رشد تولید کشور در گرو توجه به دغدغه‌های کارگران است
در دومین ماه از سال «مهار تورم، رشد تولید» و به مناسبت هفته کار و کارگر، جمعی از کارگران به دیدار رهبر معظم انقلاب اسلامی رفتند و ایشان با تأکید بر لزوم توجه به جایگاه کارگران در نظام اقتصادی، از اقتصاد به‌عنوان ستون فقرات کشور یاد کردند. ستون‌فقرات تولید نیز کارگر است و نباید گذاشت این قشر تضعیف شود. مسؤولان باید رشد تولید، بهبود وضع معیشت و ارتقای زندگی کارگران را اصل مهم به شمار آورند.
فارس‌پلاس؛ دیگر رسانه‌ها- حمید حاجی اسماعیلی، فعال کارگری در یادداشتی که در راهبرد معاصر منتشر شد، نوشت: دهه‌هاست کارگران در خط مقدم جبهه اقتصادی نقش اصلی را در تولید کشور ایفا می‌کنند و در عمل رونق تولید به فعالیت آنها وابسته است. در سال‌های اخیر عناوین انتخابی برای هر سال به وسیله مقام معظم رهبری (حفظه الله) در ارتباط با رشد اقتصادی و ارتقای تولید ملی بوده که تحقق آن در گرو فعالیت و نقش ویژه کارگران و همواره مورد تأکید رهبر انقلاب بوده است.
چندی پیش که جمعی از کارگران به مناسبت روز کارگر به دیدار رهبر معظم انقلاب اسلامی (حفظه الله) رفتند، ایشان فرمودند، توجه به خواسته ها و مطالبات کارگران باید اولویت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باشد، زیرا کارگران محوریت اصلی تولید هستند و رفع دغدغه های آنان می‌تواند به بهره وری و توسعه تولید کمک کند. این موضوع باید تکلیف دولت باشد تا به موضوعات کارگران جدی‌تر توجه کنند.
دومین موضوعی که رهبر انقلاب اسلامی بیان کردند، به رسمیت شناختن اعتراض کارگران در مواقعی بود که حقوق آنان تضییع می‌شود و زندگی معیشتی آنها تحت تأثیر قرار می‌گیرد. سخنان رهبر انقلاب مهر تأییدی بر مطالبات کارگرانی بود که سال‌ها بر حق خود پافشاری می‌کردند و مؤید این نکته بود که مسؤولان دولت نباید مطالبات کارگران را همیشه سیاسی تلقی کنند. این بخشی از روند صنفی آن‌هاست که منافع کارگران و کشور را حفظ می‌کند؛ بر این اساس دشمن نمی‌تواند از مطالبات به حق کارگران سوءاستفاده کند.
روز کارگر در تقارن با انتخاب شعار سال به وسیله رهبر انقلاب قرار گرفت که شرایط اقتضا می‌کند توجهات به این قشر بیشتر شود، زیرا کارگران نقش اساسی در توسعه بازار کار و رشد تولید دارند و بدون حضور نیروی کار و کارآفرینان امکان توسعه کشور وجود ندارد. در سال‌های فشار تحریم مشکلات به دست کارگران باز شده است. در حال حاضر نیروی کار ایران تحصیل‌کرده، ماهر و متخصص است که از این منظر بر خیلی از کشورهای منطقه برتری داریم.
کارگران سه خواسته شفاف دارند که باید سریع‌تر رفع شود تا هم زمان معیشت‌شان بهبود یابد و مسئولیت آنان در مشارکت‌های اقتصادی و اجتماعی کشور بیشتر شود. خواسته نخست، اینکه اجازه داده شود طبق اصل 26 قانون اساسی و ماده 131 قانون کار تشکل‌ها و اتحادیه‌های مستقل، صنفی و دموکراتیک وجود داشته باشد؛ یعنی دولت‌ها در امور کارگری مداخله نکنند که این به صلاح کشور و کارگران نیست. باید به کارگران در چارچوب قوانین کشور اجازه فعالیت داد تا بتوانند نهادهای مستقل داشته باشند و تصمیم‌گیری کنند. بنابراین داشتن تشکیلات استاندارد کارگری در کشور یکی از نیازهای جدی است که حتماً باید با بازنگری فصل 6 قانون کار برای کارگران هموار شود.
دومین موضوع، معیشت کارگران و محوریت آن حفظ ساختار خانواده است. بخشی از جمعیت کشور و نیروی کار خانوارهای کارگری مستأجر هستند که با رشد تورم و دستمزدهای پایین زندگی‌شان دچار مشکل شده است. ایران جزو کشورهایی است که پایین ترین دستمزدها را در دنیا پرداخت می‌کند، آن هم با وجود در اختیار داشتن منابع غنی و امکانات خوب و باید به نیازهای کارگران که نیروی اصلی تولید هستند، توجه جدی کرد. سال جاری در روند تعیین دستمزد شاخصه‌های اقتصادی رعایت نشد و دستمزد پایینی را مشخص کردند که همچنان اعتراض کارگران به این موضوع وجود دارد.
سومین موضوع، امنیت شغلی کارگران است که باید به روش‌های مختلف حفظ شود. قراردادهای دائم برای کارگران امنیت شغلی نمی‌آورد؛ بلکه باید ظرفیت های اشتغال را در کشور بالا برد، یعنی نرخ بیکاری را کاهش داد تا بازار کار توسعه یابد. وقتی بیکاری کاهش یابد، ناخودآگاه پایداری امنیت شغلی بیشتر می‌شود. به وجود آوردن چنین شرایطی در گرو این است بخش خصوصی گسترش یابد. همچنین باید قراردادهای شفاهی حذف و همه قراردادها کتبی شود که این روند به تنظیم روابط کار در کشور کمک می‌کند.
دولت‌ها باید برای رونق اقتصادی کشور نقش تسهیل‌گری را میان کارگر و کارفرما ایفا کنند تا کارگر با تولید مقرون به صرفه اقتصادی و رقابتی به همراه ابزار کاری که کارفرما آماده می‌کند، رونق اقتصادی را رقم بزنند. در شرایطی که کشور با تحریم‌های ظالمانه مواجه است، راه نجات اقتصاد کشور توجه به تولید داخلی است. هرچه تولید داخل افزایش یابد، کالا و خدمات ایرانی نیز رونق خواهد یافت و به همراه آن اشتغال، سرمایه اجتماعی و نیروی کار تقویت خواهد شد.
مهم‌ترین سرمایه کشور نیروی انسانی است. کشورهایی در دنیا وجود دارند که با همین سرمایه توانسته‌اند جزء اقتصادهای برتر دنیا باشند که یکی از آنها ژاپن است. ژاپنی‌ها منابع طبیعی خیلی کمی دارند، اما فرهنگ کار به اندازه ای نهادینه شده است که نیروی انسانی را به سختی به مرخصی می فرستند. آنجا کار می‌کنند و کار تمام اعتبار و آبروی نیروی انسانی در ژاپن است.
لازم است مسؤولان به اهمیت نقش کارگر همانند سایر کشورهای در حال توسعه پی ببرند تا بتوان از تنگناهای اقتصادی به راحتی عبور کرد. نگاه صحیح به نیروی کار علمی است که در دنیا تدریس می‌شود.
چرا باید بالای 40 درصد از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در کشور بیکار باشند؟ همان گونه که امام خمینی (ره) فرمودند«اگر کشوری رو به رشد برود، با دست شما کارگران عزیز رو به رشد می رود و اگر کشوری رو به انحطاط برود، باز هم با شماست که رو به انحطاط می‌رود».
پایان پیام/ت