خبر خوب| بانوی مقاومتی که ۱۰۷ ساله شد
در ایران زمین، هم کار راه‌اندازهای خبرخوب ساز زیاد است، هم جویندگان روشنی و پیشرفت در دل سیاهی و تحریم. حال بگذارید رسانه‌های دنیا هرقدر می‌خواهند بر طبل خبرهای بد و سیاهی دنیا بکوبند، چه باک! که ما این گوشه دنیا ایستاده‌ایم تا سفیر خوش‌خبری باشیم و یقین داریم صدایمان نه تنها ایران که روزی دنیا را پر خواهد کرد.
گروه خبر خوب- «هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیات است و چون بر می آید مفرّح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.» می‌بینید جناب سعدی چه لطیف دم و بازدم آدمیزاد را به لطف خدا و خوش‌خبری و نعمت گره زده؟ که حق هم همین است پس بیایید قبول کنیم ناامیدی بی‌لطفی است و حتی شرکی پنهان به توکل و به زبان خودمانی‌تر بنده ناامید، شیطان است.
ولی خدا را شکر، در مملکتمان ایران، راه به راه آدم امیدوار و کار درست داریم؛ هم کار راه اندازهای خبرخوب ساز هم جویندگان نور و روشنی و پیشرفت در دل سیاهی و تحریم و دشمنی.
حال بگذارید رسانه‌های دنیا هرقدر می‌خواهند بر طبل خبرهای بد و سیاهی دنیا بکوبند، چه باک! که ما این گوشه دنیا ایستاده‌ایم تا سفیر خوش‌خبری باشیم و یقین داریم صدایمان نه تنها ایران که روزی دنیا را پر خواهد کرد.
لبخند به لبتان آمده و در دلتان می‌گویید این‌ها دیگر چه سرخوش‌هایی هستند، بندگان خدا شعارزده شده‌اند و خود بی‌خبرند؟
باشد، قبول، ولی از قدیم گفته‌اند دو صد گفته چون نیم‌کردار نیست، پس این شما و این مصداق خبرهای خوب حوالی ایران زمین:
بانوی مقاومت خوزستان، ۱۰۷ سالگی‌ات مبارک
۱۰۷ سال پیش بود که در گرمای تیرماه خوزستان، خنکای لبخندی بهشتی در خانواده ناصریان پیچید و آن‌ها دختردار شدند. اسمش را «لوعه» گذاشتند.
از اول انگار یک سر و گردن از همه دختران دیارش بالاتر بود. مقاوم بود و کاردان. خیلی جوان بود که ازدواج کرد و در «دارخوین» ساکن شد.
همه چیز آرام بود و به مراد که یکدفعه جنگ تحمیلی مثل آوار هوار سر ایران شد و دارخوین هم خالی از جمعیت، اما بی‌بی «لوعه» در دارخوین ماند و مقاومت کرد.
او همراه پسرانش ماند و نیرو‌های مقاومت مردمی را سر و شکل داد، از هیچ کاری فروگذار نکرد از شستن لباس‌های رزمندگان گرفته تا پخت نان و غذا به رزمندگان و نه یک روز و دو روز، بلکه هشت سال مقاومتش را همه جوره ادامه داد.
آنقدر که بسیاری از رزمندگان آن سال‌ها که در این منطقه عملیاتی خدمت می‌کردند، بی‌بی را به خوبی می‌شناختند و به او لقب «مادر جبهه‌ها» را دادند. حال تولد ۱۰۷ سالگی این بانوی همه چیز تمام است، او که تاریخ زنده مقاومت خوزستان است. تولدتان مبارک بی‌بی «لوعه» جان، سایه‌تان مستدام.
خداحافظی شیرین با پاهای پرانتزی
جشن تولد که تمام شد، بیایید سری به دانشمندان تلاشگر و خستگی‌ناپذیر کشورمان بزنیم، هر کدام در زمینه تخصصی خود نهایت سعی‌شان را میکنند تا هم باعث پیشرفت باشند هم آسایشی را برای مردم به ارمغان بیاورند.
نمونه دست به نقدش همین اهل فن‌های شرکتی دانش بنیان هستند که شب و روز کار کردند و بالاخره موفق شدند پروتزی را طراحی کنند تا بچه‌هایی که پای پرانتزی دارند از شر این فرم ناخوشایند خلاص شوند و صد البته مجبور نباشند زیر تیغ جراحی بروند.
هیجان زده شدید؟ می‌پرسید چطور؟ جانمان برایتان بگوید ساده شده‌اش این می‌شود که دانشمند هم‌وطن، به اصطلاح میخی طراحی کرده‌اند که با یک بار عمل داخل استخوان‌های کودک جاگیر می‌شود، هر چه قدر بچه‌رشد کند این میل هم قد می‌کشد، تا آنجا که صفحات رشد کودک بسته‌شده و خطر فرم پرانتزی رفع شود و یک خداحافظی شیرین را با پای پرانتزی برای کودکان درگیر و خانواده‌های آن‌ها رقم زده بزند.
این محصول کاربردی از صفر تا صدش در مملکت خودمان درست شده، در کل خاورمیانه فقط و فقط ایران است که به این دانش فنی دست پیدا کرده است و حالا دارد آن را با وجود همه محدودیت‌های ممکن به سایر کشورها هم صادر می‌کند. سرتان سلامت، دانش‌تان روز افزون اهل علم‌های ایران زمین.
راننده و زائر آلمانی مشهد
سرت سلامت آقای راننده
حال که خبر خوش برای سلامتی کودکان را شنیدید، بیایید یک تک پا به مشهد برویم، پیش امام رضا جان (ع)، آنجا که از کل دنیا به زیارتش می‌آیند و دل سبک میکنند، مشهدی که از لحظه ورود به حرم دیگر مهم نیست اهل کجایید و به چه زبان حرف می‌زنید.
آنجا مهمانید و امام رضا(ع) میزبانتان، اما این فقط متعلق به حرم نیست، انگار کن کل مشهد را نگاه لطف امام رئوف در برگرفته، شما با ورود به مشهد، عنوان زائر مُهر قلب‌تان شده و می‌شوید عزیزکرده. هر کدام هم لطفی می‌بینید و قصه‌ای. مثل این خانم اهل آلمان که آمده است به زیارت.
احتمالا مثل دیار خودشان، استفاده از وسایل نقلیه عمومی را ترجیح داده، سوار مینی‌بوس خط ۵۶ شده و وقت پیاده شدن دیده، کیف و موبایل و پول‌هایش نیست که نیست.
کسی چه می‌داند شاید همان موقع رو به حرم کرده و خواسته همه چیزیش بی کم و کاست برگردد، هر چه بوده بین خودش و خدایش و امامش بوده است، کمی نگذشته که «رضا زنگنه» مینی‌بوسران همان خط، کیفی زنانه را پیدا می‌کند و آنقدر به این در و آن در می‌زند که صاحبش را پیدا کند، آخر مردمان ایران زمین پاک دستند و امانت‌دار.
بالاخره کیف و ۵۰۰ یورو پول و موبایل ۵۰ میلیونی خانم زائز آلمانی به دستش می‌رسد و او قرار است با زیارتی جانانه و خاطره‌ای از امانتداری ایرانی‌ها راهی کشورش شود، خوشحالی اش برای اوست و بالیدنش برای ما. پرچمت بالا، سرت سلامت آقای راننده.
وقتی عکس‌ها حرف می‌زنند
به این تصویر نگاه کنید، کار دست چند جوان کرمانی است که دل توی دلشان نیست که عید غدیر بیاید و برایش روزشماری میکنند، شاید خیلی کار از دستشان برنیاید ولی بعضی وقت‌ها کم چیزی هم، زیاد است. مثل شور و شوق و ذوق این جوان‌ها که ارادت به امیرالمومنین(ع) برایشان اندازه ندارد و می‌خواهند عید امامت را هر چه بهتر و باشکوه‌تر برگزار کنند.
آمده‌اند کلیشه‌نویسی میکنند روی شیشه ماشین‌ها، به همین سادگی، به همین قشنگی. تا هر ماشین که راه می‌رود خود پیام‌آور بزرگداشت عید غدیر باشد و شادی رسیدن این عید را نوید بدهد، زنده باشید جوانان وطن که نمی‌ایستید امکانات به شما برسد، شما خود در هر ابعادی شرایط را فراهم می‌کنید.
لذت بردید از یک کار خودجوش و تمیز فرهنگی؟ حال دعوتید به تماشای چند قاب ثبت شده از خانه خدا و بندگانی که این روزها در جوارش هستند، اینجا شکوه وحدت مسلمین جهان در رنگ و نژادهای مختلف را می‌بینید که همه یک دست سپیدپوشند و دارند طواف میکنند، نماز می‌خوانند و دل سبک میکنند و بندگی بی‌چون و چرای خداوند را تمرین.
دوست‌داشتنی‌ترین خلق نزد خدا
این تصاویر را که دیدید، هم ذوق کردید از این همه شکوه، هم دلتان گرفت که نشده که آنجا باشید و آن حال و هوا را خود تجربه کنید.
شما را دعوت می‌کنیم به سخنی پر از آرامش از رسول مهربانی‌ها که فرمودند: «الْخلقُ عِیالُ الله فَاحبُّ الْخلق الی الله من نَفَع عیالَ الله و ادْخل علی اهل‌بیت سُرُوراً» مردم به‌منزله عیال خداوند هستند، دوست‌داشتنی‌ترین خلق پیش خدا کسی است که به مردم نفع برساند یا خانوادهای را خوشحال کند یا با برادر مسلمانش به خاطر برآوردن حاجتش راه برود، این عمل از اعتکاف دو ماه در مسجدالحرام بهتر است.
پس تا می‌توانید توشه‌تان را از این کارها خیر پر کنید، تا به امید خدا زیارت‌هایی بالاتر از آنچه تصورش را می‌کنید نصیبتان شود.
خوش‌خبر باشید!
و اما سخن پایانی، خبرهای خوبتان را در قالب دلخواه خود (عکس، متن، فیلم، صوت و…) تولید کنید و آن را با هشتگ #خبر_خوب در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید تا هم دیگران را در حال خوش خودتان شریک کنید و هم ما بتوانیم اخبار شما را بازنشر کنیم. اگر هم تمایل داشتید در هر یک از شبکه‌های اجتماعی که فعال هستید، خبرتان را از طریق اکانت khabar_khoub_iran@ یا شماره تلفن ۰۹۳۳۰۸۲۶۳۱۲ برای ما بفرستید. در این جشنواره فرقی نمی‌کند در ایتا و بله و روبیکا و گپ باشید یا در تلگرام و اینستاگرام و توئیتر و واتساپ؛ مهم این است که سهمی در حال خوش اطرافیانتان داشته باشید.
پایان پیام/