«چال مگس»؛ اولین دشت تابستان

«چال مگس»؛ اولین دشت تابستان

اولین آخر هفته تابستان را بیایید به دل کوه بزنید. می‌پرسید کجا؟ پیشنهاد ما دارآباد و آبشار «چال مگس» است، هم خنک است و مسیر سر به راه دارد، هم یک طبیعت‌گردی همراه با آرامش و هیجان را نصیبتان می‌کند.

«چال مگس»؛ اولین دشت تابستان

گروه زندگی-سمیه دهقان زاده: بالاخره بهار خانم خرامان خرامان بساطش را از از دل طبیعت برچید و جایش را به تیر و تابستان داد، تبریک می‌گویم به فصل گرما و فراغت و میوه‌های خوشمزه خوش آمدیدید.

حالا که بچه‌ها از درس و مشق استراحت موقت گرفته‌اند، شما مادر و پدرها هم قرار است نفسی تازه کنید، با یک طبیعت‌گردی ساعات خنک در همین نزدیکی‌های پایتخت چگونه‌اید؟ دور و دیر و سخت نیست‌ها. کمی سحرخیزی و نظم می‌خواهد، مقادیری خوردنی و میزان زیادی انگیزه برای یک خوشگذرانی خانوادگی‌.


نمایی از آبشار «چال مگس« واقع در ارتفاعات دارآباد

شیرینی پیروزی در اولین دشت تابستان

پس تا هنوز انگیزه‌تان به راه است و گرمی تابستانه نیامده و خموده‌تان نکرده، اولین دشت آخر هفته تابستان را بیایید به کوه بزنید. می‌پرسید کجا؟ پیشنهاد ما دارآباد و آبشار «چال مگس» است، هواشناسی هم نوید هوای آرام را داده است.

کلاه لبه دار، کرم ضد آفتاب، پاوربانک برای موبایل، میوه‌های راحت حمل و راحت هضم، یک صبحانه سبک، اگر دلتان چای آتشی می‌خواهد کوچکترین سایز قوری و کتری که از نویی افتاده، زیرانداز، کفش‌های پایه‌دار، عصای کوهنوردی، جوراب اضافه، دمپایی و چند بطری آب بردارید، لباس‌های راحت و خنک بپوشید، وسایل را بین گروه خانواده طبیعت‌گردتان تقسیم کنید، هنوز آفتاب نزده، هر کجا هستید خودتان را به محله دارآباد، خیابان پورابتهاج ، خیابان محبی و پای کوه برسانید. تبریک می‌گویم شما موفق شدید و به جمعه و خواب تا نیمه روزش، پیروز!


کوهنوردان در ارتفاعات دارآباد

بدنتان را بیدار کنید، نفس و قدمتان را تنظیم

«بس که پشت میز نشسته‌اید یا موبایل به دست کار و زندگی و بازی و تماس‌هایتان را پیش برده‌اید،. احتمالاً همه جانتان بعد از یک هفته کار و تلاش زندگی شهری خشک شده و مسیر کوه را که نگاه کنید، به نشستن در همان ابتدای راه و ادامه ندادن فکر می‌کنید، اما چاره کار ساده است.
کمی نرمش کنید و بدنتان را با حرکت‌ها نرمشی دست و پا و گردن بیشتر آشنا کنید، چند نفس عمیق بکشید و بازدمتان را تا می‌توانید محکم انجام دهید، کم‌کم با خمیاره و کش و قوس دادن تن، بدنتان از خواب بیدار می‌شود».

این‌ها را مهدی محمدیان، کوهنورد پیشکسوتی می‌گوید که سال‌ها کوه‌ها را زیرپا گذاشته و انواع صعودها را انجام داده است، ولی همیشه به قوانین پایبند است و به خاطر تجربه و سابقه‌اش هیچ وقت بی‌احتیاطی نمی‌کند.

او در ادامه می‌گوید: «بعد از نرمش و آماده شدن بدنتان، حالا بند کفش‌ها را محکم، بند کوله پشتی‌تان را تنظیم کنید و با یک یا دو قدم، نفس کشیدنتان را تنظیم کنید، مطمئن باشید این مدل کوهپیمایی را تمرین کنید، بعد از یک مدت تا خود قله هم می‌روید و اذیت نمی‌شوید.»

حال که توصیه‌ها را گوش گرفتید و جامه عمل پوشانید، وقت، وقت قدم زدن است‌. هنوز آفتاب نزده و خنکای هوا حالتان را دو‌چندان خوب می‌کند. همان طور که دارید از تماشای سبزی درخت‌ها و صدای خروشان رودخانه لذت می‌برید، از سنگ فرش ابتدایی پارک عبور کنید و خود را به مسیر پاکوب برسانید.
حالا دو راهی پیش روی شماست. سمت راست را پیش گیرید، از روی پل رد شوید که قرار است کمی شیب و تپش تند قلب را تجربه کنید.


پاکوب ابتدای دارآباد بعد از کافه فرامرز

دارآباد و این پیچ‌های دوست داشتنی

حال به پیچ‌های معروف دارآباد رسیده‌اید، این پیچ‌ها را نه با ماشین و ویراژ دادن بلکه با قدم‌های استوار و نفس تنظیم شده باید طی کنید. مسیر خاکی و سنگی است.
سر هر پیچ می‌توانید کمی آهسته‌تر قدم بگذارید و زیگ زاگ راهتان را ادامه دهید، این طوری شما بدون اینکه سختتان باشد شیب را شکسته‌اید و فشار را از روی زانوهایتان برداشته‌اید.

تا می‌توانید حتی شده آهسته ولی پیوسته به راهتان ادامه دهید تا سرد نشوید، اگر راه دارد خیلی به بالا و اینکه کی پیچ‌ها تمام می‌شود هم نگاه نکنید. آب خوردن در مسیر فراموش نشود‌ها، آخر تابستان است و آب گوارا، هم می‌چسبد هم کم آبی و گرمازدگی را رفع می‌کند.

پیچ‌ها را اگر بشمارید، دوازدهمینش، آخرین آن‌هاست و حالا شما به یک کافه رسیده‌اید. تخت‌هایی برای نشستن و راحتی شما چیده شده است. از بستنی و تنقلات تا املت و نیمرو هم هست، اگر بخواهید نماز بخوانید هم، صاحب کافه با روی باز قبول می‌کند و تمیزترین تخت‌ها را با نشانی قبله نشان می‌کند تا شما با خیال راحت و آسوده با خدا خلوت کنید.
روبه روی کافه، سرویس بهداشتی‌هایی تمیز و روشویی‌های مرتب هست و اگر سرویس بهداشتی لازم شده‌اید، این خبر خوبی برای شماست، پس تا وقت هست، از امکانات استفاده کنید که بقیه راه از این مدل امکانات و این خبرها نیست!

کافه و سرویس بهداشتی را که طی کنید، در همان اول مسیر پاکوب، منبع آبی است که نوشیدن دارد، رو به رویش هم آینه‌ایست و در جذاب‌ترین حالت ممکن به همه کوهنوردها گفته تجزیه پلاستیک چقدر طولانی است و توصیه کرده تنها ردی که در طبیعت از خود باقی می‌گذاریم، رد پایمان باشد و بس.


استراحت تعدادی از کوهنوردان در جاده سنگ چین

«چال مگس» و فصل خوب آبشارگردی

خب، حال که هم با خدا درددل کردید، هم استراحت، جاده‌ پیش رویتان را با همه فراز و‌ فرودش در پیش گیرید. دقت که کنید، آن دورترها و‌ در مقابلتان هم آبشار هست هم مسیری برای رسیدن به چشمه.
پرندگان، وزش باد، سایه‌ درختان از آفتابی که تازه سرزده، حواستان را پرت می‌کند. مسیر تقریبا صاف و کم شیب است، ولی یک دفعه خوش خوشانتان نشود و شروع کنید به دویدن‌ها، چون دوباره کمی شیب بیشتر می‌شود و آن وقت نفس شما کمتر.

نیم ساعتی که راه بروید، جاده پاکوب دوباره شما را سر دوراهی می‌گذارد. سمت چپ پلی آهنی است.
خسته شده‌اید؟ قهوه خوش بو و طعم حسین آقا،کنار پل می‌تواند شارژتان کند.
حسین آقا می‌گوید:«اگر می‌خواهید تا آبشار «چال مگس» بروید، انرژی‌تان را تقسیم کنید که هم حال رفتن داشته باشید هم حال برگشتن. الان آبشار دیدن دارد، من هم که کارم تمام شود و هنوز هوا به گرما نیفتاده باشد، یک سر می‌روم تا آبشار و برمی‌گردم، هنوز برای آبشار رفتن وقت مناسب است، ولی به تابستان که افتادیم، همین رودخانه هم خوب است. کلا مسیر دارآباد هم امنیتش بالاست، هم مسیر پاکوب زیاد دارد، هم ورزشکارهایش زیاد.»


نمایی از آبشار «چال مگس»

آبشار «چال مگس» چند جرعه آرامش و دیگر هیچ

از انتخابتان کیف کردید؟ حالا باید از پل رد شوید و مارپیچ سنگی بعدش را با کمی احتیاط و قدم‌های محکم رد کنید.
به بالا که رسیدید زیر پایتان مسیر رودخانه است و کلی سکوی ساخته شده برای اسکان و استراحت.
شما اما، به راهتان ادامه دهید، انرژی‌تان نیفتد که تا آبشار فقط ساعتی باقی است.
از مغزها و توت و خرما که آورده‌اید ، غافل نشوید کم کم میل کنید تا قند خونتان تنظیم بماند و همچنان در مسیر پاکوب به راهتان ادامه دهید.

ساعتی که گذشت، گوش تیز کنید، صدا آب را خواهید شنید، تبریک می‌گوییم شما به مقصد رسیده‌اید. این شما و این آبشار دلبر «چال مگس».
شما تقریبا ۵ کیلومتر را طی کرده‌اید و در ارتفاعی بالای ۲ هزار متر هستید، حظ بردنتان از تماشای آبشار که تمام شد. تخته سنگی خشک یا زمینی مسطح پیدا کنید، بساط صبحانه و چای آتشی را به پا کنید.


در طبیعت و آرامش حتی چای هم بیشتر می‌چسبد

بچه‌ها اگر دلشان خواست پا در آب بگذارند یا کمی گردش کنند، دل به دلشان بدهید. چای میل کنید، اگر خواستید گیاهان دارویی بچینید و آقایان خانواده را مفتخر کنید تا صبحانه مهمانتان کنند!

برای برگشتن عجله نکنید، حسابی استراحت کنید و از این طبیعت‌گردی خانوادگی تا می‌توانید لذت ببرید و نفس تازه کنید که این حق شما و خانواده‌تان بعد از یک هفته کار و تلاش است.
هرچقدر هم روزهای تابستان طولانی باشد، چشم بهم بگذارید، هوا گرم می‌شود و باید راه رفته را برگردید و برسید به خانه. پس نرم نرم راه بیفتید، گل بگویید و گل بشنوید و انرژی ذخیره کنید که هفته پیش رو چشم انتظار شماست که محکم و قوی و پرتلاش آن را شروع و طی کنید.

پایان پیام/

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *