فارس من| مردها در واگن زنان چه می‌خواهند؟

فارس من| مردها در واگن زنان چه می‌خواهند؟

حالا که شعار زن زندگی آزادی بهانه‌ای شده برای فرصت طلبی شماری از مردان و تعرض به حریم اختصاصی زنان در واگن‌های مترو، خوب است بدانیم که کشورهای مختلفی از جمله ژاپن به منظور ایجاد امنیت برای زنان جامعه، واگن‌های اختصاصی مترو دارند و تمام مردها هم موظف به پیروی از قوانین هستند یا اینکه در امارات، برای حضور مردان در واگن زنان، جریمه نقدی تعیین شده است.

فارس من| مردها در واگن زنان چه می‌خواهند؟

گروه زندگی:اگر بشنویم که فلان کشور در فلان نقطه جهان، کاری به نفع زنان جامعه‌اش انجام داده، آن چنان به‌به و چه‌چه راه می‌اندازیم که نگو و نپرس، حالا غافل از اینکه خودمان در کشورمان، اقداماتی صدها مرتبه بهتر از نمونه مشابه را داشته‌ایم و آنقدر به آن‌ها عادت کرده و شاید تحت تاثیر تبلیغات منفی رسانه‌ای قرار گرفته‌ایم که یا از این اقدامات خوب غافل شده‌ایم و یا اصلا قدرش را نمی‌دانیم؛ نمونه‌اش همین اختصاص واگن‌های مترو به بانوان است که امروزه در کشورهای مختلفی اجرا و از آن تحت عنوان اقدامی به نفع زنان یاد می‌شود اما نوبت به ایران که می‌رسد، برچسب تفکیک جنسیتی به آن می‌خورد و همه ارزش‌های این کار حمایتی زیر سوال می‌رود. از طرفی برخی مردان هم با ورود به واگن خانم ها این اقدام حمایتی را زیرسوال می‌برند. در یک سال گذشته شهروندان با ثبت کمپین های متعددی در سامانه فارس من از مسئولان درخواست کردند تا جلوی ورود آقایان به واگن بانوان گرفته شود.مثل این کمپین با عنوان معضل حضور آقایان در واگن بانوان در مترو رسیدگی شود.

امیدواریم این روزها که در هفته عفاف و حجاب هستیم متولیان برای حل این معضل چاره ای بیندیشند.

*اینجا، کرامت زنان حرف اول را می‌زند
واضح است که برخلاف تمام تبلیغات سیاسی و تلاش‌های سویی که در راستای بی‌ارزش نشان دادن زنان در ایران صورت می‌گیرد، کرامت و حقوق زنان همواره در کشورمان موردتوجه بوده و جامعه نیز نگاهی توأم با احترام به آن‌ها داشته تا هیچ گاه خدشه‌ای به امنیت روانی و حریم شخصی زنان وارد نشود. اتفاقی که قطعا ریشه در باورهای دینی و اعتقادی حاکم بر جامعه دارد.
شاید بعضی‌ها اسمش را تفکیک جنسیتی بگذارند که بی‌شک تعبیر غیرمنصفانه‌ای است اما ایجاد شرایط و اماکن عمومی امن مختص به بانوان همچون تعبیه باشگاه‌های ورزشی، پارک ها، تاکسی ها، سالن‌های قطار و حتی مترو، نمونه‌ای از احترام به کرامت زن در جامعه ماست که خوشبختانه اکثر زنان ایرانی حتی آن‌هایی که اعتقادات سفت و سختی ندارند هم با آن موافقند و از این امکانات ارزشی استقبال می‌کنند، حالا بماند که در این بین، بعضی‌ها بدون توجه به خواست زنان ایرانی، به دنبال گرفتن ماهی از آب گل‌آلود هستند و برای رسیدن به اهداف سیاسی خود حاضرند لقب تفکیک جنسیتی که هیچ سنخیتی با سیاست‌های تکریم گرایانه زنان ندارد را به این امکانات بدهند و حتی امنیت زن ایرانی را به خطر بیندازند تا به دنیا ثابت کنند که ایران دارای حکومتی مهجور است!


سوارشدن مردها در واگن بانوان موجب سلب آسایش و امنیت زنان شده است

زن- زندگی- آزادی است دیگر!
همانطور که متوجه شدید، موضوع بحث ما، حضور هنجارشکنانه مردان در واگن بانوان است. معضلی که خانم‌ها طی چندین ماه گذشته با آن دست و پنجه نرم کرده و به آن اعتراض دارند. اگر از مسافران مترو باشید، قطعا می‌دانید که حدودا طی یک سال اخیر، خانم‌ها از آرامش و آسایش کامل برای استفاده از واگن‌های بانوان برخوردار نیستند، زیرا شماری از مسافران آقا بدون توجه به حقوق زنان و صرفا با تکیه بر شعار زن- زندگی- آزادی، دارای جسارتی عجیب و غریب شده و تصور می‌کنند به بهانه آزادی می‌توانند قوانین را زیر پا گذاشته و وارد واگن خانم‌ها شوند. کاری نداریم به اینکه این دسته از مردان برای جایگاه مردانه خود چقدر ارزش قائلند و چطور این ارزش را زیرسوال می‌برند اما اینکه آرامش و حریم زنان را خدشه دار می‌کنند، بسیار حائزاهمیت است و قابل رسیدگی. مطالبه‌ای که در این چند ماه، بارها از سوی زنان جامعه مطرح شده اما عملا به نتیجه مثبتی نرسیده است.

فاطمه یک از مسافران دائمی مترو که حجابی معمولی دارد، اقدام این مردها را زننده دانسته و می‌گوید: «زن زندگی آزادی است دیگر! تا به آن‌ها اعتراض می‌کنیم، همین جمله را می‌گویند و حتی آنقدر وقیحانه با خانم‌ها دهان به دهان می‌گذارند و دست پیش می‌گیرند که انگار ما حق آن‌ها را خورده ایم. گاهی تعداد آقایان در واگن خانم‌ها آنقدر زیاد است که شک می‌کنم اصلا درست سوار شده‌ام یا نه؛ حالا فکر کنید چطور می‌توان به این همه آقا که همگی، قانون‌شکنی کرده و پشت هم هستند، اعتراض کرد؟»

شهرزاد دختر دیگری در ادامه حرف‌های فاطمه می‌گوید:«می‌گویند مگر شما سوار واگن مردها نمی‌شوید که ما سوار واگن خانم‌ها نشویم؟ جالب است که اصلا نمی‌دانند واگن‌های دیگر، اشتراکی است و صرفا برای آقایان نیست. ماموران مترو هم که کار چندانی برای ممانعت از ورود مردها به واگن خانم‌ها نمی‌کنند. شاید بعضی از خانم‌ها که البته تعدادشان بسیار کم است، مشکلی با حضور مردها در واگن خانم‌ها نداشته باشند اما واقعا این حداقل حق ماست و مردها نباید به پشتوانه یک شعار و تصور آزادی تمام و کمال زن و مرد، آن را پایمال کنند.»

با توجه به آنچه از گلایه‌های خانم‌ها برمی آید، قطعا باید نظارت و پیگیری جدی‌تری توسط مسئولان مربوطه و ماموران مترو صورت گیرد تا حق خانم‌ها این چنین تضییع نشود، هرچند که به نظر می‌رسد متاسفانه حضور مردان در واگن خانم‌ها در حال تبدیل شدن به اتفاقی عادی است و حتی اعتراض خود خانم‌ها نیز اثری روی این دسته از مردها ندارد!


نمایی از واگن مترو زنان در ژاپن که مردها حق ورود به آن را ندارند.

امنیت زنان به معنای تفکیک جنسیتی نیست
همانطور که گفتیم در کشورهای مختلف و به منظور آسایش هرچه بیشتر زنان، واگن‌های جداگانه‌ای برای خانم‌ها درنظر گرفته شده که از جمله این کشورها می‌توان به ژاپن، آلمان، هندوستان، تایوان، اندونزی، مصر، برزیل، مالزی و امارات اشاره کرد. قطعا هریک از این کشورها، قوانین مشخصی برای این کار دارند و همه نیز ملزم به رعایت آن هستند. حتی جالب است بدانید که در کشوری چون امارات، برای حضور مردان در واگن زنان، جریمه نقدی تعیین شده و همین قانون توانسته به عنوان شیوه‌ای بازدارنده عمل کند. حتی گفته می‌شود در کشور ژاپن، لمس زنان توسط مردان، جرم محسوب شده و دارای جریمه نقدی است که با این حساب، احتمالا مردان ترجیح به‌عدم حضور در واگن زنان می‌دهند تا متهم به لمس یا جریمه بعدی نشوند! با تمام این تفاسیر و با آنچه در کشورهای دیگر نیز وجود دارد، می‌توان به این نتیجه رسید که تعبیه واگن‌های مجزا برای بانوان به معنای تفکیک جنسیتی منسوب به حکومت اسلامی نیست که حالا بعضی افراد فرصت طلب با سوءاستفاده از شعار زن- زندگی- آزادی بخواهند حریم‌ها را بشکنند و عملا ابایی از حضور در واگن خانم‌ها نداشته باشند.
و حرف آخر اینکه، بیایید بپذیریم مرغ همسایه غاز نیست و حالا که به لطف باورهای فرهنگی و مذهبی حاکم بر کشورمان، اقدامات مختلفی برای حفظ کرامت زنان انجام گرفته، قدر آن را بدانیم و با هر ترفندی از نظارت و اجرای جدی قانون گرفته تا آموزش صدباره مردان جامعه، کاری کنیم تا آسایش زنان در اماکن عمومی از جمله مترو حفظ شده و از آسیب‌های ثانویه پیشگیری شود.

پایان پیام/

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *