فارس من| یارانهٔ نقدی اجارهبهای مسکن، مشوق فرزندآوری
«اختصاص یارانه نقدی اجاره مسکن برای حمایت از فرزندآوری» عنوان پویشی است که یکی از کاربران «فارس من» ثبت کرده و در آن خواستار تخصیص یارانهٔ نقدی ماهیانه و متناسب با نرخ افزایش تورم، به ازای تولد هر فرزند شده است.
گروه زندگی: خانوادهدوستی و علاقه به داشتن فرزندان زیاد از قدیم در فرهنگ ما ایرانیها بوده است. اما در چند دههٔ اخیر کشورهای غربی کوشیدند با تبلیغات سوء، منبع اصلی قدرت ایران را که مردم و جمعیت جوان هستند، از بین ببرند. طبیعتاً باید راهکارهای مناسبی برای مقابله با این اقدامات، تدبیر کنیم.
«اختصاص یارانه نقدی اجاره مسکن برای حمایت از فرزندآوری» عنوان پویشی است که یکی از کاربران «فارس من» ثبت کرده و در آن خواسته مسئولان به ازای تولد هر فرزند به صورت تصاعدی، یارانهٔ نقدی ماهیانه و متناسب با نرخ افزایش تورم، برای جبران افزایش هزینه اجارهبهای زوجهای جوان اختصاص دهند.
«رضا فرجزاده» مخاطب دغدغهمندی که این پویش را ثبت کرده میگوید: «با مطالعهٔ تاریخ درمییابیم بسیاری از کشورهایی که امروز در اوج تکنولوژی هستند، دارند از کاهش و پیری جمعیت ضربه میخورند. طوری که حتی شاید تا چند سال دیگر مضمحل شوند. ما داریم این واقعیتها را میبینیم. حمله و هجمهٔ دشمن را هم خصوصاً در فضای مجازی به موضوع فرزندآوری میبینیم. باید با اینها مقابله کنیم. یکی از راههای مقابله این است که به زوجهایی که علاقه و اراده برای داشتن فرزندان بیشتر دارند کمک کنیم و آنها را تشویق کنیم. این اولویت اول ماست.».
یکی از خطراتی که کشورها را تهدید میکند کاهش و پیری جمعیت است
فرجزاده با اشاره به به کاهش جمعیت و کاهش نرخ باروری در ایران و در پی آن پیر شدن جمعیت در ۱۰ سال آینده میافزاید: «باید کاری کنیم که زوجهای جوان به فرزندآوری علاقهمند شوند. یکی از مشکلات زوجهای جوان مسکن است و اینکه اگر بچههای زیادی داشته باشند، صاحبخانهها به آنها خانه اجاره نمیدهند یا خیلی سخت و گرانتر به آنها خانه میدهند. اگر دولت به این امر یارانهای اختصاص دهد و دستکم بخشی از مشکل مسکن جوانان را حل کند، موجب میشود زوجهای جوان بیشتر به سمت فرزندآوری بروند. اختصاص یارانهٔ نقدی برای اجارهٔ مسکن تشویق خیلی خوبی در این زمینه است.».
ثبتکنندهٔ این پویش با انتقاد از شروط اعطای تسهیلات و تعیین شهر و شرایط دیگر برای ارائهٔ مشوقها که مانع تمایل خانوادهها به فرزندآوری میشود، ادامه میدهد: «اینکه کسی قبلاً برای خودش خانهای خریده، بحثش جداست. الان فرزندآوری مسألهای حیاتی است. ممکن است کسی خانه و ماشین و همه چیز داشته باشد. پس برای فرزندآوری باید مشوقی برایش در نظر گرفت که او واقعاً تشویق شود. مرحلهٔ اول این است که مشکلات را کم کنیم تا مردم از ترس مشکلات، قید فرزندآوری و داشتن بچههای بیشتر را نزنند. مرحلهٔ بعد این است که مشوقهایی قرار دهیم که هر شخصی با هر وضعیت مالی تشویق به داشتن بچههای بیشتر شود. طبیعتاً افرادی را که مشکل مالی دارند بیشتر باید تشویق کرد.»
فرجزاده با بیان اینکه صرف هزینه برای اعطای مشوقهای فرزندآوری، در واقع سرمایهگذاری برای آینده است میگوید: «اگر کسی خانه دارد باید به او یارانه، وام و… بدهیم که خانهٔ بزرگتری تهیه کند و تشویق شود که فرزندان بیشتری داشته باشد. اینها هزینه نیست. سرمایهگذاری است. وگرنه ناچاریم در آینده نیروی کار وارد کنیم و صدها برابر این مبالغ هزینه کنیم. تازه آنها هم اگر بیایند، پول را از کشور ما خارج میکنند و به کشور خودشان میفرستند. پس هزینهای را که در آینده باید بابت کمبود نیروی انسانی بپردازیم و از کشورهای دیگر نیرو وارد کنیم و به آنها مسکن و… بدهیم، همین الان برای مردم خودمان صرف کنیم. مثلاً دولت ژاپن میلیاردها دلار برای تشویق به فرزندآوری تخصیص داده است. کشورهای غربی هم با اینکه برای ما تبلیغ میکنند «فرزند کمتر، زندگی بهتر»، مردم خودشان را تشویق به فرزندآوری میکنند.»
این کاربر دغدغهمند معتقد است «ما باید صرفنظر از وضعیت مالی افراد جامعه، به طور ویژه برای فرزندآوری مشوقهایی لحاظ کنیم. برای کسانی که مشکل مالی ندارند، مشوقهایی از نوع تخفیف و بخشودگی مالیاتی، تورهای سیاحتی، سفرهای زیارتی و… در نظر بگیریم.
فرجزاده در انتها با تأکید بر اهمیت تخصیص یارانههای نقدی و تسهیلات و مشوقهای فرزندآوری میگوید: «ما تا چند سال دیگر این منابع عظیم نیروی انسانی جوان را از دست میدهیم و این فقدان هرگز جایگزین نمیشود. بنابراین دولتها باید به چشم سرمایهگذاری به این مسأله نگاه کنند. حتی شده بودجهٔ جاهای دیگر را کم کنند و به این کار اختصاص دهند.».
پایان پیام/