23 سال زائرداریِ کارخانه دارِ مشهدی!
23 سال پیش که هیچ کس حتی خبر نداشت زوار امام رضا(ع) پیاده به سمت مشهد مشق عشق می‌کنند، این کارخانه‌دارِ مشهدی آستین‌ها را بالا زد و کاری کرد کارستان. حالا در 7مسیر منتهی به مشهد به زوار آقا در زمینه اسکان، درمان و رفاه خدمت می‌شود.
گروه زندگی-فاطمه زهرا نصراللهی: «زائرین به عشق آقا امام رضا(ع) پا در مسیر پیاده‌روی گذاشتند. یک قدم دو قدم نبود. ۵۰۰ کیلومتر بود. اما عشق‌شان به قدری داغ بود که دوری راه برایشان باکی نداشت. نه موکبی بود. نه ایستگاه صلواتی و نه حتی یک جای خواب. شاید هر چند کیلومتر یک کارخانه به چشم می‌خورد. بعضی‌شان نذر داشتند، بعضی‌هایشان هم حاجت روا شده بودند. حالا افتاده بودند در جاده مشهد. هیچکس هم خبر نداشت آنها چگونه به زیارت آقا می‌روند. حتی خدام آستان قدس هم خبر نداشتند. هیچ خدمات دولتی و غیر دولتی نبود. برخی‌ها که اتفاقی زائرین را می‌دیدند می‌پرسیدند: چه شد؟ اتوبوس‌تان خراب شده؟ کجا می‌روید؟!
تنها کارخانه‌های کنار جاده نظاره‌گر عشق زوار پیاده بودند. از هر ۲۰ تا کارخانه یکی، میزی جلوی کارخانه می‌گذاشت و با شربت یا چای از زائران پذیرایی می‌کرد. برخی هم با نگرانی و اکراه به زائرین اجازه می‌دادند تا از سرویس بهداشتی کارخانه استفاده کنند. تا اینکه حاج «محمدعلی اعتضاد رضوی» از بزرگان فرهنگی مشهد به میدان آمد. از کسی شنیده بود که زوار می‌آیند. خودجوش ماشین را از میوه و خوراکی پر کرد و به جاده قوچان رفت. به کارخانه‌ای رسید. کارخانه نیرو مالت. با پرس‌وجو از کارکنان با رئیس کارخانه ملاقات کرد. حاج اعتضاد میوه و خوراکی را به رئیس کارخانه سپرد تا از زائرین پیاده پذیرایی کنند. اما رئیس کارخانه که « محسن ازغدی» نام داشت، پیشنهاد بزرگتری داد. او که در کنار جاده شاهد جانفشانی زائرین پیاده بود، دغدغه امکانات بیشتر برای زواری را داشت که بیشتر از ۵ روز در جاده هستند. او به فکر امکانات بهداشتی و تطهیر و اسکان زائران بود. عنایت امام هشتم بود که آن دو را به هم رساند. آن دیدار بدون برنامه زمینه شکل گیری جمعیت خدمت گزاران زائرین پیاده امام رضا (ع) شد. این دو نفر جمعی را دعوت به خدمت گزاری کردند و هیئت محدودی تشکیل شد. اکنون در ۷ مسیر منتهی به مشهد در ۴ حوزه رفاهی (هر ۵ کیلومتر)، درمانی (هر ۱۰ کیلومتر)، اسکان (هر ۳۵ کیلومتر) به زوار خدمت‌رسانی می‌شود.
حاج آقا اعتضاد سه سال پیش مرحوم شد. اکنون «محسن ازغذی» مدیرعامل جمعیت خدمت گزار زائرین پیاده حضرت رضا (ع) و سید «محسن علوی» به عنوان رئیس هیئت مدیره جمعیت خدمت گزار زائرین پیاده حضرت رضا (ع) است. با علوی به گفت‌وگو نشستیم تا برایمان از چند و چون خدمتگزاری زائرین بگوید.
همه دست به دست هم دادند تا زائر پیاده بتواند سفر خوبی را تجربه کند.
* ۲۳ سال خدمت به زوار پیاده امام رضا(ع)
می‌پرسم چقدر طول کشید که اقدامات لازم برای پیاده‌روهای حضرت علی بن موسی الرضا (ع) فراهم شد؟ «یک سال فقط مطالعه این جریان از جذب خیرین تا جاده‌هایی که باید خدمت‌رسانی می‌شد و نحوه خدمت، طول کشید. درست از ۲۳ سال پیش ما فرایند خدمت‌رسانی به زوار را آغاز کردیم. تا قبل از آن حتی خدمات اسکان برای ۲۰ نفر هم در مسیر زائرین پیاده وجود نداشت و مشکلات زیادی متوجه زائرین بود. خیرین جمع شدند و دست به دست هم دادیم. مثلا در سال‌های اول در جاده نیشابور یک کارخانه قیر را پیدا کردیم تا اسکان زائر فراهم شود. کم کم امکانات بیشتر شد. سال‌های اول سپاه قدس خیلی با ما همکاری کرد. ایستگاه صلواتی و امکانات فیزیکی زده شد.
در همان سال‌های اول ما به این نتیجه رسیدیم که زائر در ۴ حوزه نیاز به خدمات دارد. اول امکانات رفاهی است. لذا هر ۵ کیلومتر حداقل یک ایستگاه صلواتی در راه داریم. ما ۷ مسیر منتهی به مشهد داریم. تربت، نیشابور، قوچان، کلات، سرخس، فریمان و ییلاقات است. زوار در زمستان و یخبندان هم پیاده می‌آمدند. ما در این ۲۳ سال، اختلاف دمای ۶۰ درجه را تجربه کردیم. اما زائر می‌آمد. زمانی که برف شدیدی می‌بارید هم گردنه‌های مختلف را می‌پیمودند تا زمانی که دمای هوا بسیار بالا بود و گرما شدید بود.
مسئله بعدی امکانات درمانی بود که باید هر ۱۰ کیلومتر ایستگاه رفاهی درمانی برای زائر فراهم می‌شد. تا پاهای تاول زده و خسته زائر پانسمان و ماساژ داده شود. همچنین هر ۳۵ کیلومتر هم یک محل اسکان برای استراحت شبانه زائرین فراهم شد. آخرین مورد هم فرهنگی است که مهمترین است. چراکه پیاده‌روی برای امام رضا(ع) یک حرکت فرهنگی است و با عشق و علاقه به حضرت رضا(ع) انجام می‌شود. لذا چند خانم و آقای طلبه کارهای فرهنگی صحبت و برنامه‌های فرهنگی لازم می‌شود یک عده از آقایان طلبه در بین راه در این ۷ مسیر مشغول به خدمت به زائرین می‌شوند و نوکری زائرین را می‌کنند.»
سید «محسن علوی» به عنوان رئیس هیئت مدیره جمعیت خدمت گزار زائرین پیاده حضرت رضا (ع)
*سه شبانه روز با خدمات رفاهی، درمانی، اسکان در خدمت زوار پیاده
می‌پرسم بانیان این خدمت‌رسانی چه کسانی هستند؟ «این جریان کاملا مردمی است، اما نیروهای دولتی هم هماهنگی لازم را انجام می‌دهند. از استاندار و فرماندار و شهردار گرفته تا بخشدارها و دهیار‌ها دست به دست هم دادند تا زائر پیاده بتواند یک سفر خوبی را تجربه کند. اولین همایش مدیران کاروان‌ها هرساله در ۲۵ محرم برگزار می‌شود و مدیران کاروان در سایت ما ثبت نام می‌کنند و مدارک و تعداد زائرین را مشخص می‌کنند. از آنجا بحث اسکان زوار هماهنگ می‌شوند. خدمت‌رسانی ما به زوار بعد از ظهر چهارشنبه ۲۷ ماه صفر آغاز می‌شود و کاروان‌ها در محل اسکان حضور پیدا می‌کنند و سه وعده شام، ناهار و صبحانه در خدمت زائرین هستیم تا ظهر شهادت اما رضا (ع) که زوار راهی دیار خود می‌شوند. وقتی یک زائر پیاده مشرف می‌شود یک پَک متنوع و منوهای متنوع فرهنگی را تجربه می‌کند. از مشاوره فردی گرفته تا برنامه‌های فرهنگی. این افتخاری برای ماست.»
* تنها خواسته‌مان نوکری است!
می‌پرسم این خدمت‌رسانی برایتان چه لذتی دارد؟ آیا شما هم مانند زوار پیاده رو حاجتی دارید؟ «ما خودمان را جمعیت نوکران زائران پیاده حضرت رضا (ع) می‌دانیم و افتخار می‌کنیم. ما برای بر آورده شدن حاجت این کار را نمی‌کنیم و اینطور نیست که مثلا پایان ماه صفر به حرم علی بن موسی الرضا (ع) برویم و بگوییم: آقا ما از ۱۰۰ هزار یا ۱۵۰ هزار زائر تو پذیرایی کردیم و حالا شما باید حاجت ما را برآورده کنید. نه. ما به حرم مشرف می‌شویم و به شکرانه این توفیقی که حضرت برای نوکری‌شان به ما دادند زیارت می‌کنیم و تنها خواسته‌مان این است که برای سال آینده هم اسم ما را بنویسند و در زمره نوکران و کنیزان‌شان قرار بگیریم.»
در مسیر پیاده روی مشهد مقدس متحول می‌شوید.
* مادری که بچه بغل ۳۰۰ کیلومتر پیاده آمد
می‌پرسم در این سال‌ها اتفاقی افتاده که در ذهن‌تان ماندگار شده باشد؛ «خاطرات یک خانمی که با همسرش به پیاده روی حضرت رضا(ع) آمده بود به ذهنم می‌آید. خانمی که نمونه واقعی معجزه بود. این بانو چند سال بود که ازدواج کرده بود، اما نعمت مادری نصیبش نشده بود. نذر کرده بود تا بچه دار شود و با بچه‌اش در این پیاده‌روی شرکت کند. در سال بعد بچه بغل به این پیاده روی آمد و چون تلخی باردار نشدن را چشیده بود، ۳۰۰ کیلومتر راه را با جان و دل پیاده آمد.»
*زائرانی که در سرما و گرما پیاده به پابوس آقا می‌آیند
«در این مسیر خیلی‌ها را دیدم که در ذهنم ماندگار شده است. ۱۵ نفر نابینا از مسیر نیشابور به سمت مشهد پیاده روی می‌کردند، در برف و سرمای شدید از کاروان جا ماندند و راه را گم کردند. اما خوشبختانه پیداشان کردیم.
همچنین خاطره دیگری که برایم ماندگار شد، روزهایی بود که برف‌های شدید می‌آمد و ما با تریلی و اتوبوس به سمت زوار می‌رفتیم و از آنها تقاضا می‌کردیم سوار شوند، اما آنها سوار نمی‌شدند و می‌گفتند ما نذر کردیم و باید پیاده مسیر را بپیماییم. این همت بلند نشئت گرفته از ارادت و علاقه‌ای است که نسبت به حضرت رضا (ع) داشتند.»
* پیاده‌روی حضرت رضا (ع) چطور متحول می‌کند؟
«جوان‌های بسیاری بودند که در این مسیر عشق و علاقه، سیگارشان را ترک کردند، اعتیادشان را کنار گذاشتند و به برکت زیارت پیاده علی بن موسی الرضا(ع) متحول شدند. وقتی ما مشهدی‌ها می‌خواهیم به حرم مشرف شویم، ماشین را که در پارکینگ پارک می‌کنیم، قدم‌هایمان را کوتاه می‌کنیم و ذکر می‌گوییم، چون ذکر آماده‌مان می‌کند تا در اقیانوس محبت غرق شویم. حالا تصور کنید در مسیر پیاده روی که زائر ۵۰۰ کیلومتر راه می‌آید و ذکر خدا می‌گوید و گذشته‌هایش را بررسی می‌کند، چقدر متحول می‌شود و آماده غرق شدن در محبت خداوند می‌شود.
ما به همه توصیه می‌کنیم که در این مسیر شرکت کنند، اگر همسرتان بداخلاقی یا فرزندتان بدخلقی می‌کند یا خودتان. . پا در این مسیر بگذارید، پوست می‌اندازید و جلا پیدا می‌کنید. حضرت رضا (ع) زندگی‌های آشفته را به سمت آرامش می‌برد.»
پایان پیام/