مسافر باش حتی بدون سفر!/این بهار حیف تر از آن است که مفت از دست برود
این بهار چنان زیباست که حیف است، مفت از دست برود. بعضی امکان سفر دارند و قاب دیدنی و جذابی از خاطرات سفر در بهار برای خود، ماندگار می کنند برای بعضی دیگر مثل ما اما شاید سفر فعلاً ممکن نباشد. ما اما قرار نیست، بهار و روزهای زیبایش را از دست بدهیم، هرطور شده مسافر می شویم حتی بدون سفر!
گروه جامعه؛ نعیمه جاویدی: شرایط زندگی هرکدام از ما متفاوت است. بعضی امکانات یا شرایطی دارند که به محض تعطیلات، بار و بنه می کنند و راهی سفر می شوند. برخی دیگر اما در طولانی ترین تعطیلات سال هم اوضاعشان چنان نیست که بتوانند به مسافرت فکر کنند. با درک این شرایط و البته تاثیر تورم بر قدرت خرید و سبد تفریح و نشاط خانواده که سفر، زیرمجموعه ای از آن بشمار می رود، چه تدبیری می توان اندیشید که در این بهار و اردیبهشت زیبا، حسرت مسافرت نرفته و سیاحت مقدور نشده بر دل آدم نماند؟ چطور می توان از فرصت های موجود، بهتر استفاده کرد تا آوار غمِ یکنواختی زندگی و غصه تفرج های نچشیده را به دل راه نداد؟ اینجا با هم، همین را مرور می کنیم.
اردیبعشق را دریاب!
اردیبهشت، بلوغ بهار، ماه زایش طبیعت و غوغای زیبایی آن است بدون شک. ماهی که به فرصت عاشقانه های بهار تبدیل شده و برخی برای ادا کردن این حجم انبوه و لطیف از زیبایی طبیعت، نام این ماه را خلاقانه جور دیگری هم صدا می زنند؛ «اردیبعشق». همان ماهی که برگ درختان نرم، ساقه گیاهان لطیف و جشنواره گل طبیعت به حساب می آید. گل های فصلی و کم نظیر، رنگارنگ و جذاب بهاری می رویند و چنان محشرند از زیبایی که تا به خودت بیایی می بینی مانند عاشقی مسرور، مسحور و شیفته قدم هایت را از رفتن گرفته ای تا مکث و تماشا کنی، این همه زیبایی را. اصلاً همان راه گم شده برای اینکه اگر فرصت مسافرت و تفریح آنچنانی بنابه شرایط زندگی دست نداد اما حسرت به دل نمانیم همین است؛ تماشای طبیعت. هرجا و هرقدر که دست داد یا توانستیم و برایش برنامه ریزی کنیم. به قول دوستی، اردیبهشت، به تنهایی بار لطافت هستی را به دوش کشیده است با این اوصاف، حیف است که مثل حسرت به دل مانده ها جهان را تماشا کنیم. اینجا چند شیوه برای حال خوش بهاری با استفاده از ظرفیت های همین جامعه، محله و شهری که در آن ساکنیم را با هم مرور می کنیم. ما این گزارش را با معرفی چند جاذبه شهر تهران، تنظیم کرده ایم شما اما می توانید با شناخت خوبی که از محیط و امکانات شهر محل سکونتتان دارید، بومی تر برنامه ریزی کنید.
لوازم مسافرت این خانه کجاست؟
در هر خانه یا لوازم سفر هست یا با کمی حوصله می توان، سبد سفر و گردش را از همان اقلام موجود در خانه، تأمین کرد. شاید بگویید، اسباب مسافرت برای سفری که نمی توان رفت به چه درد می خورد؟ اصلی در اقتصاد وجود دارد که به آن «هزینه فایده»،، گفته می شود یعنی وقتی قرار است هزینه ای برای پروژه، طرح یا هر چیز دیگری صرف شود باید نه تنها از بازگشت مبالغ هزینه شده که تأمین سود و مزایای مادی و معنوی در مدتی مشخص، مطمئن شد. حالا فرض کنیم ما مبالغی برای خرید برخی کالاها مانند کالای سفر، هزینه کرده ایم اما این اقلام مدت ها یک گوشه بماند و خاک بخورد! این یعنی ما بخشی از درآمد و سرمایه خودمان را صرف هزینه هایی بی فایده کرده ایم.همچنین علاوه بر زیان مالی، به مرور زمان دچار نوعی حس منفی و یأس می شویم؛ دیدن آن لوازم همیشه حسرت ها را برایمان مرور می کند. حتی ممکن است بعد از مدتی، کم حوصله شویم و آن ها را از خانه بیرون بگذاریم. حالا اما چه کار می توان انجام داد که کار به اینجا نرسد یا بدون سفر از این لوازم استفاده کنیم و غبار رویشان را نپوشاند؟
خوشی در همین حوالی!
در اطراف محیط زندگی هرکدام از ما، بوستان ها، پاتوق های محله یا تفرجگاه هایی وجود دارد که با صرف کمی هزینه و زمان، می توانیم خودمان را به آنجا برسانیم. همان ظروف، زیرانداز و اقلامی که برای مسافرت در نظر گرفته بودیم را می توان در این تفریح های نیم روزه خانوادگی همراه ببریم و استفاده کنیم. در بعضی خانواده ها هم فرد بیمار وجود دارد که نیاز به مراقبت دارد و عملاً به دلیل همین شرایط امکان سفر از اعضای خانواده سلب می شود یا سفر باید با امکانات و شرایط خاص انجام شود. اگر چنین خانواده هایی در خانه ای سکونت دارند که بالکن، بهارخواب، حیاط یا پشت بامی با منظره مناسب دارند، هوای اردیبهشت و بهار مطبوع است. طبیعت، تازگی خودش را دارد. سبزی طبیعت، خوشرنگ و دلنشین تر از طبیعت تابستان است و البته خنکای هوای آن هم مطبوع و دلنشین تر. می توان برنامه یک دورهمی متفاوت خانوادگی ریخت. از همین امکانات موجود استفاده کرد. چادر مسافرتی را گوشه حیاط، بالکن یا بام برپا کرد. باید آن روز از ظروف مسافرتی استفاده شود. بساط چای ذغالی هم اگر همسایه ها را نرنجاند، حال و هوای یک گردش واقعی را تداعی می کند.
ماجرا را حسابی، جدی بگیرید!
در انجام این کار، مهمتر از هر چیز، این است که خودمان حال و هوای گردش را جدی بگیریم. حس نکنیم فایده ندارد یا مسخره است یا مصنوعی… ما که جدی باشیم، بقیه هم موضوع را جدی می گیرند و خواهیم دید که از این به بعد، مشتاقان برای چنین دورهمی و دنج نشینی های خانوادگی چقدر بیشتر خواهد شد. استفاده از خوراکی های یک گردش واقعی، شیوه طبخ مناسب گردش، تقسیم کار گروهی، بازی های گروهی، نوشیدن چای یا دمنوش ذغالی یا برپا کردن چادر مسافرتی برای سالمندان یا کودکان خانواده در همان فضای باز خانه، حس مشترک خوشایندی به دنبال دارد که فقط کسانی که تجربه اش کرده اند، می توانند درباره اش خوب توصیف کنند.
خلاقیتی که زاده محدودیت بود!
این شیوه حتماً ارزشش را دارد یکبار امتحان کنید! فرار از یکنواختی ملال انگیز زندگی روزانه، تفریح مناسب با وجود شرایط دشوار خانواده و نه حذف تفریح، معنا و بها دادن به همان امکاناتی که داریم، به خودی خود شکرگزاری و مثبت زندگی کردن محسوب می شود و حال خوبی را تمرین و تجربه می کنیم. آن هایی که چنین تجربه ای دارند، هرگز انباری، حیاط یا بام خانه شان تبدیل به انبار، متروکه و دخمه نمی شود و به قول امروزی ها انرژی در آن جریان پیدا می کند. به استناد تجربه تهیه چند گزارش از افراد خلاقی که بام، بالکن یا خانه شان را تبدیل به کافه خانوادگی، گلخانه یا بام سبز کرده اند، به نکته جالبی رسیده ایم. بیشتر این افراد، همان هایی بوده اند که یک سال به دلیل اینکه نتوانسته اند سیزده بدر یا مسافرت بروند، از سر دلتنگی سری به بام و بالکن خانه زده اند. کار با گذاشتن یک گلدان گل، یک صندلی کوچک و دم کردن چای شروع شده و حالا همان محدوده را به گلستان و نقطه امید خانواده خودشان یا مجتمعی که در آن سکونت دارند، تبدیل کرده اند. اینجا پیشنهادهایی را با شما مطرح می کنیم که امتحان پس داده اند، کاربردی و کم هزینه هستند پس نترسید و مردد نباشید.
حال ما چرا خوب بود؟!
بعد از توصیه به استفاده از ظرفیت لوازم موجود سفر و فضاهای نزدیک یا داخل خانه برای چیدن برنامه یک دورهمی خانوادگی متفاوت حالا باید فهرستی از کارهای حال خوب کن دیگر تهیه کنیم. اینکه در سفر چه کارهایی انجام می دهیم که حالمان خوب می شود؟ چه چیزهایی یاد و خاطره خوش سفر را به خوبی برایمان تداعی می کند؟ کدام گشت و گذار یا کارها را بیشتر دوست داریم که در مسافرت معمولاً حوصله انجام دادنشان را داریم؟ اصلاً درک و تفکیک اینکه حال خوب ما در سفر به دلیل خود مسافرت بوده یا انجام این کارها از سفر خاطره ماندگارتری برایمان می ساخته؟ مهم است چون انگیزه ما را برای انجام آن کارها در طول سال و غیر از مواقع سفر هم تقویت می کند.
کارهایی مثل عکاسی از منظره و طبیعت، خوردن خوراکی های محلی، بازدید از مراکزی که عرقیات گیاهی، خوراکی های سنتی یا محصولات خاص غذایی تهیه می کنند. همچنین سرزدن به کارگاه های ساخت و تهیه صنایع دستی بومی و محلی، خرید اقلامی که جنبه سوغات و یادگاری هر شهر و استان دارد. همچنین انجام فعالیت های بدنی مثل شنا، گل کوچک، والیبال و مسابقه دوی دسته جمعی که معمولاً در مسافرت های فامیلی و خانوادگی طرفدار دارد. خیلی وقت ها وقتی دل ما برای مسافرت لک می زند در واقعی بخشی از این دلتنگی، مربوط به حسرت برای همین کارهاست. حالا که در شهریم و بنابه اقتضائات زندگی، ناچار و محروم از مسافرت چه می توان کرد؟
از دمی گوجه آتشی نمی توان، گذشت!
در این باره باید پای کارهایی که در سفر حالمان را خوب می کرد را به شرایط روزمره زندگی مان باز کنیم اگر هم مشکلات مالی برای میزبانی از اقوام داریم، می توانیم در قالب یک پیک نیک نیم روزه شهری در حوالی تهران یا یکی از بوستان های زیبای شهر بسنده کنیم. شرایط را طوری مطرح و مدیریت کنیم که هر خانواده سهم خودش از هزینه ها را بپردازد به قول معروف دنگ و دونگ خودش را. جوان ها می توانند تور و تاپ ببندند برای فوتبال، گل کوچک، والیبال، وسطی یا انواع بازی های دیگر. طناب کشی، دارت، اسم فامیل، مسابقه پانتومیم یا همان ادابازی خودمان، فوتبال دستی، بدمینتون و تنیس و… هم، کلی احوال همه را خوش می کند. با اعضای فامیل شرط بگذاریم که چون شرایط اقتصادی سخت شده، قرار نیست خورد و خوراک و هزینه ها بالا برود. یک دمی گوجه ساده آتشی، آش و نیمرو یا بساط ساندویچ های ساده و کم هزینه می تواند جزو پیشنهادهای غذایی باشد. بساط جوجه و کباب و… را می توان موکول کرد به مسافرت های خانوادگی جمع و جور. اگر هم پرداخت هزینه آن برای جمع یا خانواده شما مشکلی ندارد که می توان روی همان موارد هم حساب کرد. میزبانی این دورهمی ها می تواند، گردشی هم باشد.
انتخاب همسفر و همراه خیلی مهم است
توجه کنید برای انتخاب و دعوت از خانواده ها حتماً افرادی که به اصطلاح پای کار و پایه باشند را دعوت کنید. خانواده های بد سفر، بهانه گیر یا سخت گیر فقط گردش را به کام بقیه تلخ نمی کنند که به مرور با حاشیه سازی هایی که غالباً هم ناخواسته است و بنابه عادت اخلاقی شان دارند با انرژی منفی ای که به جمع می دهند، به مرور بقیه را دلسرد می کنند. به خودتان می آیید و می بینید که سفره گردش های فامیلی برچیده شده است. انتخاب گروه همراه واقعاً مهم است؛ گردش ها را هم چندان شلوغ نکنید. تجربه نشان داده که جمع های مفید و مختصرتر، بهتر دوام می آورند و سازگارتر به گردش ادامه می دهند. جمع های بزرگتر اما به دلایل مختلف، احتمال از هم گسستنشان و در نهایت از بین رفتن موهبت گردش فامیلی بیشتر است.
روز خاص مسابقه خانوادگی!
برخی مواقع هم برای تجربه کردن حس خوب تفریحات سفر نیاز به جمع یا هزینه زیاد نیست. کافیست برنامه رفتن به استخر برای خودمان بچینیم و منتظر فرصت های آنچنانی گردش و رسیدن به دریا، رود و رودخانه نمانیم. می توان توی حیاط خانه پدربزرگ، مادربزرگ یا بچه محل ها دوباره بازی های قدیمی مربوط به توپ، تور و دروازه را احیا کرد. حتی می توان مسابقه دارت خانوادگی هفتگی راه انداخت. برای مثال پنجشنبه ها مسابقه دارت خانوادگی داشت و نفر برنده به مدت یک هفته از بعضی امکانات و اختیارات بیشتر استفاده کند. اگر می شود هفته ای یکبار برای اعضای خانواده بستنی، فالوده، معجون یا خوراکی ویژه یا مثلاً پیتزا، ساندویچ یا… خرید یا خودمان تهیه کنیم. انجام این کار را هم می توان همزمان کرد با یک مسابقه خانوادگی و جمعی از مشاعره گرفته تا ادابازی، چیستان یا انواع ورزش هایی که بتوان در فضای خانه های آپارتمانی امروزی انجام داد. این طوری اعضای خانواده برای آخر هفته های خانوادگی، لحظه شماری می کنند. صفای دورهمی ها، رفاقت و صمیمیت خانواده ها هم بیشتر خواهد شد.
حتماً اخبار گردشگری را رصد کنید
اما برای ذوق ها و حال خوبی که گره می خورد به چشیدن یک غذای محلی و سنتی، بازدید از جشنواره و کارگاه های صنایع دستی یا خرید سوغاتی محلی هم می توان با برنامه ریزی شبیه سازی هایی انجام داد. شاید بگویید بدون سفر این گزینه محال است اما بنابه تجربیات فعالان صنعت گردشگری و برنامه ریزی گردشگری خانوادگی می توان در شهر ماند و از این فرصت ها هم محروم نماند.
اما چطور؟ شما باید با رصد اخبار مربوط به گردشگری، برگزاری انواع جشنواره های گردشگری به خصوص جشنواره هایی که در قالب هفته های استانی برگزار می شود(هفته آذربایجان، هفته سمنان، هفته کاشان و…) مأنوس تر از قبل شوید. درباره خوراکی ها، صنایع دستی و فصل ویژه برگزاری آن بیشتر بدانید. برای مثال در فصل گلابگیری همزمان با کارگاه های سنتی و صنعتی شهرهایی مانند کاشان، میبد، میمند، شیراز و خوی که از بنام ترین شهرها در تهیه و توزیع عرقیات گیاهی و گلاب هستند در شهرها از جمله فرهنگسراها و پارک های جنگلی هم جشنواره های مختلف و متنوعی برگزار می شود، اطلاعات خوبی داشته باشید. خلاصه که باخبر شدن از جشنواره های گردشگری اصلاً سخت و هزینه بر نیست. کافیست سایت سازمان میراث فرهنگی را مدام بررسی کنید. صفحات مربوط به گردشگری خبرگزاری ها، رسانه ها یا شبکه های مرتبط به گردشگری را دنبال کنید. فراخوان این جشنواره ها معمولاً از مدتی قبل، در وبگاه این رسانه ها قرار می گیرد تا به اطلاع عموم و علاقمندان برسد.
گلاب کاشان را از تهران بگیر!
شاید بد نباشد برای صحبت های بالا بیشتر مثال بیاوریم. برای مثال فرهنگسرای ارسباران، بوستان چیتگر، آستان امامزادگانی همچون امامزاده حسن(ع) و امامزاده صالح(ع) در تهران و مراکزی از این دست، بارها به مدت یک تا دو هفته میزبان گروهی از بهترین های این شهرها بوده اند. شما با یک بلیط ارزان مترو، اتوبوس تندرو یا هزینه تاکسی و آژانس و چه بسا گاهی مواقع پای پیاده می توانید از این جشنواره ها که در شهر، محله یا نزدیک خانه تان برپا می شود، استقبال و استفاده کنید. گلاب و عرقیات گیاهی اصل کاشان را از همین تهران بخرید از پای دیگ های گلابگیری!
کوچ نشینی در پایتخت!
این درباره هفته های ملی شهرهای کشور و برگزاری جشنواره مربوط به آن ها در شهرهای مختلف هم به خوبی صدق می کند. آن هایی که جشنواره «سیاه چادر» مربوط به زندگی عشایری و کوچ نشینی را تجربه کرده اند، توفیق سکونت در سیاه چادر، بازدید نیم روزه از آن یا تماشای نحوه شیردوشیدن از دام، مشک زدن، تهیه کره سنتی یا اقبال پخت و میل کردن انواع غذاهای متنوع و سنتی مربوط به زندگی کوچ نشینی را داشته اند، معمولاً وقتی قرار است از حس و حالشان در این باره صحبت کنند، حس خوبی دارند و می گویند که بدون اینکه پا به دامنه کوهی بگذارند یا ییلاق، قشلاق کنند، زندگی ایلیاتی را تجربه کرده اند. از حال خوششان می گویند.
عکس هایی که از این اردوی نیم روزه به یادگار گرفته اند را نشانت می دهند. با ذوق و شوق از آنچه دیده اند و تجربه کرده اند، صحبت می کنند. چنان که تو حس می کنی، حالشان چیزی شبیه به همان حال خوش پس از سفر است.
خانه ات را گیلان کوچک کن!
برای آن هایی که به هر دلیل حتی امکان بهره مندی از چنین شرایطی را هم ندارند، راه حال خوب، بسته نیست. اگر خانواده پایه کار داشته باشیم؛ خدا خیلی به ما لطف کرده است. در مدتی که از سفر یا تفریحات خاص محروم هستیم می توانیم، در طول سال چند هفته را انتخاب کنیم، به چیدمان خانه در صورت امکان و مهمتر از همه فهرست غذاهای خانواده تغییر و تنوع بدهیم.
برای مثال یک هفته را به عنوان هفته گیلان انتخاب کنیم، سلام و احوالپرسی اهل خانه از هم به زبان گیلکی باشد، می توان از اینترنت هم کمک گرفت. در این هفته می توان آشپزی را متمرکز کرد روی غذاهای محلی، کم هزینه و خوش طعم گیلانی. والدین با کمی مطالعه و جستجو در فضای مجازی درباره افسانه ها، ترانه ها، شعرها و داستان های شنیدنی و جذاب گیلانی می توانند برای اعضای خانواده به خصوص بچه ها صحبت کنند و توضیح دهند. خلاصه که اگر کسی اراده داشته باشد، کار نشد ندارد. چه بسا حس و حال این کار بیشتر از مسافرت هم باشد. روزگاری هم اگر شرایط مناسب و مساعدتر شد برای سفر، اعضای خانواده با پیش زمینه و حس و حال بهتری آن سفر را تجربه می کنند.
سوغاتی می خریم از شهر خودمان!
معمولاً در مسافرت، ذوق خرید سوغات شهرها را داریم از انواع موادغذایی گرفته تا صنایع دستی و تزیینی اما وسیله نقلیه جای کافی ندارد یا ممکن است به دلیل برخی تغییرات در برنامه سفر، پول کافی برایمان باقی نماند. در سفرهایی هم که با قطار یا اتوبوس انجام می شود یا به صورت انفرادی می رویم هم معمولاً هراس از سنگین شدن چمدان و اینکه توان جابجایی آن را نداشته باشیم مانع از خرید می شود. از طرفی در برخی مواقع، کیفیت اقلام آنی که باید باشد، نیست. در این جشنواره ها اما از آنجا که به دعوت و با نظارت نهادهای گردشگری و بوم گردی برگزار می شود و جنبه معرفی و تبلیغ گردشگری دارد، اقلام نه تنها با کیفیت برابر که گاه بهتر از کیفیت همان شهر، ارائه می شود. بنابراین شرکت در این جشنواره ها حکم همان هم فال و هم تماشا را پیدا می کند.
آلبوم عکس مسافر بدون سفر!
تلفن های همراه و گردش در گالری آن، معمولاً فقدان یا به تعویق افتادن سفر را به رخ می کشند. کافیست دو، سه سالی از سفر جامانده باشیم که مرور عکس های تلفن همراه یا صفحه مجازی مان در اینستاگرام حس کاذب یکنواختی را بیشتر از آنچه هست، برایمان بزرگ کند و به چشممان بیاورد. چاره چیست آن هم برای کسی که فعلاً شرایط مسافرت به هر دلیلی برایش فراهم نیست؟
هر شهر و محله، رویدادهایی دارد که با اطلاع از زمان آن می توان عکس مناسب و لازم برای تغییر روحیه خودمان، تقویت گالری تلفن همراهمان یا تغذیه محتوایی و مصور صفحه هایمان در شبکه مجازی را فراهم کرد. اگرچه بهتر است که زندگی مان برای خودمان باشد و به نمایش مرسوم مجاز امروزه گره نخورد اما از آنجا که باید فرزند زمانه خود بود و نباید از قافله حال خوب زندگی عقب ماند، این عکس ها در تلفن همراهمان و سرزدن به آن، در تقویت روحیه و حالمان بی تاثیر نیست اصلاً.
اما باید کجاها رفت؟ در این زمینه می توان چند مثال زد، باغ گل ایرانی از نمونه های عالی گردشگری تهران در حوزه گل و گیاه محسوب می شود. فصل گل لاله و سنبل در این باغ یا تماشای بوته های گل محمدی و استشمام عطر آن یا دیدن انواع گل های فصلی و بهاره مگر ممکن است، حال آدم را خوش نکند. سرزدن به پل طبیعت، رفتن به درکه و دربند با به همراه داشتن لقمه و ساندویچ خانگی، جنگل کارا و نوشیدن چای، تماشای انواع گونه های پرندگان، جانوری، گیاهان و لذت استفاده از خدمات شهربازی و قایقرانی در بوستان هایی مانند «پرندگان»، «پارکشهر»، «چیتگر»، رازی و… بدون شک حالتان را چنان خوب و روحیه تان را تقویت می کند که خواهید دید.
هیچ چیز جای سفر را نمی گیرد اما!
به طور خلاصه، این گردشگری های کم هزینه، نزدیک، سریع و آسان کمک می کند خلاف جهت ملال و یکنواختی زندگی شنا کنیم و تاب آوری مان در برابر مشکلات زندگی و گذراندن آن مقطع حساس و سخت بالاتر برود. در زندگی همه ما دوره هایی و شرایطی وجود دارد که حکم نیمه خالی لیوان دارد. دوران سختی که معمولاً سخت و کند هم می گذرد. اما در همین شرایط هم می توان کارهایی برای پرکردن آن نیمه خالی و عبور از شرایط سخت کرد. همه این کارها که در بالا گفته شد کمک می کند مسافر شویم و سوغات بیاوریم بدون اینکه ساک ببندیم، دل به جاده بزنیم و هزینه های سنگین سفر را بپردازیم. با این تدابیر ما بازنده نخواهیم بود. هرچند هیچ چیز جای سفر را نمی گیرد اما هیچ چیز هم نمی تواند مانع مسافر و خوشحال شدن ما باشد.
پایان پیام/