یک پویش «تمام عیار»؛ زنان ایرانی این بار با طلا‌هایشان به یاری زنان فلسطینی می‌روند
نماینده جمعیت زنان بهشتی می‌گوید:«طلا ارزشمندترین دارایی برای زنان عرب است. یعنی برخلاف زنان اروپایی که ممکن است زینت‌آلات دیگری را دوست داشته باشند،زنان عرب به طلا علاقه دارند. زنان عرب وقتی ببینند فردی به فرد دیگر طلا هدیه می‌دهد،می‌فهمند که طرف برایش سنگ تمام گذاشته است. ما هم با همین نگاه،طلا را برای کمک به زنان فلسطین انتخاب کردیم و اسم پویش‌مان را هم «تمام عیار» گذاشتیم.»
گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی: در اوج شیوع ویروس کرونا که تمام ایران شده بود صحنه «مواسات و همدلی» و هرکس هر کاری در زمینه حمایت از مستأجران، کارگران بیکارشده و خانواده بیماران تنگدست از دستش بر‌می‌آمد، دریغ نمی‌کرد، ظریفی در جایی گفته بود: «هنوز مانده به روز‌هایی برسیم که زنان، طلا از دست و گردن خود باز می‌کردند برای کمک به جبهه‌ها»… حالا حکایت این روز‌های ما در غم مصائب فلسطین، همین است. در روز‌هایی که به خاک و خون کشیده شدن کودکان و زنان مظلوم غزه در صدر اخبار رسانه‌هاست و تصاویر تلخ کودکان زخمی و بی‌پناه، قرار را از دل همه آزادگان جهان گرفته و خیابان‌ها را در چهار گوشه دنیا به صحنه اعتراض علیه حملات وحشیانه صهیونیست‌ها تبدیل کرده، گروهی از زنان ایران جور دیگری به میدان یاری مردم فلسطین آمده‌اند.
زنان دردمند فلسطینی، چشم انتظار حمایت های زنان ایرانی
از جمعیت «زنان بهشتی» – متشکل از زنان فارغ‌التحصیل دانشگاه شهید بهشتی – خبر می‌رسد بانوان دغدغه‌مند این گروه، با راه‌اندازی پویشی با عنوان «تمام عیار»، قصد دارند پیام همدلی زنان ایرانی را با یک نماد خاص به زنان فلسطینی برسانند؛ با «طلا». از بانیان و حامیان این پویش بپرسید، می‌گویند تمام دلخوشی‌شان به لحظه‌ای است که زنان فلسطینی خبردار شوند زنان ایرانی برای حمایت از آن‌ها، از طلا‌هایشان گذشته‌اند. اگر لبخندی به لب مادران رنج‌کشیده و داغدار غزه بنشیند و حرارت همدلی زنان ایرانی، دلشان را گرم کند، پویش تمام عیار به هدف خود رسیده… اگر کنجکاوید از جزییات پویش ابتکاری زنانه «تمام عیار» مطلع شوید، با گفت‌و‌گوی ما با «زهرا خاکباز»، نماینده جمعیت زنان بهشتی همراه باشید.
خانم ها «هنادی حلوانی» و «خدیجه خویص» و دیگر مرابطات مسجد الاقصی در حال اجرای پویش «مقلوبه» در صحن این مکان مقدس
«مقلوبه»، دل‌های ما و زنان فلسطینی را به هم گره زد
از چگونگی شکل‌گیری پویش «تمام عیار» که می‌پرسم، «زهرا خاکباز» بر‌می‌گردد به دو سال قبل و می‌گوید: «فعالیت‌های خودجوش و داوطلبانه جمعیت زنان بهشتی در حمایت از مردم به‌ویژه زنان فلسطین، از دو سال قبل و با پویش «مقلوبه» شروع شد. به لطف خدا آن پویش، بازتاب خبری بسیار خوبی داشت و از «مرابطات» فلسطین بازخورد‌های خیلی مثبتی گرفتیم که به گواه دوستانی که سال‌هاست در زمینه حمایت از فلسطین فعالیت می‌کنند، چنین واکنشی از طرف زنان فعال فلسطینی، بی‌سابقه بوده است.»
نمای دیگری از اجرای پویش مقلوبه در مسجد الاقصی
نماینده جمعیت زنان بهشتی که عنوان «مرابطات ایران» را برای خود انتخاب کرده‌اند، مکثی می‌کند و در ادامه می‌گوید: «شاید بعضی از مخاطبان این گفت‌وگو، با ماجرای پویش مقلوبه و داستان مرابطات فلسطین آشنا نباشند. برای اطلاع این دوستان همین‌قدر می‌گویم که مرابطات، گروهی از زنان فعال فلسطینی هستند که زندگی خود را وقف مراقبت از مسجد الاقصی کرده‌اند. اغلب این بانوان، معلم قرآن هستند و کارشان این است که با وجود سخت‌گیری‌ها و مزاحمت‌های نظامیان صهیونیست، مدام در ساحت مسجد الاقصی حضور پیدا می‌کنند، آنجا قرآن می‌خوانند و کلاس آموزش قرآن برپا می‌کنند، سفره افطارشان در ماه مبارک رمضان را در صحن مسجد الاقصی پهن می‌کنند و به طور دائمی اخبار مربوط به مسجد الاقصی و فلسطین را در فضای مجازی به اطلاع همه می‌رسانند. این زنان فعال و شجاع که معمولاً از کنار مسجد الاقصی تکان نمی‌خورند و خودشان را خادمان و حافظان مسجد می‌دانند، از چند سال قبل با پرچمداری بزرگانی مثل خانم «هنادی حلوانی» و «خدیجه خویص»، با پختن غذایی به نام مقلوبه، با رژیم اشغالگر قدس مبارزه می‌کنند.
اجرای پویش مقلوبه در شیراز و در جوار حرم شاهچراغ(ع)
مرابطات مسجد الاقصی، خواهران جدید ما
مقلوبه، یک غذای محبوب در حوزه شامات است که در فلسطین، پیشینه سیاسی هم دارد. چند سالی است مرابطات فلسطینی در ماه مبارک رمضان، مقلوبه درست می‌کنند و موقع افطار به مسجد الاقصی می‌روند. آنجا ضمن تکبیر گفتن و شعار دادن، ظرف غذایشان را برمی‌گردانند. مقلوبه از قلب می‌آید؛ به معنای دگرگونی. به این دلیل به این غذا مقلوبه می‌گویند که وقتی آماده شد، قابلمه را در یک ظرف، برمی‌گردانند. این حرکت و این غذا هم به همین دلیل، حرکت نمادینی شده برای سرنگونی رژیم غاصب صهیونیستی. ما هم دو سال قبل در حمایت از مرابطات فلسطین، پویش مقلوبه را اجرا کردیم که با استقبال بسیار خوب بانوان هموطن، همراه شد. البته قبل از ما هم افرادی این حرکت را آغاز کرده بودند اما فراگیر نشده بود.
*نماهنگ پویش مقلوبه، کاری از گروه مرابطات ایران
با فعالیت رسانه‌ای قوی دوستان ما و انتشار عکس‌ها و فیلم‌های این پویش در فضای مجازی و در صفحه‌ای به نام «مرابطات ایران(Almorabitat)»، پویش مقلوبه از مرز‌های ایران فراتر رفت و در عراق و سوریه هم راه افتاد و بازتاب‌های بین‌المللی خیلی خوبی گرفت. پایان این پویش برای ما حسابی دلنشین بود چون توانستیم از طریق فضای مجازی با خانم هنادی حلوانی ارتباط برقرار کنیم. وقتی ایشان و خانم خدیجه خویص، عکس‌ها و فیلم‌های پویش ما را در صفحات خودشان بازنشر کردند، دلمان شاد شد که پیام همدلی‌مان به زنان فلسطین رسیده…»
رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر از حمله به هیچ هدف غیرنظامی حتی بیمارستان ها دریغ نکرده
«تمام عیار»، پویشی با یک سنگ محک بزرگ
«بعد از عملیات طوفان الاقصی و شروع حملات نظامی اسراییل به غزه و شهادت تعداد زیادی از مردم بی‌دفاع، تجمعات اعتراضی در سراسر ایران و جهان شکل گرفت. در این شرایط، ما هم در گروه مرابطات ایران تصمیم گرفتیم حرکتی در حمایت از مردم فلسطین انجام دهیم. ابتدا قصدمان اجرای یک حرکت نمادین بود اما در ادامه و با بمباران وحشیانه بیمارستان المعمدانی و کشتار بیماران و کودکان و زنانی که در این محل پناه گرفته بودند، خشم و غم ما هم مثل تمام مردم دنیا از اقدامات صهیونیست‌ها به اوج رسید. با این اتفاق و با وسعت دایره جنگ در ابعاد مختلف، به این نتیجه رسیدیم قطعاً بحث مالی هم در این معرکه، مهم است. اینطور بود که پویش «تمام عیار» کلید خورد و جمع‌آوری کمک مالی برای مردم فلسطین را به عنوان فعالیتمان انتخاب کردیم اما تصمیم گرفتیم برای این پویش، یک سنگ محک بزرگ انتخاب کنیم؛ سنگ محکی به نام طلا.»
کشتار نوزادان بیگناه، لکه ننگی که از پیشانی رژیم اسراییل پاک نخواهد شد
فقط یک کار بزرگ، غم سنگین ما را تسکین می‌دهد
اما چرا طلا؟ اولین سؤالی که در مواجهه با پویش «تمام عیار» به ذهن می‌رسد، این است که چرا به‌جای جمع‌آوری کمک‌های نقدی، بنای این حرکت داوطلبانه بر اهدای طلا گذاشته شده؟ می‌پرسم و زهرا خاکباز در جواب می‌گوید: «ما چند سال قبل در ماجرای سیل پلدختر هم، داوطلبانه وارد میدان شدیم و با جمع‌آوری کمک‌های نقدی، لباس و… ، در حد توان به هموطنان سیل‌زده کمک کردیم. اما این بار خودمان هم می‌دانیم که سنگ بسیار بزرگی برداشته‌ایم که هرکس بشنود، قطعاً تعجب خواهد کرد. اما این انتخاب، کاملاً هدفمند بوده است. یکی از مهم‌ترین دلایل این انتخاب، آرام نگرفتن دل‌های ما در این شرایط است. مردم ایران همیشه در حمایت از کشور‌های تحت ظلم، بحث کمک‌های مالی را داشته‌اند اما این بار با جنایتی مواجه هستیم که کاملاً بی‌سابقه و نقض آشکار قوانین بین‌المللی بوده.
بمباران بیمارستان المعمدانی غزه و انفعال مجامع بین المللی در مقابل این جنایت، سند مظلومیت مردم فلسطین است
در چنین مواقعی که مصیبت بزرگی اتفاق افتاده باشد، معمولاً دل انسان را یک کار بزرگ آرام می‌کند. این روز‌ها همه مدام دارند با بازنشر پیام‌ها، همدیگر را به خواندن «امن یجیب» سفارش می‌کنند. خواندن امن یجیب و سوره حشر خیلی خوب است اما خدا باید ببیند که همدلی ما فقط در حد حرف و دعا نیست و برای کمک عملی و مالی هم در میدان حاضر هستیم. روایتی هست که می‌گوید تا زمانی که مؤمنین دستشان در جیب همدیگر نباشد، امام زمان(عج) ظهور نمی‌کنند. به نظر من، ماجرای امروز فلسطین، یکی از موقعیت‌های پس دادن این امتحان است.
قطعه طلای اهدایی یکی از بانوان هموطن به زنان فلطسینی
من به دوستان گروه خودمان گفتم: این پویش، مثل پویش قبلی نیست که بازنشر آن مهم باشد. اتفاقاً اول باید در بین خودمان اجرا شود. هرکدام از خودمان شروع کنیم، از داخل خانه خودمان؛ ولو با یک تکه طلای خیلی کوچک. مثلاً یک جفت گوشواره کوچک داریم، یک دانه‌اش را به این پویش هدیه کنیم. قدم اول را خودمان برداریم که پیش خدا نشان بدهیم نیت‌های ما، واقعی است. بنابراین اولین برکت این پویش، متوجه شخص مشارکت‌کننده است. یعنی برایش تأثیر درونی دارد. او با ارسال همان تکه کوچک طلا، لبخند خدا را برای خودش می‌خرد.»
یکی از بانوان هموطن، النگوی خود را برای کمک به بانوان فلسطینی از دستش باز کرده
از وجه نمادین طلا در کشور‌های عربی الهام گرفتیم
«نکته دوم، وجه نمادین طلا در کشور‌های عربی است. ما تصمیم داریم مثل پویش مقلوبه، این حرکت را هم در کشور‌های عربی رسانه‌ای کنیم و نشان دهیم زنان ایرانی ولو یک جمع کوچک از آن‌ها، به قدر بضاعتشان، برای کمک به زنان فلسطین از طلاهای خود گذشته‌اند. می‌دانید، طلا ارزشمندترین دارایی برای زنان عرب است. یعنی برخلاف زنان اروپایی که ممکن است زینت‌آلات دیگری را دوست داشته باشند، زنان عرب به طلا علاقه دارند. زنان عرب وقتی ببینند فردی به فرد دیگر طلا هدیه می‌دهد، می‌فهمند که طرف برایش سنگ تمام گذاشته است. ما هم با همین نگاه، طلا را برای کمک به زنان فلسطین انتخاب کردیم و اسم پویش‌مان را هم «تمام عیار» گذاشتیم.»
اهالی گروه مرابطات ایران خوب می‌دانند قدم در چه راه سختی گذاشته‌اند و‌شانه‌هایشان را باید آماده چه بار سنگینی کنند اما با جان و دل پذیرای تمام سختی‌های این راه هستند: «می‌دانیم ارسال طلا برای بانوان هموطن، سخت است. از آن طرف، تحویل گرفتن و جمع کردن این طلا‌ها در شهر‌های مختلف، برای ما هم کار بسیار سختی است و مسؤولیت بزرگی دارد اما وقتی به نتیجه بزرگ این حرکت یعنی دلگرمی زنان فلسطین که فکر می‌کنیم، تمام این سختی‌ها برایمان آسان می‌شود. ما قصد داریم با تمام توان در انعکاس رسانه‌ای این پویش تلاش کنیم چون برایمان اهمیت فراوانی دارد که خبر این حرکت، به زنان فلسطینی برسد. یک لحظه فکر کنید به گوش آن‌ها برسد که زنان ایران به خاطر آن‌ها، طلا‌هایشان را از دست و گردن باز کرده‌اند…»
تجمع مادران و کودکان ایرانی با حرکات نمادین در میدان مادر برای حمایت از زنان و کودکان غزه
نماد‌های زنانه، جنگ‌ها را سرد می‌کند
«طلا یک پیام پنهان دیگر هم دارد. پویش مقلوبه در دو سال قبل، برای ما یک درس مهم داشت. ببینید، در زمینه حمایت از فلسطین، کار‌های متنوعی انجام می‌شود؛ از برگزاری تجمعات تا کار‌های نمادین. اما بین همه آن‌ها، پویش مقلوبه به دل فلسطینی‌ها نشست. چرا؟ چون مقلوبه، پخت و پز زنانه بود. من در رشته ادبیات تحصیل کرده‌ام و اعتقاد دارم نماد‌های زنانه، مرد‌ها را می‌شکند و جنگ‌ها را سرد می‌کند. این اعتقاد جدی من است. طلا هم، یک نماد کاملاً زنانه است. ما وقتی برای کمک به فلسطین، طلا می‌فرستیم، داریم می‌گوییم ما زنان ایران هستیم که با سپر‌هایی که برای شما فرستاده‌ایم، در این جنگ با اسراییل مقابله خواهیم کرد. بنابراین زنانه بودن این پویش برای ما خیلی مهم است همانطور که در مقلوبه هم برای ما خیلی مهم بود که همه بدانند گروهی از زنان ایران دارند این کار را انجام می‌دهند.»
طلای اهدایی یکی از بانوان هموطن به پویش «تمام عیار»
نماینده جمعیت زنان بهشتی در ادامه می‌گوید: «ایستادگی در برابر اسراییل، فقط به میدان رفتن و جنگیدن در کنار نیرو‌های حماس و حزب‌الله نیست. مشارکت در حرکت‌هایی مثل پویش تمام عیار هم، یک نوع مبارزه با این رژیم غاصب است. بنابراین پویش تمام عیار، یک وجاهت دوباره برای زنان ایرانی هم می‌تواند باشد. بنابراین وجه زنانه بودن این پویش، برای ما در اولویت است. در نهایت هم، نتیجه برای ما خیلی اهمیت ندارد. حتما‌امیدواریم خدا به این پویش برکت بدهد و کمک-های خوبی برای مردم فلسطین جمع‌آوری شود ولی اگر اندک هم باشد، باز هم ما خدا را بسیار شکر می‌کنیم چون طلا، اینجا یک سنگ محک است.»
غزه در محاصره کامل است و حتی امکان ارسال آب و غدا هم به این شهر وجود ندارد
در محاصره کامل، کمک‌ها چطور به دست مردم فلسطین می‌رسد؟
وقتی نوار غزه در محاصره کامل لشکر یزید زمانه است که حتی ارسال آب و غذا به این منطقه را هم ممنوع کرده، طلاهای جمع‌آوری شده چطور به دست مردم فلسطین خواهد رسید؟ این سؤال محتملی است که ممکن است از طرف هر مخازبی مطرح شود. خانم خاکباز هم بر درستی این سؤال مهر تأیید می‌زند و در جواب می‌گوید: «کاملاً درست است. همه می‌دانیم در حال حاضر، غزه در محاصره است و امکان ارسال کمک به آنجا وجود ندارد. اما عقیده ما این است که کمک به غزه فقط ارسال خوراک و پوشاک برای خود مردم غزه نیست. کمک کردن به کسانی که دارند با دشمن صهیونیستی می‌جنگند، آن هم دشمنی که از هیچ جنایتی حتی بمباران بیمارستان ابایی ندارد هم، کمک به مردم غزه است. بنابراین کمک‌های ما به احتمال بسیار قوی، به جبهه مقاومت ارسال می‌شود و برای تقویت توان نظامی آن‌ها برای مقابله با دشمنان فلسطین هزینه خواهد شد. یعنی ممکن است گوشواره هرکدام از بچه‌های ما بشود یک موشک که بر سر کسانی که از هیچ ظلمی ابایی ندارند، شلیک شود. تقویت جبهه مقاومت، خواسته خود مردم غزه است چون آن‌ها مقاومت را از خودشان می‌دانند و حامی آن هستند.
از طلاهای اهدایی به پویش زنانه «تمام عیار»
در پایان پویش تمام عیار، طلاهای اهدایی به مزایده گذاشته می‌شود و عواید حاصل از فروش آن‌ها توسط معتمدین به دفتر رهبری تقدیم می‌شود برای ارسال به غزه. احتمالی هم مطرح شده مبنی بر اینکه در چند روز آینده قرار است کمک‌های بشردوستانه ایران توسط یک فروند کشتی به غزه فرستاده شود. اگر ان‌شاء‌الله این اتفاق بیفتد، احتمالاً خود ما به‌طور مستقیم این کمک‌ها را تقدیم خواهیم کرد. در غیر اینصورت، با اعتماد کامل، عواید حاصل از فروش طلا‌ها را به دفتر رهبری خواهیم سپرد.»
یک بانوی هموطن، سکه طلای مهریه اش را به زنان فلسطینی اهدا کرده است
از طلای مهریه تا طلای جشن عبادت؛ هدیه زنان و دختران ایران به زنان فلسطین
اما چه خبر از استقبال زنان ایران از پویش تمام عیار؟ تا این را می‌پرسم، لبخند شیرینی چاشنی کلمات خانم نماینده می‌شود و می‌گوید: «در ۴روزی که از شروع این پویش گذشته، با استقبال نسبتاً خوبی از طرف بانوان هموطن مواجه بوده‌ایم. تا امروز طلاهای متنوعی شامل دو النگو، انگشتر، زنجیر، چندین سکه، چندین مورد پلاک بچگانه و… به دست ما رسیده که هرکدام داستان خاص خود را دارد. مثلاً یکی از خانم‌ها در کنار عکس سکه ارسالی‌اش نوشته بود: «سکه مهریه من، تقدیم به مردم فلسطین». یا «محیا» خانم، دختر ۹ساله تهرانی، خودش تصمیم گرفته بود طلاهای هدیه جشن عبادتش را برای کمک به فلسطین بفرستد. خانم «میرخلقی» از اصفهان هم، انگشترش را به پویش تمام عیار و جبهه مقاومت تقدیم کرده بود.
«محیا» خانم ۹ساله هم، طلاهای هدیه جشن عبادتش را به دختران فلسطینی اهدا کرده
البته در این مدت، ۶۰میلیون تومان هم به صورت نقدی به این پویش کمک شده. ترجیح و اولویت ما در پویش تمام عیار، اهدای طلاست اما اگر برای کسی مقدور نیست، می‌تواند با کمک نقدی و از طریق شماره کارتی که در کانال تمام عیار اعلام شده هم، در این پویش مشارکت کند. یکی از موارد زیبای این کمک‌های نقدی، از طرف هموطنی بود که همراه فیش ارسالی‌اش نوشته بود: «سود فروشگاه بنده در این چند روز که تماماً نذر کمک به جبهه مقاومت است، جهت خرید طلا برای پویش تمام عیار.»
از دیگر طلاهای اهدایی به پویش تمام عیار
زهرا خاکباز ضمن تقدیر از مشارکت‌کنندگان در پویش تمام عیار، از علاقه‌مندان درخواست می‌کند با توجه به اهمیت زمان در ارسال کمک‌ها به جبهه مقاومت، برای شرکت در این پویش عجله کنند. او در پایان درباره چگونگی شرکت در پویش تمام عیار می‌گوید: «تنها راه ارتباط ما با علاقه‌مندان مشارکت در این پویش، کانال «تمام عیار» در پیام‌رسان ایتاست به نشانی:
https://eitaa.com/tamamayar
علاقه‌مندان با مراجعه به این کانال، می‌توانند با رابطان ما در شهرشان آشنا شوند و با راهنمایی آن‌ها، طلای اهدایی خود را به دست ما برسانند.»
پایان پیام/