند علینژاد می‎نویسد: این روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان صریحا حماس و جمهوری اسلامی را «تروریست» می‌داند و حمله حماس علیه اسرائیل را یک «جنگ نیابتی از سوی جمهوری اسلامی» توصیف می‌کند.»

نویسنده دی‌زایت نوشت که ممکن است کمیسر حقوق بشر دولت آلمان به این دلیل از علی‌نژاد استقبال گرمی نکرده باشد که او آشکارا آنچه را در ایران و غزه می‌بیند، بیان می‌کند.

علینژاد هر چقدر موضوع دیدارهای پنهانی و عدم اجازه مقامات اروپایی برای علنی کردن این دیدارها را علنی می‌کند، بیشتر بی اعتباری خود را به نمایش می گذارد.

چه اینکه او در این راستا به خوبی نشان می دهد که مقامات اروپایی با اینکه با چنین افرادی خصوصا در اغتشاشات سال گذشته همراهی کرده‌اند اما حالا عمیقا به این نتیجه رسیده‌اند که ضدانقلابیونی چون علینژاد شکست خورده و ورشکسته هستند.

نگرانی مصی علینژاد این است که با وی به عنوان یک مهره سوخته توسط مقامات غربی رفتار شده است. وی چندی پیش نیز رسماً اعلام کرد که دولت بایدن رئیس‌جمهور آمریکا از او خواسته است که «هویت» خود را تغییر دهد و پنهان شود.

احتمالاً او با این سر و صداهای مختلف تصور می‌کرد این افشاگری‌ها به سود اوست، اما علینژاد در هر دو صورت یعنی هم علنی کردن محرمانه برگزار شدن جلسه با کمیسر حقوق بشر دولت آلمان و هم خواست دولت بایدن برای تغییر هویت به خوبی نشان می دهد که چقدر به زعم مقامات کشورهای غربی مهره بلااستفاده ای است و باید به پارکینگ برود.

با این اظهارات این عنصر ضدانقلاب، کشورهای غربی هم به شکست اپوزیسیون باور دارند و هم افرادی چون علینژاد را ورشکسته و مهره سوخته می دانند. درواقع عدم برگزاری علنی این جلسه حاکی از موارد بسیاری است که مهمترین آن این است که غرب شکست کامل تحرکات یکسال گذشته ضدانقلاب در قالب شعار «زن زندگی آزادی» را پذیرفته و به ثبات و ماندگاری جمهوری اسلامی باور دارند.

پایان پیام/

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *