تجزیه‌طلبی؛ سوغات سفر ربع پهلوی
یک هفته پس از سفر ربع پهلوی به فلسطین اشغالی با هدف اتحاد میان اپوزیسیون خارجی و تل‌آویو به منظور براندازی جمهوری اسلامی ایران، ۳۲ نماینده پارلمان رژیم صهیونیستی با تنظیم نامهای خطاب به وزیر خارجه رژیم اسرائیل، خواستار حمایت تل‌آویو از تجزیه ایران شدند.
فارس‌پلاس؛ دیگر رسانه‌ها- صبح نو نوشت: در همین‌باره، ۳۲ نماینده پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی با نگارش نامهای به الی کوهن، وزیر خارجه این رژیم خواستار حمایت از تشکیل کشور خیالی آذربایجان‌جنوبی و تجزیه مناطق آذری‌نشین از خاک ایران شدند. این نامه را می‌توان تجلی عینی دکترین امنیتی رژیم صهیونیستی در تجزیه کشورهای منطقه به‌شمار آورد.
در میان نامهای امضاکننده این نامه، اسامی ۲۲ نماینده حاضر در ائتلاف حاکم تحت رهبری نتانیاهو، ۱۱ نماینده از جناح اپوزیسیون به چشم می‌خورد که نشانگر آن است که احزاب و جریان‌های سیاسی حاضر در فلسطین اشغالی، فارغ از گرایشات سیاسی مختلف خود، از هرگونه طرح تجزیه‌طلبانه علیه جمهوری اسلامی ایران حمایت می‌کنند.
انتشار این نامه تنها به فاصله چند روز از پایان سفر ربع پهلوی به سرزمین‌های اشغالی و دیدار وی با مقامات ارشد رژیم صهیونیستی ازجمله بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر و اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم اسرائیل با هدف ترغیب تل‌آویو به منظور اقدام نظامی علیه ایران صورت پذیرفت.
تجزیه‌طلبی و دامن زدن به شکاف‌های قومی، مهم‌ترین استراتژی پیرامونی رژیم اشغالگر قدس در غرب آسیا و قلب جهان اسلام است که از زمان شکل‌گیری این رژیم (سال ۱۹۴۸) تاکنون دنبال می‌شود. راهبردی که فراتر از موضوع فعلی در ارتباط رژیم صهیونیستی با دیگر قومیت ها بحث جدیدی نیست، از قدمت زیادی برخوردار است و می‌توان به این مسأله در قالب استراتژی پیرامونی بن‌گورین نگریست.
از کشورهای واقعی تا کشورهای مصنوعی
بالکانیزاسیون (این اصطلاح در پی تجزیه کشور یوگسلاوی به چند کشور کوچک‌تر باب شد) واژه‌ای است در علم سیاست که منظور از آن، تجزیه یک کشور بزرگ به کشورهای کوچک‌تر و ضعیف‌تر طبق تمایزات نژادی، قومی و مذهبی است؛ طرحی با پنج محور اصلی که یک مقام امنیتی رژیم صهیونیستی، ۳۳ سال پیش، برای تغییر نقشه منطقه، از آن پرده برداشت. در سال ۲۰۱۴، موشه یعالون، وزیر جنگ رژیم اسرائیل و از متنفذترین چهره‌های نظامی- امنیتی این رژیم، در سفر پنج‌روزه خود به آمریکا، در یک برنامه رادیویی به صراحت گفت: «مرزهای خاورمیانه مسلما تغییر خواهد کرد. او در همین برنامه از ادامه روند بالکانیزاسیون خاورمیانه مطابق با طرح یینون خبر داد.»
به گفته یعالون در این مصاحبه، دو دسته کشور در منطقه وجود دارند: یک دسته کشورهایی با تاریخ واقعی مانند مصر و دسته‌ای دیگر، «کشورهای مصنوعی». منظور او از کشورهای مصنوعی، کشورهایی هستند که از تقسیم باقی‌مانده امپراتوری عثمانی بعد از جنگ جهانی اول، بر اساس توافق فرانسه و بریتانیا طبق معاهده «سایکس-پیکو»، با مرزهای مصنوعی شکل گرفتند. به اعتقاد این مقام نظامی- امنیتی رژیم صهیونیستی، کشورهایی مثل مصر، «مصر» باقی خواهند ماند اما لیبی، سوریه و عراق که به اعتقاد او جزو همان کشورهای مصنوعی هستند، تغییر اساسی خواهند کرد.
یعالون در تئوری‌پردازی خود برای تغییر مرزهای سرزمین‌های غرب آسیا که با تمسخر «کشورهای مصنوعی» می‌خواند، هیچ اشاره‌ای به این نمی‌کند که قرار است مرزهای رژیم صهیونیستی چه تغییری کند. در واقع او هدف غایی این تغییرات را عامدانه مکتوم می‌گذارد. لیکن نیازی به کتمان نیست و نیت صهیونیست‌ها در پشت‌پرده مناقشات امروز منطقه، تقریبا از پرده بیرون افتاده است: توسعه سرزمینی رژیم اسرائیل.
طرح «یینون» چه می‌خواهد؟
اودد یینون، استراتژیست صهیونیست در فوریه ۱۹۸۲، در مجله «کیوونیم» ژورنال مطالعات یهودیت و صهیونیزم مقاله‌ای منتشر کرد که به نقطه عطف سیاست خارجی صهیونیست‌ها تبدیل شد. عنوان این مقاله چنین بود: «یک راهبرد برای اسرائیل در دهه ۱۹۸۰.» این مقاله که به زبان عبری نگاشته شده بود، ایده پایبندی رژیم صهیونیستی به توافقات کمپ دیوید، میان مناخیم بگین و یاسر عرفات با میانجی‌گری جیمی کارتر را زیر سوال می‌برد. در عوض، او پیشنهاد کرد رژیم اسرائیل باید روی اضمحلال کشورهای عربی از درون، با سرمایه‌گذاری بر گسل‌های نژادی، قومی و مذهبی تمرکز کند.
این مقاله در زمان اوج‌گیری جنگ داخلی لبنان منتشر شد، جنگی که از ۱۹۷۵ آغاز شد و در ژوئن ۱۹۸۲، یعنی تنها سه ماه بعد از انتشار مقاله یینون، با تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به لبنان وارد فاز دوم خود شد. در مهم‌ترین بخش مقاله چنین آمده است: «تجزیه کامل لبنان به ۵ استان، مقدمه‌ای بر (تجزیه) کل دنیای عرب شامل مصر، سوریه، عراق و شبه‌جزیره عربستان است که همین الان هم در این مسیر افتاده‌اند. تجزیه سوریه و عراق در مرحله بعد به مناطق تک‌نژاد یا تک‌مذهب، همچون لبنان، هدف اصلی رژیم اسرائیل در جبهه شرقی برای درازمدت خواهد بود، در حالی که هدف کوتاه‌مدت، نابودی قدرت نظامی این کشورهاست.
سوریه بر اساس ساختار قومی و مذهبی خود، مانند لبنان امروز، به چند دولت تجزیه خواهد شد.»، وقتی به همه رویدادهای چندساله اخیر در منطقه با توجه به طرح یینون و دکترین بن‌گورین می‌نگریم ازجمله جنگ ۲۰۰۶ در لبنان و تداوم ایجاد ناامنی و اختلاف‌افکنی میان گروه‌های لبنانی، جنگ ۲۰۱۱ در لیبی، جنگ کنونی در سوریه، عراق و یمن و تغییر رژیم در مصر درمی‌یابیم که همگی در چارچوب طرح کلان و قدیمی صهیونیست‌ها برای توسعه سرزمینی جای می‌گیرند.
پایان پیام/ت