فردای برجام یادتان نبود «واقع‌بین» باشید؟!
روزنامه حزبی سازندگی در مطلبی نوشت: «در خصوص عضویت ایران در بریکس بیش از انکار واقعیت توأم با خوشحالی و هیجان یا یأس و بدبینی نیازمند واقع‌بینی هستیم. خبر این عضویت برای ایران مثل یک چاقوی 2 لبه است که باید 2 طرف آن را به دور از هیجان بررسی کرد.»
فارس‌پلاس؛ دیگر رسانه‌ها – کیهان نوشت: روزنامه سازندگی در مطلبی عنوان کرده است؛ «هم باید این الحاق را دستاورد دانسته و درباره آن رضایت داشته باشیم و هم محدودیت‌هایی که در این موضوع کماکان برای ایران وجود دارد را به خاطر داشته باشیم تا مسئله بزرگنمایی غیرواقعی نشود. از این جهت خبر این عضویت برای ایران مثل یک چاقوی دولبه است که باید دوطرف آن را به دور از هیجان بررسی کرد.»
مدعیان اصلاحات پس از پیوستن ایران به بریکس، مواضعی محتاطانه در پیش گرفته‌اند و از عدم بزرگنمایی و واقع‌بینی و سنجیدن همه جوانب سخن می‌گویند. البته در اینکه هر رخداد خارجی یا داخلی را باید با واقع‌بینی و به دور از هیجان بررسی کرد شکی نیست. اما جالب است که جریان غربگرای مدعی اصلاحات هشت سال پیش پس از توافق موسوم به برجام در روزنامه‌هایشان تیترهای فضایی و محیرالعقولی را در تمجید از این توافق منتشر کردند که مرزهای واقع‌بینی و پرهیز از هیجان‌زدگی را فرسنگ‌ها جابجا نمود!
«فتح‌الفتوح دیپلماسی ایران»، «توافق تاریخی»، «انفجار امید»، «جهان تغییر کرد»، «حصر ایران شکست»، «خجسته باد این پیروزی»، «خورشید درخشان شد » و… تیترهای صفحه نخست روزنامه‌های جریان غربگرا پس از امضای برجام بود. توافقی که در آن هیچ تضمینی از طرف مقابل گرفته نشده بود و هنوز آمریکا و اروپا در میدان عمل گامی برای رفع تحریم‌ها برنداشته بودند. اما همین رسانه‌ها به ناگاه «واقع‌بین» و «دوراندیش» شده‌اند و با احتیاط از دستاوردهای پیوستن ایران به بریکس سخن می‌گویند!
آقای نوبخت! با فضا‌سازی رسانه‌ای نمی‌توان «کارنامه بد» را سانسور کرد
روزنامه اعتماد در شماره شنبه 4 شهریور خود در مطلبی به نامه سرگشاده نوبخت به رئیس‌جمهور پرداخته است. نوبخت در اظهارات تأمل‌برانگیز خود در این نامه عنوان داشته است:
«پس از تکرار اظهاری در خصوص عملکرد رشد اقتصادی 0.4درصدی در دولت قبل، با توجه به غیردقیق بودن این اظهار، مناسب دانستم تا ارقام مستند و دقیق رشد اقتصادی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم را در یک توییت کوتاه به حضرتعالی اطلاع‌رسانی نمایم. نوبخت عنوان داشت: با عنایت به اینکه هرگونه اظهارنظر دقیق و درست در خصوص شاخص‌های اقتصادی – به‌ویژه جهت استفاده از آنها برای مقایسه عملکرد‌ها – نه‌تنها باید به استناد مراجع رسمی و قانونی بوده، بلکه رابطه منطقی و مناسبی برای دوره‌های مقایسه نیز وجود داشته باشد.
برای دولت‌ها نمی‌توان کارنامه قابل قبولی ساخت؛ زیرا اساسا مردم موفقیت دولت حضرتعالی را با تعهدات اعلام شده در ایجاد سالانه یک میلیون مسکن، یک میلیون شغل، نصف شدن نرخ تورم و یک رقمی کردن آن و… و تلاش موثر برای رفع تحریم‌های ظالمانه، داوری خواهند نمود. نوبخت در انتهای نامه خود به رییس‌جمهور اضافه کرده است: اینجانب با توجه به تجارب ۳۲ ساله تقنینی، پژوهشی و اجرایی، اعتقاد دارم تا زمانی که سایه شوم تحریم‌های ظالمانه بالای سر ملت ایران و فشار هزینه‌های آن روی دوش مردم سنگینی می‌کند، این نوع مقایسه‌ها، صرفا برای آحاد مردم، آزاردهنده خواهد بود.» گویا اظهارات خلاف واقع برخی مسئولان دولت روحانی پایان نداشته و ندارد.
آقایان احتمالا اظهارات خلاف واقع خود درباره خزانه خالی، انبارهای غلات خالی ادعایی (که با معجزه دولت روحانی در طی چند روز سریعا ثبت سفارش شد و کشتی‌ها با سرعت نور محموله را بارگیری و خالی کردند) را فراموش کرده‌اند. و مثال‌های متعدد دیگر از اظهارات خلاف واقعی که در زمان مذاکرات باعث شد کشور در برابر غربی‌ها، دست خود را خالی نشان بدهد. فشار تحریم‌های ظالمانه را آقایانی درست کردند که در زمان دولت اصلاحات پرونده هسته‌ای ایران را به‌وجود آورده و با عقب‌نشینی طرف مقابل را وقیح‌تر کردند، آنهایی این فشار را درست کردند که ظرفیت هسته‌ای کشور را به نسیه‌ای که هیچ وقت نقد نشد نابود کردند، ژنرال‌های خودخوانده‌ای که رکورد کاهش صادرات نفتی ایران را در دولت دوازدهم به ثبت رساندند.
جناب نوبخت! دولت سیزدهم برای سال‌ها باید مضاعف و جهادی‌تر از همیشه عمل کند تا تنها آوار خرابی‌های دولت دوازدهم، بدهی‌ها و تعهدات سنگین دولت شما و نقدینگی سرسام آور دولت یازدهم و دوازدهم را جبران کند. بگذریم که تنها در همین دو سال موفقیت‌های دولت رئیسی در آزاد‌سازی پول‌های بلوکه شده ایران در زمان دولت شما،پیوستن به بریکس و شانگهای، افزایش تولید و صادرات نفت و همچنین ارتباطات اقتصادی با آمریکای لاتین، آفریقا و دیگر نقاط جهان که در چشم شما حقیر بودند به کل کارنامه شکست خورده دولت یازدهم و دوازدهم در عرصه دیپلماسی غلبه دارد. این حجم از فرار رو به جلو از سوی مسئولین دولت قبل خنده دار است.
آقای نوبخت و دیگر دوستان‌شان احتمالا فکر می‌کنند مردم سال‌های سخت دولت قبل در دهه 90 را فراموش خواهند کرد. آقای نوبخت! نماد و معیار قضاوت مردم نسبت به دولت‌های متبوع شما ضربه به اعتماد و مشارکت در انتخابات در اولین انتخابات پس از دولت اصلاحات و دولت روحانی بوده است. در پایان دولت اصلاحات انتخابات ریاست جمهوری نهم با مشارکت 59 درصدی و در پایان دولت روحانی انتخابات سیزدهم با مشارکت 48 درصدی برگزار شد.
پایان پیام/ت