«باغ ایرانی» به وقت اردیبهشت
این روزها، اگر پایتخت نشینید و دلتان دار و درخت و گل‌های زیبا می‌خواهد، لازم نیست بودجه جور کنید و مرخصی بعدش را، کافی است خود را به ده ونک و خیابان صابری برسانید تا «باغ ایرانی» این لاله زار تهرانی به وقت اردیبهشت، گرم در آغوشتان بگیرد و حظ ببرید از حضور و تماشایش.
گروه زندگی- سمیه دهقان زاده: باورتان می‌شود چشم بهم زدید فروردین تمام شد؟ می‌فرمایید خیلی هم به طرفة العینی نگذشته و بسی هم کشدار بوده و حوصله سر بر؟ کمی هم حرف لطیفه‌های فروردین ابدی و تمام نشدنی را پیش می‌کشید؟ باشد هرچه شما می‌گویید، قبول. اما حالا دیگر چند صباحی است به اردیبهشت رسیدیم و این وقت جان می‌دهد برای به دشت زدن و میان گل و بلبل نفس تازه کردن، ولی اگر شما هم پایتخت نشینید و مرخصی‌ها و پس‌اندازتان یکجا ته کشیده، خب چه کاریست که مسافرت بروید، بیایید با هم به باغ ایرانی برویم، خیلی دور و دیر هم نیست.
پیش به سوی «باغ ایرانی»
فقط کافی است در ضلع شمالی میدان ونک خیابان ولیعصر ابتدای خیابان خدامی، یک تاکسی سوار شوید و بگویید که باغ ایرانی می‌روید شما را در خیابان صابری پیاده می‌کند، بعد دل به دل همراهان عزیزتان کمی که قدم بزنید درب جنوبی و اصلی باغ پیش روی شماست و درها با آجرهای قرمزرنگ و طاق‌هایی زیبا در همان بدو آمدن، برایتان دلبری می‌کنند.
باغ سه ورودی دارد و بازدیدش جز همت شما و خانواده عزیزتان هزینه دیگری ندارد، از صبح تا غروب هم بسته به فصل، آغوشش به روی همه باغ دوستان باز است.
لوسترهای سبز و طاق به سبک معماری ایرانی و سازه‌های مشبک در همان ورودی چشمتان را گرفته؟ بفرمایید داخل حالا راه دارید تا چشم‌اندازهای جانانه.
پا که به باغ بگذارید، از درختان سربه‌فلک‌کشیده، هوا مطبوع و خنک، طراحی فضای داخل بوستان و کف سنگ فرش شده آماده پیاده روی خوش خوشانتان می‌شود.
از تابلوی راهنما تا داستان یک باغ
تابلویی راهنما هم همانجاست و با شما با زبان نوشتار، حرف می‌زند، برایتان می‌گوید اینجا سال ۹۲ احداث شده و وسعتش سه و نیم هکتار است. آدرس جای جای باغ را هم با رسم شکل (بخوانید نقشه) نشانتان می‌دهد.
ولی به راستی داستان باغ ایرانی چیست، کی بنا شده و کی سر و شکلش اینقدر دلبر شده و آمد و شد به آن، برای عموم آزاد؟
تاریخ نگاران معاصر می‌گویند داستان این باغ به زمان قاجار برمی‌گردد. باغ ایرانی در اصل متعلق به یکی از معروف‌ترین خان‌های کرد در زمان قاجار بوده است.
در حقیقت باغ ایرانی، در بخشی از باغ مستوفی بوده و باغ مستوفی هم متعلق به میرزاحسن خان مستوفی‌الممالک.
البته باغ مستوفی و باغ ایرانی تنها دارایی‌های این فرد نبوده‌اند. در اصل، بخش عمده‌ای از زمین‌های محله ده ونک تحت مالکیت این فرد بودند. او این اراضی را از ناصرالدین‌شاه خرید و به همتش، این زمین‌ها به محلی آباد و پررونق تبدیل شد. بعد از آن چرخ روزگار چرخید و «علی‌محمد مختاری» صاحب این مکان شد.
مختاری المان‌های معماری باغ ایرانی و گل‌کاری‌ها و درختکاری‌های وسیع را به این باغ اضافه کرد و سر و‌شکل باغ ایرانی فعلی را درست کرد. حالا این باغ، مکانی عمومی است که همه افراد می‌توانند به صورت رایگان در آن رفت و آمد کنند و هر چه دلشان خواست بمانند و تماشا کنند و لذت ببرند.
لاله زاری بهشتی در هیاهوی پایتخت
اینجا از برگ نو، برگ بو، زرشک، شیر خشت، مورد، پیراکانتا تا درختان قدیمی، بوته‌های فصلی و همیشگی وجود دارد و جان می‌دهد در سایه سارشان قدم زدن . حالا چه با همسر گرامی آمده باشید، چه با بچه‌های کوچک، چه خانوادگی یا گروه دوستی چه برای خلوت با خود و خدا و قدم زدن در تنهایی، همه جوره‌اش می‌چسبد.
در سرتا سر باغ، آبراه‌هایی کوچک وجود دارد که هر یک به حوضچه‌هایی دوست‌داشتنی می‌ریزند، جان می‌دهند برای عکاسی پس موبایل با شارژ پر و پیمان و پاور بانک، اگر هم بود دوربین‌تان را حتما بیاورید.
آبرراه‌ها را که دنبال کنید به ساختمان بزرگ باغ که کوشک اصلی است می‌رسید با طرح‌های سبز و آبی و لوسترهای خاصش. بیشتر باغ‌های ایرانی کوشک دارند، کوشک‌هایی باشکوه و دیدنی. اینجا هم اگر راه به کوشک بیابید ردیف درختان کاج، صندلی‌های متعدد و چشم‌نوازی تقارن و اضلاع هندسی حوض و حوضچه‌ها حرف‌ها دارد برای گفتن.
کتابخانه آقایان هم در همین کوشک است، اگر کتابی دارید با خود بیاورید که کتاب خواندن با چنین چشم‌اندازی، عجیب می‌چسبد، البته خانم‌ها هم نگران نباشند در محوطه باغ، کتابخانه‌ای هم برای آنها برپاست.
ولی این روزها تا آخر اردیبهشت، حرف اول و آخر باغ ایرانی را گل‌ها می‌زنند، انواع گل‌های رز، نسترن و صدالبته لاله‌های بهاری.
امان از این لاله‌ها که بی شک مسحورتان می‌کنند بس که رنگارنگ‌اند و چشم نواز. قرمز و بنفش و زرد، سفید و صورتی و رنگ در رنگ تنیده‌هایی دلبر، در سراسر باغ به انتظار نشسته اند که ذوق شما از تماشا، لبریزیشان کند، خوب که تماشا کردید و حظ بردید، حالا وقت ثبت لحظه‌هاست تا نور خوب است و حس و حالتان تر و تازه است ثبت کنید تا به یادگار بماند این روزها و این خوش گذشتن‌های کم هزینه پربازده!
یک باغ و چند نشان
اگر پای آمدن ندارید و ویلچر افتخار همراهی‌تان را دارد، هیچ نگران نباشید که معبرهای اینجا همه برای عزیزانی چون شما هم مناسب سازی شده و با راحتی خیال می‌توانید بیایید و به تماشا بنشینید. تا دلتان بخواهد هم نیکمت هست در مسیر لاله زارها و درختان برای نشستن و دل به دل هم دادن.
بچه‌ها بی تابی می‌کنند و دلشان بازی می‌خواهد؟ خیالی نیست زمین بازی محیاست، بزرگتری با کودک درون فعال را پیش بچه‌ها در زمین بازی بگذارید و خودتان هم قدم دنیای بزرگسال‌ها کمی قدم بزنید و از تماشای این همه رنگ و نشاط و آرامش لذت ببرید.
می‌دانیم، می‌دانیم، خیلی طول نمی‌کشد شما هم بیایید به زمین بازی، حالا نه برای بازی بلکه برای تماشای پاره‌های تن‌تان که از آپارتمان و سکون اجباری خلاص شده‌اند و همه جوره کیف می‌کنند.
خودتان هم اگر اهل ورزشید، وسایل بدن سازی شهری اینجا برقرار است، تازه می‌توانید راکت و توپ بیاورید برای رقابت و هیجان خانوادگی یا دوستانه.
یک دورهمی شیرین و دیگر هیچ
خسته شده‌اند؟ زیادی راه رفته‌اید. طوری نیست، آلاچیق‌های اینجا را برای همین وقت‌ها ساخته‌اند. هم می‌توانید زیرانداز بیاورید و بساط پیک نیک و دورهمی صبح یا عصر را پهن کنید هم می‌توانید روی سکوهایش بنشینید، ساندویچی خانگی را نوش جان کنید بدون ضرر به طبیعت، یک دل سیر زیبایی و حس خوب ببینید از تماشای دار و درخت و جویبارها و لاله‌های رنگارنگ.
تا دلتان بخواهد می‌توانید در باغ ایرانی بمانید، خوش بگذرانید و کنار کسانی که دوستشان دارید بودن توامان طبیعت و مکانی تاریخی-هنری را تجربه کنید.
همه این بودن و خوشی گوارای وجودتان که به حق شما سزاوار آنید.
پایان پیام/