امامی که کَرمش به ظالم هم رسید
امام جواد (ع) جود و سخایش در میان اهل بیت (ع) سرآمد است، آنقدر بخشنده است که لطف او شامل نزدیکان ظالمش هم می‌شود، به گونه‌ای که امام محمدتقی (ع) بهترین‌ها را برای مأمون از درگاه خدا طلب می‌کند!
گروه زندگی: حتماً شده که در کارتان گره افتاده باشد، به گونه‌ای که اگر جای دنجی را پیدا کنید قطرات اشک روی گونه‌هایتان سرریز شود. در این شرایط کافی است که پنجره دلتان را به ضریح منور امام جواد (ع) در کاظمین گره بزنید و ذکر «یا جوادالائمه ادرکنی» را بر زبان جاری سازید. امام جواد (ع) همان مولود با برکت و فرخنده‌ای که با ولادتش دل امام رضا (ع) را شاد کرد، بی‌شک مأمنی برای دل‌های زنگارزده و غمگین ما خواهد بود. پس بیایید امروز در سالروز شهادت باب‌الحوائج حضرت محمد تقی (ع) حاجت‌های دنیوی و اخروی را از دردانه امام رضا (ع) مسألت کنیم.
مهربان باش و زیاد صدقه بده
امروز دوشنبه برابر با ۳۰ ذی‌القعده ۱۴۴۴ هجری است و ۱۲۲۴ سال از شهادت نورچشم امام علی بن موسی الرضا (ع) می‌گذرد، اما همچنان نور هدایت این مشعل فرزوان آسمان عصمت و طهارت می‌تابد و سیره و منش امام جواد (ع) نقشه راه زندگی‌شان است.
حجت‌الاسلام «هادی عجمی» کارشناس دینی با اشاره به روایت‌هایی از امام جواد (ع) می‌گوید:«شیعیان به خوبی می‌دانند اگر می‌خواهند رضای الهی را به دست بیاورند با تأسی از یک روایت امام محمد تقی (ع) زودتر به مقصد می‌رسند: «ثَلاثٌ یُبَلِّغْنَ بِالْعَبدِ رِضْوانَ اللَّهِ کَثْرَةُ الاسْتِغْفارِ وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ کَثْرَةُ الصَّدَقَةِ»؛ انسان با داشتن سه خصلت پسندیده می‌‌تواند به مقام رضوان و خشنودى الهى برسد: زیاد طلب آمرزش کردن، نرم‌خویى و مدارا با مردم و زیاد صدقه دادن.(کشف الغمّة، ج ۲، ص ۳۴۹)
کاظمین امروز عزادار پسر امام رضا (ع) است
اگر می‌خواهی دوستت داشته باشند این ۳ راه را برو
یا اگر می‌خواهی در جمع عزیز باشید و دوستتان داشته باشند، این گونه باش که امام جواد (ع) توصیه کرده‌اند: «ثَلاثُ خِصال تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّةُ: الاْنْصافُ فِی الْمُعاشَرَةِ، وَ الْمُواساةُ فِی الشِّدِّةِ، وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلی قَلْب سَلیم»؛سه خصلت جلب محبت می‌کند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردی در مشکلات آن‌ها، همراه و همدم شدن با معنویات. (کشف الغمّه، ج ۲، ص ۳۴۹)
راه بهشت از این طرف است!
حتی اگر می‌خواهی بهشتی شوی، راه بهشتی شدن به توصیه امام جواد (ع) این است: «وَ حَقیقَةُ الاْدَبِ: اِجْتِماعُ خِصالِ الْخیْرِ، وَ تَجافی خِصالِ الشَّرِ، وَ بِالاْدَبِ یَبْلُغُ الرَّجُلُ الْمَکارِمَ الاْخْلاقِ فِی الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ، وَ یَصِلُ بِهِ اِلَی الْجَنَّةِ»؛ حقیقت ادب و تربیت شامل دارا بودن خصلت‌های خوب، خالی بودن از صفات زشت و ناپسند است. انسان به وسیله ادب در دنیا و آخرت به کمالات اخلاقی می‌رسد و با رعایت ادب نیل به بهشت می‌یابد. (ارشاد القلوب دیلمی، ص ۱۶۰)
ای شهید زهر اَعدا؛ ای جواد آل طه
با نزدیکان ظالمت هم مدارا کن
حجت‌الاسلام هادی عجمی کارشناس دینی با بیان اینکه کرم و بخشش امام جواد (ع) بسیار گسترده است که این خصلت بارز امام (ع)، حتی شامل حال نزدیکان ظالمان نیز شده است، می‌گوید:« ازدواج امام جواد (ع) با دختر مامون، ازدواجی از روی اجبار و سیاسی بود. اما پس از ازدواج، حضرت (ع) به خاطر این وصلت، با مامون و دخترش مدارا می‌کردند. نقل شده است که ام‌الفضل از حضرت جواد (ع) به پدرش مأمون شکایت کرد. مأمون شبانه در حال مستى با شمشیرى به خانه حضرت جواد (ع) رفت و بدن آن حضرت را شمشیر زد. اما وقتى حضرت جواد (ع) پس از آن ماجرا پیش مأمون آمد، خلیفه از جاى حرکت کرد و ایشان را در آغوش گرفت و بسیار احترام کرد. به هیچ کس اجازه ورود نداد، مدتى با آن جناب گرم صحبت بود تا بالاخره حضرت جواد (ع) فرمود: من براى شما یک سفارش و نصیحتى دارم از من بپذیر.»
او می‌افزاید:« مأمون گفت: خدا را سپاسگزارم که مرا نصیحت کنى. چه نصیحتى است؟ فرمود: مایلم شب خارج نشوى. من از این مردم حیلهگر اطمینانى نسبت به تو ندارم و حرزى دارم که مىتوانى به وسیله آن خود را از بلاها، ناراحتی‌ها و گرفتاری‌ها در امان بدارى، چنانچه دیشب مرا از شر تو نگه داشت. اگر به مصاف سپاه ترک و روم بروى و تمام روى زمین با جنگ تو هم داستان شوند، به نیرو و قدرت خدا نمىتوانند کارى از پیش ببرند اگر علاقه داشته باشى آن حرز را برایت بفرستم تا در پناه آن از این گرفتاری‌ها محفوظ باشی. عرض کرد: بسیار مایلم، ولى با خط خود برایم بنویسید و بفرستید. فرمود: بسیار خوب. حضرت (ع) بر پوست آهویی آن حرز را نوشته و برای مأمون فرستادند. این گذشت و مدارای حضرت می‌‌تواند به خاطر این وصلت باشد. همانگونه که ممکن است در زندگی ما نیز برخی نزدیکان دارای تفکری اشتباه باشند یا اهل ظلم باشند که لازم است با آن‌ها مدارا کرد.»
دل‌ها بسوزد ز غمت ای پسر ابوتراب؛ مثل حسین پیکر تو مانده به زیر آفتاب
اگر مالی را گم کردی ….
از جمله ضعف‌های انسان بی تابی کردن هنگام از دست دادن مال دنیا است تا جایی که گاهی بر اثر پایین آمدن قیمت اموال یا از دست دادن آن، افرادی سکته کرده و جان خویش را از دست داده‌‌اند. قرآن این تنگ نظری انسان را در سوره فجر بیان می‌کند: «فَأَمَّا الْانسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَئهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبىِّ أَکْرَمَنِ وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَئهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبىِّ أَهَانَنِ»، این در حالی که دنیا فانی ارزش این همه توجه را ندارد.
در کتاب «تحف العقول» در صفحه ۴۷۹ آمده است که براى حضرت جواد (ع) مقداری پارچههای کتانى که قیمت زیاد داشت آوردند، در بین راه شخصى آن‌ها را به سرقت برد. آورنده جریان را براى امام (ع) نوشت. امام (ع) در جواب او به خط خودشان نوشتند: «اموال و جان‌هاى ما از مواهب عالی پروردگار و امانت‌هاى گران اوست، از آن‌ها بهره برده مىشود، هر چه مورد استفاده قرار گیرد با شادى و شعف و هر چه مورد دستبرد قرار گیرد خدا جز او پاداش خواهد داد. هر کس ناراحتى و جزعش افزون از صبر و شکیباییش باشد اجر و پاداش او از میان می‌رود، به خدا از چنین صفتى پناه می‌بریم».
امام جواد (ع) حتی بعد از شهادت نیز معجزه می‌کند
وقتی امام جواد (ع) به شهادت رسید، عاملان شهادت ترسیدند آن اقدام ددمنشانه‌شان آشکار شود، استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب «آشنایی با قرآن» اینچنین آن روزهای شهر بغداد را بیان می‌کند: «معتصم بالاخره سبب شد که همسر امام یعنی ام‌الفضل امام را مسموم کرد، آن هم با یک وضع خیلی ناراحت‌کننده‌ای و چون برای همه مسموم‌کننده‌ها معلوم و محرز بود که دستور خلیفه بوده، جرأت اینکه بدن امام را دفن کنند، نداشتند. حتی معتصم دستور داد: بدنش را در کوچه بیندازید. دو سه روز بدن امام در میان کوچه افتاده بود. بعد به معتصم خبر دادند که یک وضع خارق‌العاده‌ای پیش آمده. هر میتی اگر سه چهار روز روی زمین افتاده باشد بدنش عفونت پیدا می‌کند و بدن این مرد روز به روز بر بوی خوشش افزوده می‌شود، و اگر مردم این موضوع را بفهمند اوضاع خیلی بد می‌شود. این بود که خودش زودتر اجازه داد بدن امام را دفن کنند. وجود مقدسش را در کنار جدش موسی بن جعفر (ع) در همین محل معروف یعنی کاظمین(ع) دفن کردند و حالت ایشان از این جهت، تأسی به جد بزرگوارشان حسین بن علی (ع) داشت که فرمود: «مُلْقاً ثَلاثاً بِلا غُسْلٍ وَ لا کفَنٍ ولا حول ولا قوّة الّا بالله العلی العظیم».
به تو از دور سلام
راهم دور است اما زائرت می‌توانم باشم!
اگر راه دور است و امکانات برای زیارت از راه نزدیک مزار منور و نورانی امام جواد (ع) فراهم نیست، صلواتی را از راه دور برای جوادالائمه (ع) نثار کنیم: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى عَلَمِ التُّقَى وَ نُورِ الْهُدَى وَ مَعْدِنِ الْوَفَاءِ وَ فَرْعِ الْأَزْکِیَاءِ وَ خَلِیفَةِ الْأَوْصِیَاءِ وَ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ اللَّهُمَّ فَکَمَا هَدَیْتَ بِهِ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَیْرَةِ وَ أَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدَى وَ زَکَّیْتَ بِهِ مَنْ تَزَکَّى فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ بَقِیَّةِ أَوْصِیَائِکَ إِنَّکَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ»
پایان پیام/